2

10 4 0
                                    

Sobrang aligaga ko pag dating sa bahay. Hindi na nga ako natanggap sa trabaho naputulan pa ng tubig at kuryente!.

Kamot ang ulo naiinis na napasalampak ako sa higaan. My phone beep signaling me that someone's calling.

I didn't look for the caller  I just answered the call, wala ako sa mood. Feeling ko naman si Jari-o iyon siya lang ang mahilig mangulit. Tignan niyo nga naman ang kamalasan na ipinag kaloob sakin

Lapitin siguro ako talaga ng kamalasan.

"Ano?!." Bungad ko sa kaniya.

"Kailan ka ba titigil Jari-o?! Ilang beses ko bang sabihin tapos na tayo kasi nahihirapan na ako! Tangina Hindi na kita maharap istorbo ka lang, okay!!."

"Halla siya at kumaldag ka lang sa Tiktok, Doon ka naman magaling punyeta ka!."

After a long silent someone cleared their troat.

"Hello.". Oh bakit parang nag iba ata Boses ni Jari-o?. I looked at my screen only to find out it was an Unregistered number. O my God nakakahiya.

Pano pala kung nag hahire ng trabaho at interisado saakin. Clearing my troat I laughed nervously.

"Ay sorry po, This is Nanaiah Lei Andrade. Ano po matutulong ko?." I asked him. Tangina nakakahiya. Kinagat ko ang unan inaantay na mag salita siya.

"Yes, I'm Mc Philipshion Gutierrez."

Holy mother of all Christ si Philip ang tumatawag?. Panaginip ba ito? Gusto ko na magising.

I slapped my cheeks really hard. I groaned in pain. Tangina totoo nga. Massaging my cheeks I closed my mouth. Baka kung ano pa ang masabi ko.

"Who is Jari-o?." I didn't answered him. Anong sasabihin ko na ka fling ko?. No way mamaya ay ipa hanap siya at tawanan pa ako dahil ang baba ng ipinalit ko sa kaniya.

Kung bakit sobrang bumaba ang standard ko, hindi ko alam. Tangina sobrang taas ba naman ng confident ng ex ko na ito. Akala mo talaga kung sino!.

Nakakainis!!.

"Kapatid ko sa Church." Gusto ko na lang mag palamon sa lupa dahil sa salita ng lumabas sa bibig ko. Anong klaseng bibig ba meron ako.

Seyosong kapatid sa Church eh ni isang beses Hindi pa ako nakatapak doon, Kaya siguro lapitin ng kamalasan.

Biting my lips trying to be serious I heard him cleared his troat.

"Really? I thought your ex. Nevermind, go at my office at 5 in the morning!." He said after ending the call

What with this attitude of my ex of mine.

Shooking my head. Naisip ko ding baka ay mag kakatrabaho na ako.

He can pull string just so I could get a job. Kung hahawak sa patalim ang solusyon bakit Hindi?

Pero alam Kong Hindi ko siya makakausap nang dahil doon.

Galit siya, Iyon ang nararamdaman niya. Siguro hanggang ngayon ay gamit parin siya.

Pero bakit niya pa ako ipapatawag?.

At sino ba naman ako para humingi ng tulong sakanya. I was already an Ex, Ex na Hindi pa nakaka move on.

Ex na gumawa ng katangahan para sa pera. Wala eh, Pobre ako Mahirap.

Nasa harapan ko na ang grasiya tatalikuran ko pa ba? Kung pag hi hirap ang mararanasan ko expert na ako.

Pero kahit paaano naman gusto Kong umangat kagaya ng mga kaibigan Kong magaganda na ang buhay. Kung bakit ba ako kapag iwanan ay siguro Bobo ako.

Wala nga akong pangarap sa buhay Umaasa ako sa panahon. Hinahayaan ko ang panahon sa mangyayari sa buhay ko.

Kaya siguro hanggang ngayon nandito parin ako. Hindi gumagalaw.

All of them, They already got succeed with their life. They can do what ever they want, But why am I stuck here? Like I am only the one who is staying here and not moving.

I am insecure with everyone. Dapat ba Hindi na lang ako lumayas? At ano hahayaan ko silang kontrolin ang buhay ko?.

Sawang sawa na ako sa buhay ko. Tinry ko naman Ilang beses pero bakit parating may Mali?

Parating Hindi Tama.

Pinanganak na nga siguro akong Malas. A black sheep.

Napa tili ako ng pag kalakas lakas ng maramdaman ang malamig na tubig sa aking katawan.

Kailangan ko na ding mag ayos. Siguro naman walang gagawin kasama ang ex ko ano? Sobrang laki ng kasalanan ko sa kaniya, Alam ko iyon!.

Kaya bakit siya pa mismo ang tumawag sa akin at pinapapunta sa company niya?.

Hindi ako nababahala kundi kinakabahan. Pano kung na mislead lang iyong interviewer sakin at pasok talaga ako?.

Kailangan ko ng pera, Kailangan na kailangan ko para mabuhay. Ayoko ko namang matulog sa kalye.

Kaya kahit mahirap dapat kayanin.

Sighing as I wait the secretary who is talking to Philip on the other line.

"You can wait inside the President Gutierrez office Ma'am. Pres. Gutierrez is still at home and On the way here at his company." shepolitely said and guide me inside Philipi office.

Kung bakit maaga niya akong pinapunta dito pero hanggang ngayong 7am ay wala parin? Akala ko ba ay On the Way na siya, Pinag loloko ba niya ang tao?. Ilang oras na din akong nag aantay dito!.

Sinasabi ko na nga bang sana hindi na lang  sana ako nag tungo dito! Ano ba ang mapapala ko dito. sa kaniya? Siguro ay bumabawi siya? Ibinabalik niya ba sa akin lahat ng ginawa ko sa kaniya noon? Kung ganoon ay hindi ako natutuwa sa pinag gagawa niya sa buhay niya, Okay?

Hindi ko naman kasi sinasadya nabulag ako! Walang wala ako iyon na lang ang tanging paraan na nakikita ko para kahit papaano ay gumalaw ang buhay ko. Pero kahit ano palang gagawin ko dito parin ang bagsak ko. Ngayon nagsisisi ako? Tapos na hindi na maibabalik ang panahon na nasira.

I stand up, balak ko ng umalis ilang oras na din akong nag aantay dito at wala na akong balak na dagdagan pa iyan. Sa ganda kong ito? Pag aantayin ako ng isang tao? Isang taong matagal ko ng nilayasan sa buong buhay ko?!.

Inilibot ko ang paningin ko sa loob ng opisina niya. Sobrang boring, Ang boring na nga niya pati din ba ang opisina niya idagdag niya pa sa pagiging boring niya?.

I was about to walk when I got stunned by my place. W-Why?

W-Why is that picture still here?.W-Why it's still hanging freely at the wall?. 

My eyes fixed fixed at the picture. It was our college days when we are still together, and hapyy together. Why he still have that?. I heard the creak to open as a manly voice spokened.

"You're already here." I didnt mind who talk my eyes is fixed at the pictures.

H'wag niyang sabihing hindi pa siya nakaka move on, dahil ako din-- naka move on na.

"What?". someone covered the frame it was a masculine figure wearing a black suit.

I look up at his face only to find out it was Philip my EX and the owner of this company who rejected me in their interview.

Pointing the picture behind him while looking at his eyes, He looked back. I saw his body get stunned as he stare at the picture i pointed.

"That was nothing." He said simply his gaze lock at me.

"I just want to remind my self for the betrayal you made that is why I hanged it there"

Bakit pa ba akong umasa na hanggang ngayon ay may gusto pa rin siya saakin. I guess 11 years is enough for him. He did move on, I was living here alone.

Claiming The CharmerWhere stories live. Discover now