Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İki gün önce olan olay yüzünden uzaktan izlemişti küçüğü bir müddet. Ne zaman yakına yaklaşmak istese, küçüğü görüp utanarak kaçmaya başlıyordu.
Bu olay onu ilk başlarda güldürsede şimdi sinir ediyordu.
o küçük çocuğu görmek için buraya gelmişti ve onu görmeden gitmek istemiyordu.
" Bu gün neler yaptı?"
Kelimelerinin üstüne hızlıca cevapladı yanındaki adamı.
" Okula gelmeden önce markette oyalandı uzun süre , sonra elinde iki tane muzlu süt ile çıktı ve okula girdi. Okuldan sonra ise sahil kenarına gidip gezindi ardından evine geçti."
Söylediği sıradan şeyler ile kafasını salladı.
"Etrafında kimler vardı?"
" Markete girmeden önce üç adamın takip ettiğini gördük ve hallettik , okuldan sonra ise iki keskin nişancıyı görev yerinde vurduk."
Kaşlarını çatıp arabasına bindi.
"Minho beni ona götür."
Minho hızla kafa sallayıp çalışan arabayı bildiği sokağa sürdü.
-
Parmaklarına yapışan pastanın karamelini dudaklarına götürerek yaladı ve sevdiği tat ile mırıldanıp , yaptığı harika pastaya baktı.
Mükemmel olmuştu ona göre.
Sevinçle yerinde kıpırdanıp , tezgahın üstündeki çilekleri afiyetle midesine indirdi.
Sabah komşusu olan hyun teyze köyden getirdiğini söyleyip vermişti.
Ve jungkook tabiki kabul etmişti çünkü, neden olmasın.
Çalan kapı ile ellerini kurutarak kapıya ilerledi.
Mercekten baktığında kimseyi görememişti ve yavaşça kapıyı açmıştı.
Parlayan iri gözleri ile etrafa bakarken kimseyi göremedi. Tam kapıyı kapatıyordu ki yere konmuş paket ile durdu.
"Bu ne ki?"
Masumca eğilip yerdeki büyük paketi evin içine alıp masaya koydu.
Heyecanla paketi açarken bir yandan da düşünüyordu.
Kim yollardı ki hediye ona?
Karşılaştığı şey ile gözlerini irice açtı.
Bir kutu dolusu çikolata vardı ve çikolatanın altında muzlu sütler doluydu.
" tanrım, Kim gönderdi ki bunları? Çok güzeller."
Birkaç çikolata ve bir süt alıp kapağını tekrar kapattı.
Çikolatayı ısırırken , telefonuna gelen bildirim ile telefonunu açtı.
Vante: Çığlıkların buraya geliyor küçüğüm bu kadar sevineceğini bilseydim daha önceden yollardım.
Kookie: Bunları sen mi yolladın? Çok teşekkür ederim ama siz kimsiniz?
İnstagramdan çıkıp , pastasının yanına ilerledi.
kimdi ki bu Vante?
Bildirim sesi odayı doldurunca koşarak telefonu aldı ve baktı.
Vante: şu anlık gerek de yok.
Kookie: tanımıyorum ama sizi.
Vante: şu anlık tanımana gerek yok.
Kookie: Nasıl gerek olmadığını düşünürsünüz tanımıyorum sizi
Vante: zamanla.
Kookie : zaman herşeyin ilacı değildir bayım
Vante: Aklımı karıştırıyorsun küçük velet gidip sütünü iç
Kookie: Ben küçük değilim velet hiç değilim kendi düşüncelerinizi kendinize saklayınız
Vante: Sikir çok tatlı/ Sikti/ Ah kızdırdım mı seni küçük bey
Kookie: sabır.
Vante :).
somurtarak kaseyi eline aldı ve yemeye devam etti.
-
Vante istemsizce gülümsedi ve elindeki kadehten şarabını yudumlayıp, camdan dışarı bakarak küçüğünü izledi.
Onu görmek için karşı evdeki adamı bağlamak zorunda kalsalar bile buna değmişti.
Yanındaki sandalyede baygın ve bağlı şekilde duran adama baktı.
Ona zorluk çıkarmasaydı sadece bağlıyacaktı ama adam zorluk çıkarınca bayıltmak zorunda kalmışlardı.
"Abi işini bitirelim mi?"
Han ın sorduğu soru ile ona tersçe baktı.
Bu bakış "Sikilmek istemiyorsan sus." anlamına geliyordu.
Han başını eğip geri çekilince ,Taehyung kaldığı yerden çileklerini yiyen çocuğunu izlemeye devam etti.
"Onun geçmişini araştırıp bana dosya halinde getirin."
Kimdi bu kalbini delicesine attıran küçük?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Şahsen bu bölüm pek içime sindi diyemem. Vante yi daha da sert hayal edin sadece küçüğüne yumuşak
