Dessert 6 ~ 10 (Zawgyi)

1K 46 2
                                    

06

လြန္ခဲ့သည့္ရက္အနည္းငယ္အတြင္း အပူခ်ိန္သိသိသာသာက်ဆင္းခဲ့ၿပီး သီတင္းပတ္ကုန္ရက္မ်ားတြင္ ႏွင္းက်လိမ့္မည္ဟု မိုးေလဝသသီတင္းတြင္ေဖာ္ျပထားသည္။ ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း အလုပ္မွအိမ္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ခ်န္းက်ိဳသည္ေရခဲေက်ာက္တိုင္ကဲ့သို႔ေအးခဲေနေလၿပီ။

က်ိေရွာင္ေပသည္ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆန႔္‌ကာသူ႕အားေပြ႕ဖက္ၿပီး သူ႕အကၤ်ီအတြင္းထဲကိုႏွိုက္လိုက္၏ – ခ်ည္သားဂ်က္ကတ္တစ္ထပ္၊ ဆြယ္တာတစ္ထပ္၊ ေနာက္ၿပီး... ဒါပဲလား?

"ခ်န္းက်ိဳေရ ဆိုးလိုက္တာ! အသားကပ္အကၤ်ီနဲ႕ ေဘာင္းဘီေတာင္မဝတ္ထားဘူး!" က်ိေရွာင္ေပက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ဆိုသည္။

ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ က်ိေရွာင္ေပသည္သူ႕အေဒၚ‌ကို ကုန္တိုက္သို႔ ဆြဲေခၚသြားၿပီး အသားကပ္ဝတ္စုံႏွစ္စုံႏွင့္ မာဖလာခပ္ႀကီးႀကီးတစ္ထည္ကိုဝယ္ယူလိုက္၏။

ခ်န္းက်ိဳသည္ ငယ္စဥ္ကတည္းက ထိုအရာမ်ားဝတ္ရသည္ကိုမုန္းတီးၿပီး ဒါဟာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို ေပ်ာ့ညံ့‌သည့္ပုံ‌ေပါက္ေစသည္ဟုေတြးခဲ့သည္။ မင္းတို႔သိမွာပါ - ႏြေရာသီ ေနပူေခါင္ေခါင္မွာ  ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ ေနေရာင္ကာဖို႔အတြက္ ထီးေဆာင္းရတာ ရွက္စရာ‌‌ေကာင္းသလိုမ်ိဳးေလ။

ဒါေတာင္မွ က်ိေရွာင္ေပကခ်န္းက်ိဳအား ေန႕တိုင္းပဲ အသားကပ္ဝတ္စုံကိုဝတ္ခိုင္းၿပီး သူ႕အကၤ်ီကိုေဘာင္းဘီထဲထည့္ဖို႔ႏွင့္ ေဘာင္းဘီအနားေတြကိုေျခအိတ္ထဲထည့္ဖို႔ရန္ ေသခ်ာေအာင္လုပ္ေလ့ရွိသည္။

"ေပါင္ေပ့ရာ ကိုယ္တကယ္မေအးပါဘူး!" ခ်န္းက်ိဳက ကန႔္ကြက္၏။

က်ိေရွာင္ေပ : "ဒါဆို ခင္ဗ်ားအသက္ႀကီးသြားရင္ အဲ့ဒါကိုလုပ္နိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး!"

ခ်န္းက်ိဳ : "... ပါးစပ္ထဲရွိတာ မေျပာနဲ႕ေလ၊ ကိုယ္မလုပ္နိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ အခုခ်က္ခ်င္းပဲ မင္းကိုကိုယ့္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းေတြ လက္ေတြ႕ခံစားလို႔ရေအာင္လုပ္ျပရမလား"

က်ိေရွာင္ေပ : "... ဟမ့္!"

ထိုမွလြဲ၍ ခ်န္းက်ိဳသည္ အျပင္ထြက္တိုင္း မာဖလာပတ္ထားဖို႔ရန္မွာ တာဝန္တစ္ရပ္ျဖစ္လာၿပီး က်ိေရွာင္ေပက ၎တို႔ကို ခြၽတ္ထားရန္တားျမစ္ထားသည္။ ခ်န္းက်ိဳက ႏႈတ္ျဖင့္သေဘာတူခဲ့ေပမဲ့လည္း အေပၚယံသာပင္။ စၾကၤံလမ္းမွထြက္သည္ႏွင့္ ထိုအရာမ်ားကိုခြၽတ္ပစ္လိုက္၏။

Find My Bearings | ဘာသာပြန် [Main Story Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon