Cigarettes In Budapest

Breaking Dishes

"Και τώρα;" Είπε η Emily

Κοίταξα την ώρα.
Ούτε 1 δεν ήταν.
Προλάβαμε με το ζόρι δύο ποτά.

"Πάμε στα αγόρια" είπα.

"Τι;" Είπαν και οι δύο.

"Πάμε στα αγόρια!" Είπα

Η Joan δεν ήθελε οπότε πήγε σπίτι με την συμφωνία ότι μετά θα πηγαίναμε σπίτι της και θα της λέγαμε εάν γινότανε κάτι.

Πήραμε μικρά μπουκάλια βότκα από το περίπτερο τα κατεβάσαμε και ξεκινήσαμε για το club.

Όταν φτάσαμε από έξω δεν θα μάντευα ποτέ ότι αυτό το μέρος ήταν club.
Οι πόρτες ήταν σαν ένα κλειστό μαγαζί ή αποθήκη αλλά μόλις άνοιγες και έμπαινες μέσα άκουγες της μουσική και έβλεπες τα φώτα που έπαιζαν.

Πληρώσαμε είσοδο και αφήσαμε άλλη μια φορά τα πράγματα μας.

Πήρα μια ανάσα και τίναξα το μαλλί μου.
Μέσα στην ζάλη μου η αυτοπεποίθηση μου είχε βαρέσει κόκκινο.

Ένιωθα λες και μπορούσα να κάνω τα πάντα.
Και τους πάντες...

Η Emily είχε μιλήσει με τα αγόρια και της είχαν πει που κάθονταν οπότε ξέραμε ακριβώς που να πάμε.

Φόρεσα το καλύτερο βλέμμα μου και περπάτησα μπροστά από την Emily μέχρι το τραπέζι.

Ο Scott μιλούσε με τα παιδιά αλλά όταν πρόσεξε το βλέμμα του George έστρεψε και το δικό του προς τα πάνω μας.

Πόσο το λατρεύω όταν παίρνουν αυτή την έκφραση.

Πήγα και έκατσα ακριβώς δίπλα του.

"Τελικά ήρθατε!" Μου είπε στο αυτί.

"Αφού η αστυνομία χάλασε το πάρτι!" Του απάντησα.

"Δεν σε είχα για άτομο που θα έμπλεκε με αστυνομία"

"Δεν έμπλεξα. Ακόμα τουλάχιστον."

Είπα και έκανα νόημα να έρθει ο σερβιτόρος για να του πω τα ποτά μας.

"Ωραίο φόρεμα." Μου είπε μετά από λίγο.

"Ευχαριστώ είναι καινούργιο" απάντησα.

"Έκανε εντυπώσεις;" Με ρώτησε.

Τι είδους ερώτηση είναι αυτή;
Του είδους που δείχνουν ενδιαφέρον!

"Όλο και κάτι έκανε!" Του είπα και σκελίδα το μάτι μου.

Ξεκίνησα να χορεύω και ύστερα από λίγο ήρθε και το ποτό μου.

Η Emily ήταν απασχολημένη από την μεριά του George.