Sinan'ı Aradım ama her seferinde kapatıyor. Mesajlarıma cevap vermiyor. Bence çok basit bir konu Yüzünden bana küsüyor. Belkide onun için hiçbir şey ifade etmiyorumdur. Ömrüm boyunca yalnız Olacağım. Yalnızlığın kurtuluşunu arıyorum ama yok herhalde. Beni bu dertten sadece Sinan kurtarabilirdi . O da yok artık. Herşey benim suçum. Sinan'ın evine gittim kapıyı çaldım , açmadı. En sonunda dışarıdan
"Sinaaan!" Diye bağırdım.
Cevap yok !
"Sinan eğer biraz daha böyle devam edersen o zaman sen bilirsin" dedim.
En sonunda cama çıktı.
"Efendim Manolya. Efendim . Ne diyorsan çabuk de sonra da git " dedi. Sın kelimesi canımı çok yakmıştı.
"Hiçbir yere gitmeyeceğim ve sende beni dinleyeceksin" dedim.
"Bu kadar basit bir şey Yüzünden neden bana bunu yapıyorsun? Seni kaybedemem anlamıyor musun? Ben seni se.... " Orayı diyemedim işte.
"Devamı?" diye sordu.
"O kadar devamı yok. Şimdi hemen aşağı in. Seni bir yere götüreceğim" dedim.
" nereye? " dedi.
" gidince görürsün meraklı " dedim.
10 dakika sonra Aşağıya geldi. Beraber sahile gittik. Çok eğlenceliydi. Orada beraber Yürüdük. Yürürken elini tuttum. Yapabileceğim şeylerin fazlasını yaptım. Günün sonunda
" Eee beni affettin mi?" Diye sordum.
" ben sana küsmedim ki üzülmene dayanamam " dedi.
Gülümsedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Asla Vazgeçmem
AcakManolya ve Sinan ne olursa olsun birbirinden vazgeçmeyen 2 insan. Hikayenin devamı gelecek...