CHAPTER IV

1 1 0
                                    

After that day, naging aloof na siya sa akin. I don't know his reason why he keeps on avoiding me. Akala ko ay ayos na kami since we had a great talked last time.

We even knew each other's name and had a dinner together. But it seems like we're back being strangers again. Hindi ko alam kung anong rason ang meron siya para layuan ako ng ganoon na lang.

I'm here at the café right now and I'm patiently waiting for him if he'll come or not. Madalas na ako rito para lang makita ko siya. But most of the time ay hindi ko naaabutan. Sana lang ngayon ay maabutan ko.

I want to asked him why he's treating  me like this. But everytime I tried to approach him, bigla na lang umuurong ang dila ko. Lahat ng angas ko ay nawawala na kapag siya na ang nasa harapan ko. And it's pissed me off all the time. Kasi hindi ako ganito sa isang tao.

Sanay ako na kapag hindi ako pinansin, hindi ko rin papansinin. Its always a vice versa. But people change, I guess. Kinain ko lahat ng mga sinabi ko because I thought he's an exemption.

Laking ginhawa ko nang makitang naglalakad na ito papasok sa loob. I smiled and waved my hand to say hi. Ngunit nawala ang ngiti ko nang makita ang isang babae na nasa likod niya.

Alam ko na nakita niya ako pero umakto siya na parang wala ako roon. Hindi man lang ako tinapunan ng tingin. And the fact that na ipinaghila niya ng upuan ang kasama niya. I never thought that he's that gentleman. Hindi niya kasi ginawa sa akin 'yan noong kumain kami ng dinner.

"You jerk." bulong ko sa hangin.

Padabog akong tumayo dahilan para makaagaw ako ng atensiyon mula sa ibang customer. I smiled awkwardly before I got out in that place.

Pagkalabas ko ay muli akong tumingin sa loob. Kita ko mula sa salamin kung paano sila mag-usap. Hindi ko napigilang iikot ang mga mata nang makita ang bahagyang pagtawa niya. He really loves to be with girls huh?

Bakit ba ako apektado? It's not a big deal to me if he's with another girl. Ano bang pakialam ko? Ano ko ba siya? We're nothing, right? We're just strangers who ate dinner together. If he's avoiding me, then I'll do the same.

Muli na lamang ako bumalik sa University para sa susunod na klase. Nagtataka si Rachelle kung bakit ako nawala kanina. Hindi ko na lamang siya sinagot since wala ako sa mood. Baka sa kaniya ko lang mabunton ang inis na nararamdaman ko para sa Isaac na 'yon.

Imagine I waited for him for that long then makikita ko siyang may kasamang iba. That's disrespect in my time! Wait, why am I acting like a jealous girlfriend anyway?As if I'm his girlfriend or a fling or a friend.

Nasapo ko ang aking noo. Mukhang napalakas ata kaya napatingin sa akin ang iba kong blockmates pati na rin ang prof namin ay napatigil sa discussion.

"Come one, Hayami. For get that jerk for pete's sake." bulong ko.

Naramdaman ko ang pag siko ni Rachelle sa tagiliran ko. I gave her a sharp look.

"Is there any problem, Ms. Astrelle?"

I looked at Mr. Valero. Parang gusto ko nang magpalamon sa lupa dahil sa sobrang kahihiyan.

I smiled awkwardly and shook my head.

"Nothing, Sir."

Nakahinga ako ng maluwag nang muli na siyang nag-discuss. Napapikit na lang ako dahil sa inis. This is all his fault! He keeps on entering in my mind!I hate him!I loathed him!

"Is there something happened to you earlier?" she asked.

Nasa classroom lang kami ngayon. Wala ang professor namin pero may iniwan na gawain kaya iyon ang ginagawa namin ngayon.

Starry NightWhere stories live. Discover now