watercolor eyes // hyunmin

≥^.^≤

4;vanilla

Sahilde, kumların arasında, rastgele bir yerde birkaç saat önce tanıştığım çocuğun bacakları arasına oturmuş o benim saçımı örerken dondurma yiyordum. Hava kararmaya başlamış, güzel bir maviye bürünmüştü.

''Bak böyle çok güzel oldu, hem rahatsız etmez seni,'' şekillendirdiği şahesere imrenerek bakarken sevinçle konuşmuştu yeni arkadaşım. Ellerini belime koyarak ona dönük oturmamı işaret ettiğinde yerimde hareketlenerek ona yüzümü döndüm. O saçlarımın önündeki kısa perçemleri çıkartırken gözlerimin içine bakmasını sağlamak için iki bileğini birden kavradım.

''Beni her türlü zarar ve rahatsızlıktan koruyamazsın, Seungmin, alışma bunu yapmaya.''

Verdiğim tepkiyi beklemediği gözlerinin fal taşı gibi açılmasından belliydi. Kafasını düşüncelerini kovalamak ister gibi iki yana salladı.

''Rica ederim, şimdi bana dondurma ısmarlaman gereken zamandayız.''

Elimdeki külahı onun ağzına yaklaştırdığımda tiksinir gibi bir yüz ifadesi takındı.

''Al işte benimkini bitir, yemeyeceğim ben.''

''Ya sen değil miydin çocuk gibi zıplayarak dondurma isteyen? Bitireceksin onu,'' muzip bir gülücükle ona bakmaya devam ettiğimde ekledi ''Hem senin yediğinden yemem ben.''

Bunu dediğinde dudaklarıma bulaştırarak dondurmamdan bir ısırık aldım. Karşımda oturan Seungmin bir bebeğe bakıcılık yapıyor gibi çantasından peçete çıkartmak için dönmüştü ki çenesini sol elimle kavrayıp yüzüne yaklaştım.

''Gerçekten yemez misin benim yediğimden?''

Afalladığı çok belli oluyordu, ben de planlamamıştım böyle bir şey yapmayı zaten. Öz güvenli davrandığıma aldırmamak gerekti, ödüm kopuyordu ittirip yüzüme tükürecek diye. Yapsa yeriydi ve yapardı da, ondan şüphem yoktu. Ancak bütün bunların aksine karşımdaki üniversiteli çocuk gözlerini önce dudaklarımda gezdirdi, sonra gözlerime baktı. O da bir elini benim yüzüme yerleştirdi ve dilini vanilyalı dondurma bulaşmış dudaklarıma sürttü. Kısa bir şok geçirdikten sonra gözlerimi kapattım. Öpüşmüyorduk, cidden dudaklarımdaki dondurmayı yalıyordu ve bu hareketi beni fena derecede baştan çıkarmıştı. Dudaklarımdaki dondurma hissi kaybolup yerini onun ıslaklığına bıraktığında geri çekileceğini ve dondurmanın tadıyla alay edeceğini düşünmüştüm ama onun yerine alt dudağımı dudakları arasına alıp emmeye başladı. Ona karşılık vermekte gecikmedim. Bu sırada dondurma elimden kayıp düştü ama hiç umrumda olmadı. Oturduğumuz yerde ellerimi beline yerleştirdim ve mümkünmüşçesine vücutlarımızı birbirine daha da yaklaştırdım. Sonsuza kadar dudakları dudaklarımın arasında, bu sahilde kalma şansımız olsaydı, inan ki kalırdım. Bence o da kalırdı.

Seungmin dudaklarımızı yavaşça ayırdıktan sonra, kızarmış yüzünü saklamak için, ellerini yüzüne yerleştirmişken fısıldadı.

*

oa ne dedi acb