Czkawka był zmęczony, ale szczęśliwy. Pokonał kolejna flotę łowców, zdobył nowe informacje i powiadał sobie do góry nogami przez pare dobrych godzin. Ale najważniejsze jest to ze uratował uwięzione smoki, które z pewnością gdyby tam zostały jeszcze kilka dni zostałyby zabite. Zabite dla ich rogów, smoczej skory, krwi i jadu.
Smoczy jeździec spojrzał na swego towarzysza broni, którym był nikt inny niż jego smok, o imieniu Szczerbatek.
Za kilka dni mija 2 rocznica jego ucieczki. Od czasu ucieczki, na sam początek postanowili znaleść miejsce do którego mogliby wracać, odpocząć. Po kilku tygodniach znaleźli przepiękna, dzika wyspę. Była opuszczona, bezludna. Spędzili kilka kolejnych tygodni aby, zbudować dwa domy, poznać miejsce. Z czasem wyspa się rozrosła, a smoki zaczęły spostrzegać to miejsce jako dom, bezpieczna przystań do której mogli wrócić, wylizać rany po spotkaniu z łowcami.
Usłyszeli ryki. Czkawka nieobecnym spojrzeniem spojrzał w stronę hałasu. Do chmary smoków dołączyły kolejne. Po chwili rozpoznał w nich smoki z przystani. Należeli oni do straży, która patroluje tereny w pobliżu wyspy.
Za mniej więcej, 10minut będą w domu i wszyscy będą mogli odpocząć i przygotować się do kolejnych planów.
- Szczerbatek
Czarny smok o niesamowitych kocich zielonych oczach spojrzał na swojego jeźdźca. Od razu zrozumiał o co chodzi. W chwilach ucieczki Czkawka stawał się wycofany, zamyślony, smutny. Były tylko trzy rocznice w których jego ludzki brat taki się stawał. W rocznice poznania jego jedynych ludzkich przyjaciół(dzieci wodzów), W rocznice ich odpływu i w rocznice jego ucieczki.
W inne rocznice zwykle zachowywał się normalnie jak na niego. Radosny, sarkastyczny, ironiczny.
Po chwili smoczy jeździec i jego czarny jak noc smok wraz z cała chmara smoków wlecieli w gęsta mgle znikając z oczu wszystkich bogów świata......
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
W czerwcu co ok.1-2 tygodnie beda pojawiac sie rozdziały
