Şampiyonluk kutlamalarının ardından hep birlikte tatile gelmiştik.
Naz ve Dorukhan nişanlıydı, biz ise hâlâ çıkıyorduk.
Bu yaz herkesin keyfi yerinde geçiyordu, Berat oldukça sevimli bir şekilde koltukta uyuyakalmıştı.
5 kişi kocaman bir villa kiralamıştık.
Giriş katı Abdüş'e vermiştik, eve her seferinde oldukça geç geliyordu.
Birinci kat bizimdi ve çatı katında Naz'la Dorukhan kalıyordu.
Şimdi ise Naz ile sabah erkenden kalkmış ve denize gelmiştik.
"Berat'ı gördüm sabah, koltukta uyuyordu."
Kafamı onu onayladım.
"Gece çok geç geldik, kendini koltuğa bıraktı. Hemen uyumuş zaten, kaldıramadım."
Güldü.
"Dorukhan uyuyordu, uyanınca arar."
Denizden çıktığımızda Naz telefonuna gömüldü ben ise yan tarafta voleybol oynayan grubu izlemeye başladım.
Voleybol topu bizim olduğumuz tarafa geldiğinde Naz söylendi, ben ise kalkıp topu onlara götürdüm.
Kıvırcık saçlı çocuğun bana göz kırpması ile yapmacık bir şekilde gülümsedim ve topu ona doğru uzattım.
Filenin arkasındaki kız sevecen bir tavırla konuşmaya başladı.
"Bize katılsana!"
Birkaç kişi daha ona eşlik ettiğinde oyuna katıldım.
•••
Yorulduğumu söyleyip oyundan çıkacaktım ki o çocuk bileğimi kavradı ve konuşmaya başladı.
"Çok iyi oynuyorsun, voleybolcu musun?"
"Hayır, basket ile ilgileniyorum."
"Efe, ben."
Bileğimi ondan kurtardım ve konuşmaya başladım.
"Beren."
"Buralarda mı oturuyorsun?"
"Hayır, tatile geldim."
Başını öne eğdi.
Kafamı Naz'a doğru çevirdiğimde kaşları çatık bir şekilde burayı izlediğini gördüm.
Gözlerimiz buluştuğunda buraya doğru seslendi.
"Beren, Ayberk arıyor!"
Bilerek yapmıştı, bu haline güldüm ve yanına doğru ilerledim.
Görüş açıma giren Berat ile kahkaham şiddetlendi, Berat ise hiç mutluya benzemiyordu.
"O kimdi?"
"Efe'ymiş adı."
"Öyle miymiş?"
Kaşları usulca havalandı.
Saçlarını karıştırıp dudağına eğildim.
"Umrum dışı."
Verdiğim yanıt onu tatmin etmiş olacak ki gülümsedi.
Berat üzerindeki tişörtü çıkarıp denize doğru ilerlediğinde bakışlarım Naz'a kaydı.
Dorukhan'da Berat ile birlikte gelmişti ve hâlâ uykusu var gibi görünüyordu. Naz'ın yanına kıvrılmış bir şekilde Naz'ın saçları ile oynuyordu.
Bu hallerine güldüm ve Berat'ın yanına doğru ilerledim.
Denize girip yanına ulaştığımda ani bir hareketle beni kendine doğru çekti, bu haline güldüm ve ellerimi ensesinde sabitledim.
"Çok güzelsin, Bero."
Büyülenmiş gibi bakıyordu, utanıp kafamı aşağı eğdiğimde kahkaha attı ve yanağımı öptü.
"Seviyorum seni, her şeyden çok."
∆∆∆
bir sonraki bölüm final ya
berolarim da final oluyor of
ŞİMDİ OKUDUĞUN
bero, berat ayberk özdemir
Fanfictiontamamlandı. 𝗕𝗲𝗿𝗲𝗻: selam ben evlenmek istediğin kız 𝗕𝗲𝗿𝗮𝘁: şey 𝗕𝗲𝗿𝗮𝘁: bero? 𝗕𝗲𝗿𝗲𝗻: bero. ꒦꒷꒦꒷꒦꒦꒷꒦꒷꒷꒦꒷꒦꒷꒦꒷꒷꒷꒦꒦꒷ züppe • dorukhan toköz kurgumun yan kurgusudur! @berozdmr için yazılmıştır. 𑁍𝐛𝐞𝐫𝐚𝐭 𝐚𝐲𝐛𝐞𝐫𝐤 𝐨̈𝐳𝐝𝐞𝐦𝐢𝐫...