ក្មួយមិត្ត (Short Novel🔥) [Complete ✅]

ក្មួយមិត្ត(ភាគបន្ត)

សូមអភ័យទោសចំពោះពាក្យពេចន៍មិនសមរម្យក្នុងភាគនេះដែរ🙏

#ក្មួយមិត្ត (ភាគបន្ទាប់🔥)
______

យប់ម៉ោង៨....
សភាពផ្ទះក៏ហាក់ដូចជាស្ងប់ស្ងាត់ល្អជាធម្មតា ត្បិតថាទាំងម្ចាស់ផ្ទះនិងភ្ញៀវ ក៏ចូលគេងទៅតាមបន្ទប់រៀងៗខ្លួន ដោយជីមីននិងថេយ៉ុង គេងនៅបន្ទប់ទំនេរមួយដែលហ្វាហ្សាបានរៀបចំបោសសំអាតសម្រាប់ពួកគេស្នាក់ ។ ខណៈដែលគ្រប់គ្នាគេងលង់លក់អស់ទៅហើយនោះ នាយកំលោះថេយ៉ុង បែរគេងគងថ្ងាស បើកភ្នែកមើលទៅពិដាន ទាំងចិត្តរសាប់រសល់ នៅមិនសុខ ព្រោះតែគេពិតជាចង់ទៅរកនាងល្អិតខាងនោះខ្លាំង ។ ក្រោយគេងដកដង្ហើមធំអស់មួយពេលមក ថេយ៉ុងក៏សម្រេចចិត្តងើបចេញពីគ្រែ ដើរតម្រង់ទៅរកទ្វារបន្ទប់ ដើម្បីចេញទៅខាងក្រៅ ។

ក្រាក!ក្រឹប....
ថេយ៉ុងលូកមួលគន្លឹះទ្វារឲ្យរបើក រួចក៏ទាញវាបិទវិញថ្នមៗ ក្រោយគេនាំខ្លួនចូលមកក្នុងបន្ទប់នោះហើយ ។ នាយដើរលបៗទៅកាន់គ្រែដែលមាននាងល្អិតហ្វាទីណាកំពុងគេងដណ្ដប់ភួយបែរខ្នងដាក់ទ្វារ មុននឹងសសៀរៗទម្លាក់ខ្លួនគេងពីក្រោយខ្នងនាង ព្រមទាំងលូកដៃអោបចង្កេះនាងជាប់ពីក្រោយទៀត ។
"ហ៊ឹម?..."ហ្វាទីណាកាលបើដឹងដល់រង្វង់ដៃនរណាម្នាក់កំពុងក្រសោបចង្កេះនាងយ៉ាងណែន នាងក៏ស្រាប់តែរលឹកដឹងខ្លួនឡើងទាំងមមីរមមើរ អស់ងងុយ ។
"បងថេយ៍..."ហ្វាទីណាលាន់មាត់ហៅឈ្មោះនាយស្រាលៗ បន្ទាប់ពីនាងងាកបែរខ្លួនមកក្រោយហើយបានឃើញមុខអ្នកខាងនោះច្បាស់ៗ ខណៈនោះ ស្រីល្អិតក៏ងើបខ្លួនឡើងអង្គុយលើពូក ដោយមានថេយ៉ុងងើបតាមមកដែរ ។
"បងចូលមកទីនេះ ចុះបើប៉ាម៉ាក់អូនដឹងនោះ?"
"ដឹងហើយតើយ៉ាងម៉េច? គាត់ប្រាកដជាមិនថាអីនោះទេ ម្យ៉ាងទៀត មិនមែនពួកគាត់មិនដឹងឯណាថា បងនិងអូនធ្លាប់..."
"អ្ហា៎! បងកុំនិយាយអី..."ហ្វាទីណាប្រញាប់លើកដៃខ្ទប់មាត់ថេយ៉ុងជាមួយឫកពារបែបអឹមអៀន ប៉ុន្តែក៏ជាការបើកឱកាសឲ្យថេយ៉ុង អាចទាញយករាងកាយនាងមកអង្គុយលើភ្លៅបានយ៉ាងងាយ ។
"យប់នេះ បងសុំហើយ កុំហាមបងអី!...បងទ្រាំលែងបានពិតមែន"ថេយ៉ុងងើយខ្សឹបខ្សាវៗក្បែរត្រចៀកនាងល្អិត ហើយឆ្លៀតផ្លំបង្ហើរខ្យល់ក្ដៅអ៊ុនៗប៉ះនឹងស្លឹកត្រចៀកនាង នាំឲ្យហ្វាទីណាចាប់ផ្ដើមបុកពោះហើយក៏រសាប់រសល់ក្នុងខ្លួនដល់នៅលែងសុខ ។
"សឺត...ជុប៎..."
"អ្ហាស៎បងថេយ៍!..."ហ្វាទីណាក៏ស្រាប់តែធ្លោយសម្លេងថ្ងូរឡើងមក ក្រោយថេយ៉ុងអោនថើបស្រាលៗលើកញ្ចឹងកនាង និងខាំប៊ឺតតិចៗដើម្បីឲ្យលេចស្នាមស្នេហ៍ដែលគេខកខានបោះត្រាមកជាយូរថ្ងៃហើយ ។ ម្រាមដៃស្រឡូនក៏លើកខ្ញាំតិចៗលើស្មាថេយ៉ុង ខណៈបបូរមាត់ក៏ខាំជាប់គ្នា ហើយងើយកឡើងលើទាំងអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើប ពេលប្រអប់ដៃមាំក្រាស់ក្មឹករបស់ថេយ៉ុងលូកច្របាច់ស្រាលៗលើដើមទ្រូងមូលក្លំដែលមានត្រឹមរ៉ូបដៃតូចស្ដើងមួយបិទបាំង គ្មានអាវកាក់តូចនោះទេ ។
"ហ្អឹម!..."ក្រោយសម្ងំប៊ឺតកនាងអស់ចិត្ត ថេយ៉ុងក៏ដកបបូរមាត់ចេញមកវិញ ប្ដូរមកថើបផ្ដោះផ្ដងជាមួយបបូរមាត់ហ្វាទីណាម្ដង អណ្តាតស្ទាត់ជំនាញ ក៏លូកគ្រលៀសប្រលែងជាមួយអណ្ដាតនាង និងវាសពេញក្រអូមមាត់តូចដោយមានការតបស្នងពីហ្វាទីណាមកវិញយ៉ាងជក់ចិត្ត ។ ដៃមាំដែលស្ទាបច្របាច់ឈ្លីថ្នមៗលើដើមទ្រូងនាងមុននោះ ក៏ប្ដូរមកជាទាញទម្លាក់ដៃរ៉ូបនាងចុះមកក្រោយទាំងសងខាង រហូតដល់ធ្លាក់មកទើជាប់នឹងចង្កេះ ទើបលើកចង្កេះនាងឲ្យមកអង្គុយច្រកកៀវលើគេ ។