The Boy And Wolf |Sterek

|8

"Şimdi beni bir uçurumdan atsan, düşene kadar aklımdaki tek şey; sırtıma değen ellerin olurdu..."
-Atilla Telli

_________________________________________

Elimdeki fotoğraflardan bir tanesini cebime koyup ayağa kalktım. Bu kadının geçmişimi ne olursa olsun öğrenmeliydim. Telefonumu çıkarıp Scott'ı aradım:

"-Scott yardımına ihtiyacım var, 15 dakikaya Şerif Departmanında buluşabilir miyiz? Önemli bir mesele."

"-Tamam, orada olacağım ama.. Hey! bir saniye sen iyimi-"

Cümlesini bitiremeden yanlışlıkla suratına kapatmıştım. Bunu sorun etmeyeceğini bildiğim için evden çıkıp doğruca yola koyuldum.

Buluşma noktamıza gelince gözlerim onu arada. Etraf çok kalabalıktı. Şu arabanın arkasındaki Scott mıydı? Acaba ilerdeki bankta oturan mı.. Yoksaa-

"-OOW BURADA KİMLER VARMIŞ KİMLER!"

Scott arkamdan gelmiş ve kolunu sırtıma atmıştı.

"-Dostum şuan gelmemiş olsaydın şu karşıdaki çocuğun sen olduğunu düşünüp boynuna şaplak atacaktım. Sanırım hayatımı kurtardın."

Scott'ın kahkahalarıyla beraber içeri girmiştik. İçerisi dışarıdan bile kalabalıktı ve bunun sebebini merak etmiyor da değildim.Girişin hemen yanındaki masada oturan polis içeri girdiğimizi görüp babam için çok üzgün olduğu söyledi. Neden şimdi bunu söylemişti ki? Acılarımın üstünü örtmeye çalıştıkça insanlar o örtüyü fırlatıp atıyordu. Scott gözlerimin dolduğunu farkedince benim yerime teşekkür edip beni babamın ofisine doğru yönlendirdi.

İçeri girdiğimde etrafa çok fazla bakmamaya çalışıp masanın önünde durdum ve Scott'a olan biteni anlatmaya başladım.

______________

Araştırma tahmin ettiğimden de uzun sürmüştü. Şuan departmanda vardiyaya kalan birkaç polis ve saatlerdir şu ofise tıkılıp kalan biz vardık.

"-Stiles buraya gel çabuk, sanırım buldum!"

Kafamı iç içe girmiş dosyalardan kaldırıp, bilgisayarın önünde araştırma yapan Scott'ın yanına gittim.

"-Aman tanrım, oğluyla beraber evde ölü bulunmuşlar. Hey, bir dakika.. kocası! KOCASI KİMMİŞ?

"-Stiles, burada evli olmadığı yazıyor."

"-Siktir." Kendimi yanımda koltuğa bırakıp ellerimi başımın arasına aldım. Her şey birleşiyordu tüm parçalar...

"-Anlayamıyorum, nasıl böyle bir şey mümkün olabilir? Hem ayrıca babam.. annemi aldatmış mı yoksa Emma denilen kadınla daha önceden mi birliktelerdi? Tanrım, çıldıracağım!"

"-Stiles, Sanırım buradan gitmeliyiz hem de hemen."

Ellerimi kafamdan çekip Scotta'a baktığımda pençelerini çıkarmış doğruca ofisin bir diğer köşesine bakıyordu.

Bakışlarımı onun baktığı yere çevirince-tahminimce bizden birkaç yaş büyük olan- gerçekten iri yapılı bir genç gördüm. Onunla göz göze geldiğimizde gözleri birden siyaha büründü. Bu, birkaç adım geriye sendelememe neden olmuştu çünkü aradığımız iblis tam da şuan karşımızda duruyordu.

"Ben Leo Wilson, tanıştığımıza memnun oldum." Sırıttı, bu sırıtışı hiçte iyiye işaret değildi."

Scott öne atılıp alaylı bir tonla: