you are what i like ' twojae

3.2

EVET ARKADAŞLAR DÜNYANIN EN ÖNEMLİ BÖLÜMÜ!!!

Bölümde birkaç kez "geniş omuz" kullanmışım, Jaebeom'un omuzlarından o şekilde bahsetmeyi sevdiğimi bilirsiniz. Birkaçını sildim ama, sadece bir tane bıraktım sanırsam. KÂFİ.

Umarım severek okursunuz yine yeniden!!💕

Bölümü düzenleme tarihi:
6 Nisan 2023

---

Nefesleri birbirine karışırken, Youngjae yavaşça geri çekildi. Nefessiz kalmıştı ve âşık olduğu adamı öptükten hemen sonra ölmek istemezdi. Çekilirken duyduğu sızlanma Jaebeom'dan geliyordu. Alınlarını birbirine yasladı. Gözleri hâlâ kapalıydı, göğsü maraton koşmuşçasına sertçe inip kalkıyordu. Jaebeom'un güzel kokusu zihnini ele geçirmişti ve düzensiz bir kalp ritmi vardı. Jaebeom da aynı şekildeydi, fena hâlde tutulmuş. Derin bir nefes alıp konuştu büyük olan.

"Seni seviyorum."

Youngjae cevap vermek yerine az önce ayrıldığı dudaklara yöneldi. Bu sefer geri çekilen Jaebeom'du. Sızlanma sırası Youngjae'ye gelmişti.

"Öpmek istiyorum..."

Jaebeom gözlerini açarken sessiz sokağa minik bir kahkaha bıraktı. Youngjae'nin gözleri kapalıydı. Dediği şey midesinde uçuşan kelebeklerin sebebi olmuştu. Bu kadar yakınken, nefesleri karışırken ve en önemlisi onu öpmüşken dediği her şey içini kıpır kıpır ediyordu.

"Beni seviyor musun nefret mi ediyorsun çözemiyorum."

Karşılık olarak Youngjae sadece güldü. Buna ne diyebilirdi ki? Öpüşmelerinden dolayı güzel bir moddaydı ve geçmişe dönük herhangi bir açıklamayla modunu bozmak istemiyordu.

"Seviyorum desem inanır mısın?"

"Sen bana inanmaya karar verdiysen ben de sana inanırım."

Youngjae, Jaebeom geri çekilecek zamanı bulamadan dudaklarına kapandı. Yumuşak bir öpücüktü. İkisi de kıpırdamadı. Bir süre sonra Youngjae dudaklarını hareket ettirmeye başladı ve Jaebeom hemen ona katıldı. Aralarında güzel bir uyum vardı. Youngjae geri çekilip gülümsedi.

"Çıkar ilişkisi mi bu geri zekâlı?"

"Sen cidden bana hakaret etmekten hoşlanıyorsun."

Youngjae bakışlarını Jaebeom'un dudaklarına indirdi. Artık hiçbir şeyin geri dönüşü yoktu nasıl olsa. Bir kez dudaklarındaki zehri tatmıştı, kalbi bir kez karşısındaki adam için sınırlarını zorlamıştı. Sakin bir tonda mırıldandı.

"Senden hoşlanıyorum."

"İnanmam..."

"İyi, gidiyorum o zama-"

Youngjae gülümsemesini sürdürürken iyice Jaebeom'dan uzaklaşmaya çalıştı. Başarısız oldu tabii ki, Jaebeom kolunu tutup onu kendine doğru çekti. Artık eskisinden daha yakınlardı. Burunları değdi değecekti ve Jaebeom'un bir eli Youngjae'nin kolunu tutarken diğeri belindeydi.

"Genelde beni öldürmeye çalışıyorsun, anın etkisine kapılmış olmayasın?"

"Anın etkisi dediğin şey yıllardır devam ediyorsa..."

Jaebeom kaşlarını çattı. Ne demekti bu?

Yıllardır...?

"Yıllardır mı?"