Kardeş...
Bir de kardeşim mi vardı...
"Kardeş" diye mırıldandım sorarcasına. Cihangir bey duymuş olcak ki " evet bir tane kardeşin var. " dedi. Banu hanım söze girdi. "Evet bir kardeşin ve dört tane de abin var.
Ne dedi o? Abi mi? Dört tane mi? Benim bir abim bana yetiyor zaten birde dört taneye hiç ihtiyacım yok.
Villanın büyük bahçesinden içeri girdiğimizde meraklı gözlerle etrafı süzüyordum. Banu hanım kapıyı çaldı ve kapı açıldı, ellili yaşlarda bir teyze açtı kapıyı. "Hoşgeldiniz efendim "dedi güler yüzüyle. Biz içeri girdikten sonra Banu hanım bana bakarak " Yeni evine hoş geldin kızım "dedi
Kızım...
Yine tuhaf hissettim. Sanırım buna alışmalıyım çünkü bana sürekli kızım diye hitap edeceklerdi.
Salona girdiğimizde on beş yaşlarında sarı saçlı mavi gözlü ve beyaz tenli bir çocuk vardı. Çocuk bana anlamadığım şekilde nefret dolu gözlerle bakıyordu.
Cihangir bey konuşmaya başladı " Ada' cım bu Ege senin kardeşin"dedi Cihangir bey, bu sefer Ege denilen çocuğa bakarak "Ege bu da senin ablan Ada" Ege denilen çocuk öfkeli bir şekilde "o benim ablam falan değil olamaz da " diye bağırıp salonu terk etti.
Banu hanım bana bakarak "Ege bu sıralar zor dönemlerden geçiyor sen onu fazla kafana takma " dedi. "anladım " dedim kısık bir sesle. Sanki ben ona çok meraklıyım!
"Gel kızım sana abilerini göstereyim" Bak yine! sanırım buna alışmam uzun sürecek. Banu hanım beni kolumdan çekerek fotoğrafların olduğu rafa yönlendirdi eline bir çerçeve aldı ve fotoğrafa bakmamı sağladı fotoğraf da beş tane erkek vardı. Bunlardan biri Ege veledi idi diğerlerini tanımıyordum.
Banu hanım elindeki fotoğraftan gülmeyen ve sert bakışlı birini gösterdi ve konuşmaya başladı "Bu Giray en büyük abin 30 yaşında ve avukat." Aklıma Çağrı abim geldi o da avukatlık okuyordu.
Banu hanım fotoğrafta başka birini gösterdi gösterdiği kişi diğerinin aksine güler yüzlüydü Banu hanım konuşmaya başladı "Bu Akın abin 28 yaşında iç mimar"
Yine başka bir erkeği gösterdi ve konuşmaya başladı "Bu Emir abin 26 yaşında ve doktor." doktor mu? Ne yani ben şimdi bir doktorla aynı evde mi yaşayacağım? Lan ben asıl evde 6 erkekle mi yaşayacağım. Allahım lütfen biri çıkıp bunun bir şaka olduğunu söylesin...
Banu Hanım bu sefer başka birini gösterdi ve konuşmaya başladı "bu Batı ve en küçük abin 22 yaşında
Bilgisayar mühendisliği okuyor."
Son olarak fotoğrafta Ege veledini gösterdi "Bu da bildiğin üzere Ege 15 yaşında lise birinci sınıf."
Allah' ım müneccim oluyorum galiba nasıl bildim çocuğun yaşını.
"Son olaylardan sonra abilerin dedenlerin yanına gitti ama birkaç güne gelirler o zaman tanışırsın abilerinle." Son olaylar derken? Ne olmuştu ki bu evde.
Cihangir bey "Gel kızım sana evi gezdireyim " dedi pek içimden gelmese de olumlu anlamda başımı salladım ve Cihangir beyin yanina doğru ilerledim Cihangir beyin yanına gelmemle yürümeye başladı. Cihangir bey bir yandan konuşuyor bir yandan da bana evi gezdiriyordu.
"Giriş katında mutfak,salon ve yemek odası var."
Gel benimle " diyerek beni çekiştirdi ve bir asansörün önüne getirdi. Oha lan evde asansör var zenginlik böyle birşey olsa gerek. Cihangir bey asansörün düğmesine bastı. Asansör mü? Ben binemem buna fobim var! Asansörün kapısı açılınca bir adım geri çekildim.
"Bir sorun mu var kızım " diye sordu Cihangir bey.
" Asansöre binmesek olur mu? Benim fobim var da." dedim utangaç bir sesle.
"Tabi kızım gel merdivenlerden gidelim" dedi ve beni kahverengi ahşap merdivenlere doğru yönlendirdi. Merdivenlerden aşağı kata indiğimiz de Cihangir bey konuştu.
"Bak kızım burası bodrum katı yani bir nevi eğlence ve spor katı diyebiliriz. İstediğin zaman buraya gelip eğlenebilir ve spor yapabilirsin. Onaylarcasına kafamı salladım. Bodrum katını iyice gezdikten sonra ikinci kata çıktık.
"Bu katta benin annenin, Ege'nin, Batı ve Akın abinin odası var birde çalışma odaları var." Biraz daha gezindikten yukarı kata çıktık. "Burada Giray ve Emir abinin odaları var ve senin odan birde misafir odaları."
Benim için ayrılan oda henüz dizayn edilmemişti. Cihangir bey benim zevkime göre düzenleyeceğini söylemişti. Odam için benden biraz fikir aldıktan sonra çatı katına çıktık burası kocaman bir balkon du bazı köşelerde banklar vardı bazı yerlerde ise armut koltuklar vardı ve mangal yapmak için de ayrı bir düzenek vardı.
"Burası çok güzel " dediğimde Cihangir bey bana gülümseyerek bakıyordu "İstediğin zaman buraya gelip zaman geçirebilirsin. " Teşekkür ederim Cihangir bey " dedim utangaç bir sesle...
...
Benim için ayrılan oda daha hazır olmadığı için bir misafir odasına dinlenmek amacıyla yerleştirilmiştim Cihangir bey yarın odamı dizayn ettireceğini söylediğinde ne kadar 'gerek yok ben misafir odasında idare ederim' desem de bana 'sen bizim kızımızsın bunları yapmak senin en doğal hakkın demişti.
Şu an bir misafir odasında yatağa yatmış tavanı izleyerek olanları düşünüyordum. 17 yıl boyunca yaşadığım aile benim gerçek ailem değildi ve ben şu an gerçek ailem olan ama tanımadığımbir ailenin evindeyim. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum.
Buradan başka gidecek bir yerim yok bir kaç arkadaşım var onlara gitsem kaç gün kalabilirim ki para desen birikmiş biraz param var ama sadece yemeğime yeter. En iyisi burada kalmak. Kapının tıklanması ile düşüncelerimden ayrıldım.
Odaya geldiğim de ne olur ne olmaz diye kapıyı kilitlemiştim. Yani benden nefret eden biri var bu evde her an herşey olabilir. kalkıp kapıyı açtım karşımda Banu hanım vardı
"Hadi kızım gel yemek yiyeceğiz"
"Tamam geliyorum." dedim ve telefonumu alıp yemek odasına indik. Telefonum benim en önemli varlığımdır
onsuz hiç bir yere gitmem canım telefonum benim.
Banu hanımla yemek odasına indiğimiz de içeride Cihangir bey ve Ege vardı. Ege babasıyla konuşuyordu, beni görünce yüzü düştü. Hayır yani anlamıyorum n
E yaptım ben bu çocuğa da benden nefret ediyor.
Banu hanım bana yanına oturmamı işaret etti ben de çekinerek Banu hanımın oturduğum da Ege konuşmaya başladı
"Bu da mı bizimle yemek yiyecek" dedi bana bakarak
"Ege saygılı ol! O senin ablan " diye uyardı Cihangir bey "O benim ablam falan değil " dedi ve masadan kalktı gitti. Ege'nin ardından Banu hanım da "Ben bakarım" diyip gitti.
Cihangir bey konuşmaya başladı" Bak kızım Özge bize hep kötü davrandı biz ona ne kadar yaklaşırsak yaklaşalım o hep geri gitti, biz ona her adım attığımızda o hep iki adım geri kaçtı. Ege de senin onun gibi davranmandan korkuyor. Ona biraz zaman ver olur mu? Zamanla birbirinize alışırsınız."diye açıklama yaptı. Tam Cihangir beye cevap verecektim ki odaya Banu hanım ve Ege girdi. Benim de lafım ağzında kaldı.
Yemeğin geri kalanı sorunsuz ve sessiz geçmişti.
....
Bölüm sonu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ABİLERİM VAR!
Roman pour Adolescents17 yıl sonra birileri karşınıza çıkıp biz senin gerçek aileniz dese ne yapardınız? İşte Ada da tam bunu yaşıyor. Ada' nın hikâyesini okumaya var mısınız?
