KÜÇÜK KARIM

9. Bölüm " Dere kenarında "

Medya: Hazar

Zeynepten

Karşımda gözleri dolu dolu oturuyodu eslem, bianda herşey ağzımdan çıktı iyide ben öyle demek istemedim ki, fazla geldi söyledikleri bianda taştım bende,

Eslemin gözlerinde çok büyük hayal kırıklığı vardı, kaşları masumca ve kırgınca havada, yaşlarının düşmesi için bi tek göz kırpması yeterliydi

Kapı duvara çarptığında bakışlarımı eslemden çekip o tarafa baktım, ne zaman gözlerimden yaşlar aktı onu bile bilmiyorum

Kapıdaki kişiyi gördüğümde, korkudan sertçe yutkundum, abim gözleri ateş saçarak bize bakıyodu, daha doğrusu bana, ellerini yumruk yapmış sıkıyodu, çene kasları gerilmişti dişlerini kırılıcakmışsına sıkıyodur

" A-abi?" Az önce bağıran benden eser yoktu, sesim içine kaçmış gibi çıkıyodu, korkuyodum çünkü az önce kolumun o halde olma sebebini açık açık cihan olduğunu söyledim, bakışlarım mineye kaydığında benim gibi endişeli ve olacaklardan korkarak bakıyodu, korka korka tekrar abime baktığımda

Hızlı seri ama bi o kadarda sinirlice yürüyüp yanıma geldi,
Yatağın çevresinden dolanıp yanıma geldiğinde dirseğimden tutup morarmış koluma baktı, ani yaptığı için kötü bi sızı girdi ama belli edipte ateşe benzin dökemem

Hala morarmış koluma dik dik bakarken, cesaretimi toplayıp

" A-abi şey ol-" daha lafımı bitirmeme izin vermeden sert bakışlarını kolumdan çekip bana baktı

Abim " Omu yaptı?" Dişlerinin arasında tıslayarak söyledi bunları, artık korkudan gözlerim doldu bu sefer, işte bu huyumdan nefret ediyorum hatta tiksiniyorum

" A-abi şey, yani"

Kolumu bırakıp bana doğru biraz eğildi, korkuyodum hemde çok

Abim " Omu yaptı dedim"

Dik dik bakarak söyledi bide, zaten söylemek gibi bi niyetim varsada o bakışlarla o niyetimide kuruttun

Mine " Abi, bak sandığın gibi deil, yani şey yapma"

Abim mineninde lafını ağzına tıktı, hala bakışları o dik dik bakışları bendeyken mineye hitaben

Abim " Mine çıkın dışarı"

Mine " Ama"

Abim " Çıkın dedim!" Diyerek bağırdı, korkudan yerimde sıçrarken, bakışlarımı yere indirdim, korkuyodum... bakışlarım yerde olmasına rağmen, görmüyodum ama minelerin kalkıp gittiklerini seslerden anlıyodum

Kapı kapanma sesi geldiğinde, ben hala bakışlarım yerde saa parmaklarımı sol parmaklarımın tırnaklarıyla oyuyodum, sterseten, korkudan

Abim " Bana bak" korka korka başımı ağır ağır kaldırıp yüzüne baktım, çene kasları öylesine gerilmişti yüz metrede öteden bile anlaşılırdı, korkarak tekrar başımı indirdim, o volkan gibi gözleri beni deliyodu

" Abi ben şey," sesim içime kaçsa daha yüksek çıkardı tonu, en azından şuanki ses tonumdan daha yüksek olucağı netti,

Abim " Sana bi soru sordum, cevap ver bak sinirimi sana yansıtmak istemiyorum, cevap ver omu yaptı bu kolunu?"

Ne ses çıkardım, nede olumlu yada olumsuz anlamda bi mimik haraket yaptım, normalde açık açık söylerdim ama şuan kitlendim, gözümde hazır olda komutanını bekleyen asker gibi bekleyen göz yaşım tek bi komutta çeşmeye dönderdi,

Abim " LAN CEVAP VER OMU YAPTI!"

Diyerekten çok şiddetlice bağırdı, işte korkudan şimdi o gözyaşlarım serbestçe yolunu alıyodu, gıkım bile çıkmıyodu, ufak bi hıçkırık kaçtı ağzımdan, karşımda göremediğim bi haraketlilik oldu