Cigarettes In Budapest

Only Love Can Hurt Like This (Budapest Day 2)

Ήταν το πρώτο ξύπνημα στην Βουδαπέστη.
Αυτή η πόλη είχε βγει από κάποιο όνειρο μου.
Ήταν τόσο μαγευτική.

Ο Jacob κοιμόταν ακόμα δίνοντας μου λίγο χρόνο να ετοιμαστώ.
Θα πηγαίναμε στο βασιλικό παλάτι σήμερα.

Μπήκα στο ντουζ για να χαλαρώσω κάτω από το ζεστό νερό.

Ένιωσα μια παρουσία από πίσω μου.
Μια οικεία παρουσία.
Μια παρουσία που λαχταρούσα.

Έβαλε τα χέρια του γύρω από την μέση μου και χείλη του άρχισαν να φιλούν αργά τον λαιμό μου.

Το νερό ξαφνικά είχε ζεστάνει περισσότερο.

Τον ένιωθα να με σπρώχνει στον τοίχο και να είναι μπροστά μου.

Ξαφνικά ξυπνάω από την ονειροπόληση μου από ένα χτύπημα στην πόρτα.

"Sal αργείς;"ακούστηκε η φωνή του Jacob.
"Ο-Οχι!"

Δεν τον ήθελα.
Δεν τον χρειαζόμουν.
Εγώ τον έδιωξα.

Υπενθύμισα στον εαυτό μου.

Τότε γιατί έχω αυτή την αίσθηση...
Μάλλον απλός μου λείπει το σπίτι μου.

Ετοιμάστηκα και βγήκα έξω.
Ο Jacob είχε ξανακοιμηθεί.

Έπεσα στο υπερδιπλο κρεβάτι για να τον ξυπνήσω.

Το δωμάτιο που μα έδωσαν είχε μόνο ένα κρεβάτι.
Δεν ένιωθα άβολα, ήταν σαν αδελφός μου.

Αν και θα ήθελα να ήταν άλλος στην θέση του αυτή τη στιγμή.

Μάλλον εννοείς να ήσασταν σαν ζευγαράκι με τον Scott εδώ.

Ειλικρινά θα με τρελάνεις καμία ώρα!
Θέλω απλώς να περάσω όμορφα σε αυτό το ταξίδι!

"Έλα σήκω! Έχουμε πράγματα να κάνουμε!" Είπα και προσπάθησα να τον ρίξω κάτω από το κρεβάτι.

"Τωρα τώρα!" Είπε και σηκώθηκε να ετοιμαστεί.

Όσο τον περίμενα να ετοιμαστεί χαζεύα στο Instagram.
Για άλλη μια φορά ήταν ειδοποίηση από τον Scott. Προσπαθούσε να πιάσει κουβέντα αλλά τον έκοβα.

Ξεκινήσαμε για το παλάτι, ένα από τα πιο αρχαία εκθέματα της χώρας.

Λάτρευα τα κάστρα από μικρή αλλά ήταν κρίμα που στην Ελλάδα δεν είχαμε τόσο μεσαιωνικά εκθέματα.

Φτάσαμε στην είσοδο όπου έπρεπε να συνεννοηθώ εγώ με τον υπεύθυνο αφού το Jacob δεν μιλούσε αγγλικά.

Ήταν από τα πιο όμορφα κάστρα.
Και ευτυχώς για εμένα ο Jacob καταλάβαινε την αξία του να θαυμάζεις κάτι χωρις να μιλάς με κάποιον και να ακούς μουσική.