The Day Before Yesterday

PROLUGUE

"Congratulations Ms. Ford to your successful and fabulous auction. Your artwork is one of the incredible and fantastic art that i saw this evening.
I like it. No, i mean I love it." ani ni Mrs. Garcia sabay himas at pisil ng aking balikat ginawaran ko lamang ito ng isang malaki at matamis na ngiti.

Napapangiwi na lamang ako sa pinaggagawa nitong babaitang ito. Bakit may paganon di ako informed?

"Thank you for attending to my auction and buying some of my paintings Mrs. Garcia and also to your husband Mr. Garcia. Kung hindi dahil sa inyo hindi maayos itong ingrandeng event na ito by the way where's Mr. Garcia?" tanong ko rito ngunit tila wala itong naririnig sapagkat ngisi lamang ito ng ngisi akala mo'y baliw kakangiti.

"Geez creepy" sabi ng aking magaling na utak apir tayo diyan HEHEHEHEHE charot lang.

Habang tulala ito sa akin, nagpaalam na ako kahit na'y wala pa akong natatanggap na sagot agad akong naglakad papalayo rito.

'Hindi ko pa naman pinapangarap na may mga lumapit sa akin na may asawa na, dikit kasi sila ng dikit hindi ko naman sila minsan masaway dahil ang iba ay investor ko at may utang na loob ako sa kanila pero alam ko naman sa sarili ko yong boundaries ko dahil nire-respeto ko sila bilang isang investor lamang. Pero ang iba naman ay hindi ko na rin matangsya dahil napakakulit nila dinaig pa nila ang linta kung makahanglas sa akin parang walang mga asawa buti na lamang ay nakakaya kong pahabain ang aking pasensya kong hindi, hindi ko rin alam kong anong mangyayari."

Buti na lamang ay mabait ako na bata joke lang at tsaka iba ang tipo ko duhh.

Habang naglalakad papalayo kung saan unti lang ang tao upang makalanghap lang naman ako ng unting kapayapaan ay bigla akong may nakabanggang isang babaeng hindi ko makita ang kanyang wangis ngunit nakasuot ito ng black silk dress kung saan ang kanyang balingkinitang katawan ay sumakto sa kurba ng kanyang suot na dress.

She look's hot.

"Ouch! My god! hindi ka ba marunong tumingin sa dinadaanan mo at paharang harang ka. Hindi kasi nag-iingat ang laki laki naman ng daanan dito ka pa talaga dumaan!" inis na ani nito habang nakasalampak kami sa lupa napamaang naman ako sa mga inihayag nito sa akin.

"Ako? Bakit parang kasalanan ko pa? Pareho naman naming nabangga yong isa't-isa?." Dahan-dahan akong humarap sa babaeng nakabangga ko napamaang naman ako sa aking nakikita, hindi to p-puwede nakaramdam ako ng unting kaba sapagkat ang babaeng nakatayo ngayon sa aking harapan ay ang babaeng kinalimutan ko na ng walong taong na ang nakakalipas.

Piste agad naman akong tumayo ay walang sabi sabing kumaripas ng takbo papuntang parking lot na parang may humahabol sa akin.

Pagpasok na pagpasok ko ng aking kotse ay nagpakawala ako ng malalim na hinga kinuha ko agad ang aking cellphobe at tsaka tinawagan ang aking secretary para sabihing uuwi na ako.

Hindi ko ata makakaya kapag nagtagal kami sa iisang lugar na ito.

Bakit kasi ngayon pa?
__________________________________

Habang nakatingala sa maliwanag na  kalangitan, sa terrace ng aking condo napakaraming konklusion ang pumapasok sa aking isip.

Hindi muna ako umuwi ng sa aking bahay dumiretso muna ako sa kilalang bar dito sa Spain, um-order lang ako ng dalawang shots ng tequila.

Tumingin ako sa paligid puro nagsasayawang tao lamang ang aking nakikita at mga naglalampungan sa gitna ng dance floor. Hayysss, hindi ba sila sinabihan na masama ang maglampungan lalo na't nasa public place tayo o bitter lang talaga ako?