Starry Night

CHAPTER V

Kinabukasan ay maaga akong nagising. Or should I say na hindi naman talaga ako nakatulog nang maayos. Everytime I tried to close my eyes to sleep, I saw him smirking at me in my mind.

Kaya naman ay buong gabi akong pagulong-gulong lang sa kama. As I saw my reflection at the vanity mirror ay hind ko mapigilan ang inis. And the fact that I can't buy my coffee, it irritates the hell out of me.

Wala naman akong ginawang mali para iwasan ang lalaking 'yon. It's just that I was too embarrassed to face him. I just can't. Feeling ko niyurakan na ang dignidad ko. Why?Because he fucking found out that I'm stalking him. And I can't deny it co'z it's partly true. I really did stalked him.

Kaya ngayon ay todo iwas ako na makita siya at mag tagpo ang landas naming dalawa. Hindi pa ako nakaka recover sa kahihiyan na nagawa ko last night. Hindi ka tanggap-tanggap kung dadagdagan ko pa. Baka magpalamon na lang ako sa lupa sooner or later.

"It seems like you had a bad morning." puna ng aking kaibigan.

I didn't open my mouth to say anything. I'm not in the mood to talk. Masamang masama talaga ang gising ko and feeling ko rin it's not just a bad morning. But it's a bad day already.

I stopped reading my book when she suddenly handed me a mirror. I just raised my brows at her.

"Look at yourself." She urged me to take it and look at my reflection in the mirror she gave me. "Mukha ka ng nilamukos na papel."

"Please Rach, not now."

"Not in the mood huh?Bangag ka girl?" she halted me then she laughed.

I can't help but to rolled my eyes at her.

"You know what, ang ingay mo. It's already a bad morning for me. So please, shut up and don't add up before I loose my temper."

May sinasabi pa siya ngunit hindi ko na lang din pinansin. Wala talaga ako sa mood ngayon. Kulang ako sa tulog at hindi pa ako nakapag kape. Bad trip 'yon.

Hindi pa man din nagsisimula ang second class ko ngayong araw ay naka ilang hikab na ako. Gustuhin ko mang matulog na lang ay hindi pwede. May klase pa ako. If only I have the bravery to skip my classes, I would surely do that para lang makatulog.

Ilang minuto lang din ang lumipas ay dumating na ang professor namin. Nagsimula na itong mag-discuss. Nakailang pilig na ako sa aking ulo para iwaksi ang isipan na matulog dahil sa sobrang antok na nararamdam.

Pinipilit ko na lamang i-distract ang sarili sa pamamagitan nang pakikinig. Ngunit mas lalo lang ata akong aatukin dahil sa malumanay na boses ni Ms. Del Mundo. Sabayan pa na malamig sa loob ng silid dahil air-conditioned ito. Parang konting ihip na lang ng hangin ay babagsak na ang talukap ng mga mata ko.

"Rach," mahinang tawag ko sa aking katabi.

Nakapatong ang aking siko sa arm rest habang nakapangalumbabang nakatingin sa harapan.

"What?"

Hindi kami nagtitinginan dahil nasa harapan ang professor namin. Tiyak na kapag nakita kami ay baka palabasin pa kami sa klase.

"Kurutin mo ako kapag malapit na akong makatulog." bulong ko, ang mga mata ay nakatuon pa rin sa harapan.

"Okay."

Nanlalabo na ang paningin. Anytime ay makakatulog na ako. Next time talaga ay hindi na ako gagawa ng katangahan para naman hindi ako napupuyat ng ganito. Buti sana kung pinuyat ako kakabasa ng mga medical books. Kaso ay hindi.

Hindi ko na napigilan ang sarili. Kusang bumagsak ang talukap ng aking mga mata. Napadaing ako nang may biglang kumurot sa aking tagiliran.

"What the hell?!Ang sakit ah!" tiningnan ko ng masama si Rach na halata ang pagkagulat sa mukha.

"Ms. Astrelle, language. If you're not interested in my class, the door is open, you can leave now." napatingin ako sa prof namin. Nakasalubong ang kilay nito nang tingnan ako. This is fucking humiliating.

Hindi na ako nakapalag pa nang palabasin na ako. Mukha akong ewan na nakaupo sa may hallway, hinihintay na matapos ang klase nila. Nakakainis naman. First time kong mapalabas ng klase. I'm pretty sure na makakarating ang pangyayaring ito sa parents ko, especially kay Dad. He'll surely scold me again.

Imbis na maghintay doon ay bumaba na lang ako at pumuntang library. Mahigit isang oras pa ang itatagal ng klaseng iyon. Kung maghihintay ako roon ay wala akong mapapala at magmumukha lang din akong kawawa. Iyon pa naman ang pinaka ayoko sa lahat — ang kinakaawaan ako.

Since karamihan sa mga courses ay may jlase sa ganitong oras, walang masiyadong tao sa library. Sobrang tahaimik doon. Tanging ang tunog lang ng air-conditioned ang maririnig.

"Hi ma'am." pagbati ko sa librarian na naroon.

Para siyang si Miss Minchin. Naka-bun ang buhok nito, may highgrade spectacles, at syempre naka-dress na brown. Bukod sa pananamit, parehas din silang masungit. 'Yung tipong tatarayan ka kahit wala ka namang ginagawang masama. Tatanungin mo pa lang, nakasalubong na ang kilay.

Dumiretso na lamang ako sa bookshelf para maghanap ng pwede mabasa. Ewan ko ba sa sarili kung bakit sa lahat ng pwedeng mapuntahan sa campus ay dito ko pa napiling pumunta. 

I busied myself searching for a book to read. Nagpatuloy lang ako sa paghahanap at hindi ko namalayan na nakarating na ako sa dulong part.

Napangiti ako nang makita ang librong hinahanap ko. Tumingkayad ako upang abutin ito. Nang makuha ko iyon ay saglit ko pang sinuri ang bawat pahina kung kumpleto. Baka mamaya ay may missing pages ito at ako pa ang pagbintangan na nakawala non. Duh, mas mabuti na 'yung sigurado para iwas sa gulo.

"Vince..."

Kumunot ang aking noo nang may marinig. Boses iyon ng isang babae at hindi lang simpleng pagtawag sa pangalan ng kung sino iyon.

"Hmmm...yes.."

I literally got goosebumps when I heard it again. Dahan-dahan at tahimik lang ang aking mga hakbang nang tunguhin ko ang pinanggagalingan ng mga boses na 'yon.

I shouldn't meddle with other people's bussiness but i'm curious. I'll surely freak out if ever I won't feed my curiosity.

Habang papalapit ako nang papalapit ay unti-unti ring lumalakas ang mga boses na aking naririnig. Napahinto na lamang ako nang makita ang dalawang tao na nagtatago sa dilim. And in my great surprise, I saw them doing miracle there. Dahil nasa dulong bahagi ay hindi ito napapansin. Bukod sa madilim ay nasa sulok pa sila na tinatabingan ng mga naglalakihang bookshelf.

Agad na rin akong tumalikod at nagmamadaling bumalik sa table. I felt my cheeks burning red and my body becomes sweaty after that encounter.

"What the fuck was that?!" I mumbled at myself as I hurriedly stormed out in the library.

I never thought na dito pa talaga ako makakasaksi ng ganoon. Like, it was freaking live. Live as in I saw it!How they did it. How the man's thing thrusting inside the woman's thing. Oh my gosh, my virgin eyes isn't virgin anymore. Now, I really regreted why I got curious. Totoo nga ang kasabihin na, curiousity can kill people. That scene might really get stuck inside my head. Baka nga iyon na ang maging bangungot ko.

"Why are they even doing that miraculous things inside the school premises?Mukha bang motel 'tong University?!" inis na inis ako habang naglalakad sa hallway.

Kung saan ako pupunta ay hindi ko alam. Masiyado na nga yatang nasira ang araw ko. Kulang na nga ako sa tulog, napalabas pa sa klase, at ang pinaka worse ay may nakita pa akong hindi ko na dapat makita.

Kung dati ay ang library ang paborito kong lugar sa buong campus, ngayon ay parang ayoko nang pumasok ulit doon. The experience I've been through this day is not a memory that I should keep, but it's a nightmare that I don't want to remember anymore.