"Bugünden itibaren cehennem azabı yaşamaya hazırla kendi güzelim.Bundan sonra sana rahat yüzü yok."
Duyduklarım sonrası şaşkın bakışları yüzüne çevirdim.Tam ağzımı açmıştım ki... "Ne sanmıştın?Mert öldü diye kurulduğunu mu ?O yok ama ben varı ve kötü haber güzelim ben Mert'ten daha tehlikeliyim"dedi keskin bir ses tonuyla.
Ne demek istediğini anlamamıştım.Ama sert sesi ürpermeme neden olmuştu.Onu tanıdığımdan beri hep nefretle bakmıştı bana ama bjnu destekleyen hiç bir söz söylememişti.Bunj Mert'e danıştığımda yanlış anladığımı ve abisinin hep öyle olduğunu söylerdi.Ama ben öyle olmadığını düşünürdüm.Zaten beni evliliğe zorlarken de benden nefret ettiğini ifade etmişti. Peki neden zorlamıştı beni bu evliliğe.
Bir adım daha yaklaştığında korkuyla bir adım geriledim.Halimden oldukça eğlendiği yıkarı doğru kıvrılan dudağından belli oluyordu.Ne yapacağımı bilemiyordum.Bakışlarımı odada gezdirdiğimde kaçabilecek veye saklanabilecek bir yerimin olmadığını gördüğümde nefes alış verişlerim oldukça hızlandı.Edepsizce bedenimi baştan aşşağı süzen gözlerinin ardından büyük bir kahkaha salıverdi.
Kahkahasını kesip yüksek sesle "NİYE ÖYLE BAKIYORSUN HA?NE BEKLİYORDUN Kİ SANKİ?MERT SANA ANLATMADI MI OLACAKLARI?"dedi
Kafamı "hayır" anlamında sallarken yaşlar damlamaya başladı gözlerimden.Hayır cevabına şaşırmış olacak ki ilk kez bir ifade çerçeveledi ifadesiz yüzünü.
*******************************************************
-Yağız-
Ahu 'nun korkuyla kafasını sallaması şaşırmama neden llsada bj fazla sürmedi.Kesinlikle yalan söylüyordu bu kadın.Mert bana hiç söylememişti şimdiye kadar.Mert'e mi inancaktım yoksa bu kadına mı?Mert canımdı benim ,kardeşimdi,kanımdı.
Hızlıca yanına ilerleyip saçlarından tuttum.Yüzüne sert bir tokat attığımda yatağın üstüne düştü bedeni.Bu kafın sadece ama sadece bunu hakediyordu.Kardeşlerimin sebebi bu kadındı.Mutlu bir hayatım varken o hayatın içine şıçmıştı bu kadının abisi.Şimdi acı çekme sırası ondaydı.
Yatakta acıdan ve korkudan ağlayan kadının üzerine eğildim.Aklımda sadece alacağım intikam vardı.
********************************************************
-Ahu-
Kasıklarımda hissettiğim ağrıyla yere çöktüm.Başımdan aşşağıya akan suların beni temizlemesini istedim saçma bir düşünceyle.Başka umufum kalmamıştı ki.Elimde kalan tek şeyi kaybetmiştim zorla ve şiddetle.Yalvarmıştım durması için,acımasız darbelerini bedenimden uzak tutması için.Dinlememiş ve bir hayvan gibi sahip olmuştu bedenime.Bundan üç ay öncesini düşünerek kapattım gözlerimi.
Sevdiğim adamla evleneceğim gün sonsuza kadar kaybetmiştim onu.Acımı yaşamaya fırsat bile vermeden zorla evlendirilmiştim Yağızla.Şimdi ise bilmediğim bir olayın kefaretini ödüyordum.
********************************************************
-Yağız-
Aklımda dönüp duran düşünceleri bir kenara atıp Ayşe'ye seslendim.Çok geçmeden yanıma geldiğinde mutfakta çalışanlqrın duyabileceği yükseklikte "Kimse üst kata çıkamaycak ve kimse Ahu'ya bir lokma ekmek vermeyecek ben gelene kadar."dedim ve arkamı döndüm.
Yüzünde gülümsemeyle beni dinleyen anneme aynı şekilde gülümsedim.Hızlı adımlarla avludan çıltıktan sonra yüzümdeki gülümsemeyi silip sert bir tekme geçitim arabaya.
Arabaya binmek üzere olan şoförü durdurup sürücü koltuğuna oturdum.Cebimden telefonu çıkartıp en iyi adamımı aradım.
"Efendim ağam"duyduğum sesle hemen "Semih hemen Mert'in sevgilisini depoya götür .Ben de oraya geliyorum"dedim ve telefonu Semih'in yüzğne kapattım.Arabaya çalıştırıp yola koyulduğumda dün yaptığım iğrençliği düşünmemeye çalıştım.
****************************************************
-Ahu -
Vücudumun her yeri buruş buruş olduğunda çıktım suyun altından.Banyonun kapısını açtıktan sonra kafamı uzatıp göz gezdirdim etrafta.Yağız'ın gittiğinden emin olup hızlıca dolaptan çıkardığım kıyafetleri üzerime geçirip saçlarımı kurutmadan oturdum yatağın üstüne.
Dün gece dolduğumda zihnime bir damla yaş düştğ gözümden.Ne hayallerle gelmiştim buraya ve şimdi ne yaşıyordum.Ailemin yaşattığı kabustan sonra girmişti Mert hayatıma.Suya düşen tüm umutlarımı toplamıştı birer birer.Yaşamaya değer kılmıitı hayatımı.Haytımda ilk kez güvenmiştim birini.Güven benim için her şeydi.Güven olmazsa olmazdı hayatımda tüm güvensizliklerime rağmen.
Düşüncelerimden sıyılmamı sağlayan melodi sesiyle ayağı kalktım.Aklıma dolabın arkasına sakladığım telefon gelince heyecanla telefonun ekranına bile bakmadan cevaplamıiştım.
"Korkma güzelim,sakın korkma.Ben geleceğim ve seni kurtaracğım oradan.Bana güven tamam mı?"
Duyduğum sesle telefon elimden düşerken böyle bir şeyin imkansız olduğunu düşündüm.Ama duyduğum ses oldukça gerçekti.Neler oluyordu?
