Raslantı

Dehşete Düşmek

Vera Sabah normalde tatil günü olmasına rağmen erkenden kalktı.Biyolojik saati sabah saat yedi de onu istemese de ne kadar yorgun da olsa uyandırıyordu.Vera uyandıktan sonra ise geri uyuyamıyordu.

Bugün rezan nineye gidecekti. Geçen hafta Ela İle gitmiş ilaçlarını vermişti. Lakin Rezan Nine onu tekrar çağırmıştı. Rezan ninenin kimsesi yoktu. Vera ile tanışmaları çok kötüydü. Rezan nine Bir yıl önce yolda düşmüş,fenalaşmıştı. Yoldan geçenler ambulansı aramış Vera gitmişti.O Günü unutamıyordu. Rezan nineyi ambulans ile götürürken kadın hıçkıra hıçkıra ağlamış Vera bir çare bulamamıştı.Acısından ağlıyor sanmıştı.Hastaneye götürmüşler oradaki hemşirelere teslim etmişti.akşam evine gittiğinde Kadını bir türlü aklından çıkaramamış ertesi gün hastaneye gitmişti lakin kadın taburcu olmuştu. Vera Dehşet içindeydi çünkü Bir gün içinde taburcu olması mümkün değildi.

Olayı oradaki bir hemşireden öğrenmişti.Hemşire''Kadının ne sigortası var ne de bir güvencesi parası da yok o yüzden kalamadı. Biliyorsun hastane acilden geldiğinde sadece bir geceyi karşılıyor kadıncağız da bunu biliyor o yüzden imzasını atıp taburcu oldu. İlaç Alacak parası da yok,bulduğunuz yer de peçete ya da evinin bahçesinde büyüttüğü sebzeleri satmaya çalışarak geçinmeye çalışıyor işte. O da ne kadar yeterse...'' Demiş arkasını dönerek hasta odasına girmişti. Vera bu sözleri işittiğinde hüngür hüngür ağlamıştı.

Kadının Ambulansta neden ağladığını çözmüştü ve bu çok zoruna gitmişti. Kadının fenalaştığı yerde maydanoz roka vs. vardı ve onlar çöp olmuştu. Hastaneden Evin adresini öğrenmiş ,biraz alışveriş yaparak görünmeden kapıya bırakmış ve Rezan ninenin almasını beklemişti. Yaklaşık İki ay boyunca bu böyle devam etmiş lakin bir gün yakalanmıştı.

Rezan Nine Verayı elinde poşetlerle put gibi kesilmiş halde yakalamıştı. Rezan nine ağlayarak Veranın Yüzünü öpmeye başlamış kürtçe teşekkürler ediyordu. Vera anlamıyordu lakin teşekkür olduğundan emindi. İlk başta Bir Süre Rezan nine poşetleri kabul etmemişti Fakat Vera'nın ne kadar ısrarcı olduğunu öğrenmişti. Daha sonraları biraz da olsa Vera Kürtçe öğrenmiş ve konuşmaya başlamışlardı.

Vera hazırlandı,Rezan ninenin evine gitmek için dolmuşa bindi.Rezan ninenin evine gitmek için bir dolmuşa binmesi daha sonra da yaklaşık bir kilometreye yakın yürümesi gerekiyordu.

Sonunda Rezan nineyi Evinin kapısının önünde otururken buldu.

''dapîr tu çawa yî(büyük anne nasılsın)''

''keça bi xêr hatî(kızım hoşgeldin)''

'' dapir firroşgeha kelûpelên xwarinê(büyükanne iyi misin )''

''keça min Ez başim(ben iyiyim kızım)em nan çêkin (Ekmek Yapalım)''

Vera çat pat kürtçesiyle anladı. Rezan nine ile tanıştıktan sonra Rezan nine ona teşekkür için sürekli ekmek yapar verirdi.Bu kez beraber yapacaklardı.

Gözleri doldu.Neden bunu yapmak istediğini anlıyordu. Rezan nie iyice yaşlandığını ve birgün öleceğini biliyordu ve Vera'yı hem buna hazırlamak hem de kendisini hatırlatacak şeyler öğretmek istiyordu. Vera'nın onu kendi ninesi yerine koyduğunu biliyordu. O da Vera'yı olmayan kızı torunu yerine koyuyordu. Vera'nın neler yaşadığını biliyordu ve o gittikten sonra güçlü olmasını istiyordu.

Rezan nine Vera'yı içeri gönderdi.Vera içeri girdiğinde divanın üzerinde bir şalvar ve başına bağlamak için bir eşarp vardı. Vera üzerini değiştirdi.

Rezan nine hamuru çoktan hazırlamıştı. Tandır ekmeği yapacaklardı.

Vera ile Rezan nine akşama kadar Ekmek yaptılar vera arada gitti,çay koydu. Ekmekler pişerken çay ile peynir ve sıcak ekmekle karınlarını doyurdular. Akşam Saat beş sıralarında ekmek yapmayı bitirdiler.