Lan Danaya : Ang Paggising

X

"Hi mom.... Im here"......

Manila North Cementery

Inilapag ko na ang dala dala kong bulaklak sa puntod ng akin ina... She always loved carnation...

Yes.... She passed away almost 5 years ago... Cardiac Arrest...

Hindi pa ako handa noon na tanggapin ang pagkawala niya but life gave me no choice but to be brave... and not to give up...

I took off the sunglasses Im wearing and sat with my legs crossed.. Umupo ako sa bermuda grass na nakapaligid sa puntod niya...

"You know.... Ma... wierd things are happening to me these past days..."then I stopped and took a stick and wrote a heart symbol sa isang kapirasong lupa....

"Di ko alam paano ko ieexplain sayo but..... I think Im different... I just need an answer... Well.... Alam ko naman di mo ako kayang sagutin.... pero gulong gulo na talaga ako......"

Then I noticed seems like someone is watching me from behind.... pero di ko ito ininda... Baka masyado lang akong nag iisip....

"Well... obviously... masyadong busy si Kuya sa work niya.... so wala akong ibang makausap kundi...Ikaw..."

This time Im sure... someone is behind me...

I stand up.... slowly ayokong magpahalata...

"Ma... seems like someone is behind me... I think I need to go now.... Ill be back...." I picked up my bag and walked out...

Habang tinatahak ko ang daan papuntang exit gate ay ramdam ko pa rin ang aninong nasa likuran ko...

Mataas ang sikat ng araw noon kaya sigurado akong tao itong sumusunod saken....

Then I quickly turned and found myself in a maze... Lahat nitso ng mga patay na di ko alam saan na ang daan palabas... Pero di ako huminto sa paglalakad.... Mawala man ako ok lang pero tong taong nasa likod ko ang nagpapakaba saken....

Kahit anong bilis ko na sa paglalakad na halos tumatakbo na ako di ko pa rin maligaw ligaw tong nakasunod saken... At baket ba kasi parang walang ibang tao dito sa sementeryo...

Then I got into the dead end..... Agad agad kong kinapa ang aking bag at hinawakan ang kung ano man pointed na bagay.... thanks god I have a pen.... O Shit... just a pen.....

I can feel my heart beat fast again.... Its racing... then I heard a footsteps just 5-6 meters away from me...

I slowly turned around... And saw a girl , nakaupo sa isa sa mga nitso... may subo subong lollipop...

"Lost?" she asked

"Ah..... yeahh..."halata sa boses ko ang kaba...

I looked at her closely... Parang nasa 17-18 years old pa lamang ito... Nakasuot ito nang maiksing maong shorts at spaghetti strap top...

"Taga dito ka ba... san ung daan palabas?" kinakabahang tanong ko dito...

Tumayo ito nang dahan dahan at tumayo sa gitna ng daan at tumingin sa akin...

Nakakatakot ang tingin nito... parang gusto kang lamunin ng buhay... Buo pa nang isinubo niya ang lollipop pero dinurog niya ang kendi nito sa kanyang bibig.... sabay tapong ng stick...

Doon ko unti unting napapansin ang pamumula nang mata nito...

Adik ata to eh... sa isip isip ko...

"Hahahahaha"tumawa na lang ito na parang baliw na lalong nagpakaba saken...

"Ramdam ko mula dito at amoy na amoy ko ang pagiging dugong Danaya mo..."sambit nito saken.. parang lumaki ang bosses nito kumpara nung una siyang nagsalita...