had enough, berat ayberk özdemir.

dört

"hayır berat! o daha çok küçük o kadar gürültülü bir ortam için."

"kararı neden sen veriyorsun? ben de onun babasıyım sonuçta!"

"babası doğru şekilde düşünemiyorsa, kararı ben veririm. hem o kadar gürültülü bir ortama götürüp hem de kızımı tanımadığım bir topçunun eşine emanet etmeyeceğim!"

"tanımadığım topçu eşi dediğin kübra abla! nikahımıza gelmişlerdi, ecmel'in doğumunda geldiler."

"yine de tanımıyorum, seninle gelmeyecek ecmel. bitti."

"her şeye sen karar veriyorsun yağmur, berat ne düşünmüş, üzülmüş mü, kırılmış mı hiç umrunda değil." derin bir nefes aldı, sesinden kırgınlığı belli oluyordu. "yine senin istediğin gibi olsun. yine."

"kış mevsimindeyiz, ya üşütürse?"

"sıkı sıkı giydiririz, lütfen yağmur. ecmel akyazı'da ilk defa yanımda olsun istiyorum."

aslında içimden bir ses izin vermememi söylüyordu, ama iyi tarafım da ona kıyamamıştı. bana ne yapmış olursa olsun, ecmel'in babasıydı. ve zaten ay olmuştu onu görmüyordu.

"tamam, ama maç bittikten hemen sonra bana getireceksin. üşütürse olursa bitersin."

"çok teşekkür ederim."

bir anda bana yaklaşmıştı, kollarını saracaktı ama kendimi geriye çekmiştim. artık olmazdı o iş berat.

"ee.. tamam o zaman, ecmel'in çantasını getirir misin? sonra çıkarız biz."

dediğiyle beraber kafamı salladım, odasına giderek pembe ayıcıklı çantasına gerekli olan her şeyi koyup koymadığımı son kez kontrol ettikten sonra berat ve ecmel'in yanına dönmüştüm.

ecmel'i kucağıma aldım, "anneciim, sen maça mı gideceksin?"

ecmel bana gülerek baktığında, ben de gülmüştüm. minik burnunu öptükten sonra beyaz montunu giydirdim.

"sen fenerbahçe'lisin unutma, gollere sevinmek yok. anlaştık mı?" diyip elini tutmuştum ve 'anlaştık' anlamında sallamıştım.

"o trabzonspor'lu annesi." tek elimle ecmel'in gözlerini kapattıktan sonra berat'a 'nah' anlamında bir el hareketi çekmiştim.

o da sırıtarak karşılık vermişti. it herif.

"o minik bir kanarya, sakın trabzonspor forması falan giydirmeye kalkma. öldürürüm seni."

"aman, giydirmem tamam." dedi ecmel'i kucağına alırken.

berat'ın kucağındayken son kez başını öpmüştüm ecmel'in.

"bay bay bebeğiim."

deyip el salladım ecmel'e, berat'a hiçbir şey söylememiştim tabii.

umarım hiçbir şey olmazdı, ve sağ salim getirirdi kızımı bana.

_______

gokten umariz medet cunku yerde sevgi bitti, anla butun guzel saf hayaller yarim kaldi.