ÇALAKALEM NAMELER

SIFIR NOKTASI

29-30 Nisan 2022
Saat 00:00

" Yaşarken parla
Hiç korkma
Hayat sadece kısa bir süre için var
Ve zaman, hakkını talep ediyor" Seikilos Epitaph

Merhaba sevgili mektup arkadaşlarım.

Umut; zifiri karanlığın içinde feri geçmiş lakin inatla yanmaya devam eden kandildir benim için.

Umarım umut kandilinizin ışığı parlamaya devam ediyordur.

Sağlığınız yerinde, gönül pencerenizde bahar çiçekleri açmayı başarmıştır.

Her geçen gün kandilin ışığı kısılırken nefes almaya çalışmak zorlaşıyor. Ne yazık ki insanlığın geldiği korkutucu hale baktıkça ümitvâr olmak adına gücümüz azalıyor.

Karamsarlık dünyanın etrafındaki atmosfer tabakası gibi her yerimizi çepeçevre sarmış durumda. Çalakalem yazabilmek güçleşti. Hayatın hızlı ritminde oradan oraya savrulurken çokça yorgunuz.

Gerek kişisel yaşam, gerek pandemi, gerekse dünya insanının bencillik dolu nefsinin gazabında hırpalanırken, ne yapacağımızı şaşırmış durumdayız. Teselliyi birbirimizde bulmak bana en iyi çözüm gibi geliyor. O nedenle zorunlu olarak bunca ara vermeme rağmen yeniden sizlerle buluşmak benim için çok kıymetli.

Var olduğunuz için hepinize minnettarım.

Ve çok özlediğimi özellikle belirtmek isterim.

Malumunuz bugün benim varlık alemine geçtiğim tarih. Ve yine bildiğiniz üzere 29'u ile 30'u arasında gidip gelen bir sıfır noktam var. O nedenle yayınlama saatini 00:00 seçtim. Günün anlam ve önemine binaen miladımın sıfır noktasından size seslenmek istedim. 

Doğduğum günün üstünden yıllar sonra da yine bu iki tarih aralığında annanemle vedalaştım. Ruhunu 29'un da, bedenini 30'un da sonsuzluğa emanet ederken Hasan Hüseyin Korkmazgil'in dediği gibi
"Yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe..."
O andan itibaren bu söz benim için daha anlamlı hale geldi.

Epeyce bir zamandır kendi yaş öğretilerimi kaleme alıyorum. Geçirdiğim her yıl için kendime edeceğim sözlerin listesini oluşturdum. 365 günlük yaşam döngüsünün bana kattığı öğretileri birkaç cümle ile unutmamak adına yazıya döktüm.

O nedenle bu mektubun paylaşım noktası bu öğretiler. Şayet siz de kendi payınıza düşenleri yazmak isterseniz bu kısım sizi bekliyor olacak. Belki bir cümle, belki de birden fazla cümle dökülürse kalbinizden, okumak için bu satırlarda bekliyor olacağım.

Geriye bıraktığım 44 yılı düşününce gönül çukuruma attıklarım beliriyor. Çizilen yolun 45. Adımında kocaman bir belirsizlik yatarken, kendimi aramayı hiç bırakmadım.

Sevdiklerimi, keşfettiklerimi, fark ettiklerimi, sorgulayıp, anlamaya çalıştıklarımı, bulmayı arzuladığım hakikatin sancılarını koydum heybeme.

Ve eklemeye başladım teker teker ;

💙 Gözümden fazla içime akıttığım yaşlarımı,

💙 Nedenli, nedensiz kahkahalarımı,

💙 Anılar kutumda sakladığım çocukluğumu,

💙 Bulduğumu sandığım, öyle olmadığını anlayıp kabullendiğim hayallerimi,

💙 Önceliğin ve gerçekliğin sağlık olduğunu,