Yaralı Ruhlar Dünyası . . . {Naruhina}

17. Bölüm

Naruto . . .

Bazen insanın asla yapmam dediği şeyleri yapması olayına büyük konuşmak denir .
Mesela asla bir şeyi yapmam dersiniz . Ama bir bakmışsınız ki yıllar sonra tekrar aynı şeyi yapmışsınız.

Bir koltukta oturuyordum. Hinatayla çıkmaya başladığımız düşüncesi beni içten içe mutlu ediyordu. Karnımda kelebeklerin zevkten dört köşe olmuş bir şekilde kanat çırptığını hissedebiliyorum. 

"Al bakalım Naruto ."
Sasuke elinde bir buz poşetiyle yanıma geliyordu . Bana poşeti uzattı . Yavaşça yüzüme bastırdım. Hafifçe tısladım.
Sanırım biraz başa almalıyım .
On dakika önce eve girdiğim anda yüzümdeki acıyla yere düştüm . Başımı kaldırınca da Sasuke'nin bana sert bir yumruk attığını görmüştüm . Ama haketmiştim . Ne de olsa endişelenmiş ve neredeyse iki gündür ortalıkta gözükmedim.
Ona derdimi anlatmam biraz zaman aldı. Ama en sonunda orta yolu bulmuştuk .

Şimdi de bana bakıyor ve biraz mahçup gibiydi . Pekala . Yalan . İçten içe mutluydu.
Bir süre sessiz kaldık . Ama sonra telefonum çaldı .
Arayan kişiye baktım . Ero-sennin.

"Alo ?" Dedim telefonu hoperlöre alarak .
"Nasılsın evlat?" Dedi Ero-sennin. Ben omuz silktim .
"İyiyim . Evde Sasukeyle beraberim ." Dedim umursamaz bir sesle . Ero-sennin beni onaylayan bir ses çıkardı ve devam etti .
"Az önce annenle konuştum . Bana Osakada olduklarını söylediler . Ama haftaya Tokyoya geçeceklermiş. Uçak biletini o zaman alsak olur mu ?" Dedi Ero-sennin.
"Olur ." Dedim başımı sallayarak. Ama birden Sasukeye baktım . İtachi-nii de uzun zamandır yoktu . Sasuke'nin yüzündeki ifadeyi fark etmem de zor olmadı . O acı dolu ifadeyi.
"Hey Ero-sennin. Bir bilet de Sasukeye alır mısın ? Eğer annem ve babam Tokyoya gidiyorsa İtachi-nii de onlarla beraberdir ." Dedim hemen . Ero-sennin beni tekrar onaylayan bir ses çıkardı .
"Tamam Naruto . Bu arada gece saat on bire doğru gelirim . İkinizi de evde görmek istiyorum ." Dedi Ero-sennin.
"Tamam . Görüşürüz ." Dedim gülümseyerek ve aramayı sonlandırdım .

Sasukeye baktım . Gülümsüyordu .
"Teşekkürler Naruto. " Dedi Sasuke . Onun omuzuna hafifçe vurdum .
"Sorun değil ." Dedim gülümsemem daha da büyürken .

Sonraki bir kaç dakikam Hinataya bu haberi vermekle geçti . Sesindeki mutluluk aklıma geldikçe gülümsemem arttı .
"Hey . Sana ne oluyor ?" Dedi Sasuke . Yüzünde şüpheci bir ifade vardı . Ben ona baktım .
"Ne demek istiyorsun ?" Dedim merakla . Sasuke bana yaklaştı .
"Pişmiş kelle gibi sırıtıyorsun. O yüzden sordum ." Dedi Sasuke . Ben gözlerimi ondan kaçırdım. Utanmıştım. Ama yine de derin bir nefes aldım . Ona söyleyebilirim. 
"Ş-şey . Ben . . . Ben dün Hinatayla çıkmaya başladım . " Dedim yavaşça .

Sasuke konuşmadı . Gözleri kocaman açılmıştı .
"Naruto . Sen ciddi misin ?" Dedi Sasuke . Ben başımı salladım .
"Ama fazla bir şey değil. Biraz yavaş ilerliyor ." Dedim hemen . Biliyordum ki beni soru yağmuruna tutardı .
İşe yaradı da . Sasuke soru sormadı.
"Voleybol oynamak ister misin ?" Dedi Sasuke yavaşça . Ben omuz silktim .
"Olur . " Dedim ve beraber bahçeye çıkmak için mutfağa doğru yol aldık .

Hinata . . .

"Hey Hinata . . . Uyan ."
Sakura'nın sesi ve beni dürtmesiyle gözlerimi açtım .
Etrafıma bakındım . Kızlar bana bakıp gülümsüyorlardı.
Anlaşılan uyuyakalmış olmalıyım .

Yavaşça doğruldum .
"Hey . Üzgünüm uyumuşum ." Dedim gözümü ovuştururken . 
"Sorun değil . Filim bitti demek için uyandırdık . Devam etmek istersen edebilirsin . Ama biz şahsen dışarı çıkıp yemek yiyelim ardından da antrenman yapmaya gidelim diye düşündük . " Dedi Sakura . Ben esnedim . Yavaşça gerindim ve ayağa kalktım .
"Bana beş dakika verin. Hemen geliyorum ." Dedim ve ayağa kalkıp banyoya gittim .