KÜÇÜK KARIM

12. Bölüm " İtiraf"

Medya; Kuzey

Zeynepten

Bişeyi ne kadar istersen gerçekleşir diyolar ya, yalan hemde çok büyük bi yalan, ben kurtulmak istedikçe neden kurtulamıyorum

O kadar inanmıştımki gideceğime, o kadar istiyodum ki gitmeyi, ama yine dönüp dolaşıp buraya geri geldim

Cihanla kaç saattir yoldayız bilmiyorum ama sonunda arabayı konağın önüne getirmişti,
O kadar saatlik yolu bikaç saatte geldi, hep sinirini gazdan çıkardığı için normaldi bu kadar çabuk gelmemiz

Kendisi arabayı durduğu gibi ben inmek için kapıyı tam açıcaktım ki, cihan kolumdan tutup içeri geri çekti, kendi tarafından da kilide basıp kapıları kilitledi

Bu haraketine kaşlarım çatılırken o bunları yaparken yüzüme bile bakmıyodu

Başını bana çevirip bi yüzüme bide alçılı koluma baktı

Cihan " Ben sana ne demiştim"

" Ne?"

Önüne dönüp oturduğu koltukta dikleşti, ben hala ona bakarken anında bana döndü

Yavaş yavaş kendini bana yaklaştırıyodu, o yaklaştıkça ben koltuğa siniyodum, artık koltukta bi yere kadar siniyodum, durmak zorunda olduğum zaman oda bana daha çok yakınlaştı

Korkudan nefes düzeyim dengesizleşirken sanki bu onun hoşuna gidiyomuş gibi yaptıklarını ağır çekimde yapıyodu,
İri ve kemikli elleriyle sağlam olan elimi bi anda tutup sıkmadan sadece tuttu

Cihan " Bu yüzükler parmağından ne olursa olsun çıkmicak demedimmi sana ben"

Sakin sakin konuşmasına rağmen dedikleriyle tüm bedenim korkuyla kaplandı, en son bunu dediğinde bedelini çok ağır ödedim,
Ne diyeceğimi bilemez vaziyette korkak ses tonumla

"B-ben şey, kırıldığı için, d-diğerinde de şey oldu"

Cihan " Şşş tamam kıvranıp durma, bugün yaptığın ne varsa hiçbişey demiyorum demicemde, korkma daha fazla, alçın ne zaman çıkıyo?"

Gerçektende hiç bi tehdit, ima, yada başka bişey yoktu sesinde, çok anlayışlıca konuşuyodu, dengesizmi bu

" B-bir ay en fazla"

Cihan derin bi nefes alıp verdi, biraz geri çekilip hala yüzüme bakarak

Cihan " Bak zeynep, bidaha böyle kaçmak gitmek falan çıkarma böyle işler başımıza, bak bugün sana anlayışlıca konuşsamda yarın öbür gün beni asla böyle bulamazsın, ben ne anlayışlı nede sabırlı bi adamım, bana ters gidersen hep kaybeden olucaksın, ama doğru düzgün haraket edersen sana karşı bende öyle olurum, sonuçta istesekte istemesekte yarın öbür gün karım olucaksın, hayat bana deil sana zindan olur o konakta"

Anlayışla konuşmasında bile imasını bana gönderiyo, dediklerini karşıya bakarak dinledim, bazı yerlerde kaşlarım sinirlice oynarken bitirdiğinde

" Bana olur öylemi?, ya ben şuan burdayım bu konağa geri geldim diye bu evliliği kabul ettiğimimi düşündün?, yok öyle bişey asla kabul etmiyorum etmicemde, bak ben daha 18 yaşında biriyim, evlenemem anlıyomusun beni? Evlilik haricinde benim bambaşka hayallerim var, en başta okuyorum ben ya, benim yarın dersanem var biliyomusun?"

Cihan " Okul?" Dedi soru sorarcasına

" Evet okul"

Cihan " Sen o işi unut, fazla bağlanma okul mokul bitti yok okul falan"

" Pardon?"

Cihan " Salakmısın kızım sen, ne okulundan bahsediyosun?"

" Sen kafayımı yedin? Ne demek unut o işi falan"