35.

120 8 20
                                    

Yedi gün sonra . . .

Naruto. . .

Aradan yedi gün geçti . Bir sorun gözükmedi . Tabi ben de ilk yedi gün doğru düzgün uyumadım . Gerçi daha fazla uyumadığım zamanlar oluyor.

Sorun çıkmayınca Hinatayı normal odaya aldılar . Artık geriye sadece uyanması kalıyordu . Gerçi beş gün daha iyice iyileşme için dinlenmeye aldılar . Nihayet yara iyice iyileşince doktorlar çıkmadan önce uyanmasına destek olacak bazı ilaçlar verdiler ve gittiler .

Şimdi de yedinci gecenin sonunda hala uyumamıştım. Koltukta oturup bekliyordum . Bu sırada güneş iyice yükseldi. Saat sekiz olmuştu. Güneş odada Hinata'nın yüzüne vuruyordu. İşte tam o anda bir şey dikkatimi çekti . Hinata'nın gözleri oynuyordu .

Hemen doğruldum . Perdeleri çektim . Böylece Güneş de engellenmiş oldu . Arkama bakınca ise onu gördüm. Etrafa merakla bakıyordu .
"N-ne ? Neredeyim ben ?" Dedi korkuyla . Yüzümde kocaman bir gülümseme belirirken onun yanına geri oturdum . Elini sıkı sıkı tuttum.

"Hinata ." Dudaklarımdan tek dökülen şey bu olmuştu.
Hinata yavaşça bana baktı . Gözleri beni süzdü. Sonra da gülümsedi .
"Naruto ." Dedi yavaşça . Ona ben de gülümsedim. Elini öptüm .
"Hinata iyisin değil mi ?" Dedim hemen.
Hinata bana baktı .
"Sırtım ağrıyor. Biraz yükselmek fena olmaz ." Dedi .

Hemen yastıklarla onu biraz yükselttikten sonra ona geri baktım .
"Naruto ne oldu ?" Dedi birden. Başımı öne eğdim . Mahçup bir halde .
"Şey . . . Maçtan sonra bilincini yitirdin. Seni ameliyata aldılar . Uzun sürdü . Oldukça fazla sorun çıkmış . Ama yine de sağlıklısın. " Dedim gülümseyerek. Hinata başını salladı .

"Anlıyorum. " dedi ve eli birden başına gitti. Hayır . Hinata başını kaşımak istedi . Ama hissettiği tek şey kumaş oldu . Dondu kaldı . Bana baktı . Korkan gözlerle bana baktı .
"Naruto ?" Dedi sesi titreyerek. Ben ona baktım . Gözlerimi kaçırdım .
"Evet . Acil ameliyata alınınca doktorlar saçlarını kesmek zorunda kaldılar ." Dedim biraz çekinerek . Hinata iki eliyle başını yokladı. Eline gelme ihtimaline karşı hemen iki elini de yakalayıp kendime çektim.

"Beni dinle Hinata . Bu sende bir şey kaybettirmedi. Tamam mı ? Sen hala çok güzelsin . Hala da benim için değerlisin . Yani lütfen korkma . Ayrıca doktorlar hızlıca geri uzayacaklarını söylediler . " Dedim hemen . Bir çoğu denmemişti. Ama onu ancak böyle rahatlatabilirdim .
Hinata bana baktı . Derin bir nefes aldı . Kendini sakinleştirdi.

"Evet . Bu olacaktı zaten . Korkmam bir şey değiştirmez ." Dedi Hinata . Ben başımı salladım .
"Aynen öyle . Şimdi sadece iyileşmeye bakacağız . Birlikte . Tamam mı ?" Dedim onun bu sefer yanağına bir öpücük kondurarak.
Hinata bana gülümsedi . Başını salladı . Ona başımı salladım.

"Güzel . Şimdi ben doktor çağıracağım. Sonra da diğerlerine haber vereceğim . Tamam mı ?" Dedim ve ayağa kalkıp dışarı çıktım .
Bir hemşire bulmak için etrafıma bakındım . En sonunda ise bir tane gördüm .

Ona durumu anlattım . Hemşire ben bitirince başını salladı .
"Tamamdır . Ben doktorunu bulup söylüyorum." Dedi ve arkasını dönüp gitti.
Ben derin bir nefes aldım . Biraz dışarıda durdum . Sonra da elime telefonumu aldım . Sasukeyi aradım .

"Naruto ? Ne oldu ?" Dedi uykulu bir sesle . Hafifçe gülümsedim.
"Sasuke . Herkesi topla . Hinata uyandı . Birazdan onu muayne edecekler ." Dedim sesimdeki coşkuyu bastırmaya çalışarak.
"Hinata mı ?!" Dedi Sasuke bağırarak . Başımı salladım . Bu sefer güldüm .
"Evet . Hadi diğerlerine de haber verin . Sizi görmek hoşuna gider ." Dedim gülümseyerek.
"Tamam . Öğlene doğru geliriz biz . Görüşürüz ." Dedi Sasuke.
"Görüşürüz ." Dedim ve telefonu kapadım .

Yaralı Ruhlar Dünyası . . . {Naruhina}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin