𝐓𝐇𝐄 𝐔𝐍𝐒𝐀𝐍𝐂𝐓𝐈𝐎𝐍𝐄𝐃

𝐂𝐔𝐀𝐓𝐑𝐎: 𝐋𝐔𝐂𝐈𝐀𝐍 𝐅𝐋𝐘𝐍𝐍 𝐎𝐗𝐅𝐎𝐑𝐃

GWYLYNN POV:

Diretso kaming nagtungo ni Ate sa office niya. Kaya dali-dali akong yumakap sa kanya at umiyak sa bisig niya.

"Stop crying na, andito na si Ate" sabi nito sa akin habang hinahaplos ang likod ko.

"Hindi ko naman sinasadya na nabunggo siya eh, pupunta sana ako sa bench para maupo kaso tumawag ka kaya di ko siya nakita" paliwanag ko dito habang di pa rin tumitigil sa pag-iyak.

"It's ok, that's not your fault" pag-aalo sa sa akin.

"Stop crying na po"ani nito at humalik sa noo. Tumayo ito at kumuha ng tubig. Inaabot niya naman sa akin kaya tinaggap ko.

Uminom na ako dito at inaayos na ang sarili.

"Hey, come here"agaw pansin sa akin nito. Kaya dali-dali ako lumapit sa kanya at naupo sa lap nito.

"Why?" tanong ko dito at siniksik ang ulo sa may pagitan ng leeg nito.

"Ako na lang mag-enroll sayo para maka-uwi ka na. Papasundo na lang kita kay Manong Bert" sabi nito sa akin habang hinahaplos ang ulo ko.

"Ay-" naputol ang sasabihin ko sana kay Ate dahil sa lakas ng katok sa pinto.

"Come in" sagot ng pinsan. Narinig kong bukas ang pinto pero di ko na ito pinagtuonan ng pansin.

"What are you doing here? Tanong naman dito ni Ate Zharifa. Halata sa boses nito ang galit kaya agad akong lumingon sa kausap ng pinsan ko. Si Lucian pala kasama yung apat na professor kanina.

"Can you call down for awhile,Zharifa" ani nang isang professor. Matangkad ito at may matangos na ilong. Sobrang ganda nito pati na rin ang kanyang body figure. I can say na siya ang pinaka-kalmado sa kanila kasi kanina pa siya nakangiti na kala mo ay walang gulo kanina.

"How can I calm down, Ashanti? That Lucian girl hurt her!" saad naman ni Ate at bumaling sa akin. Hinawakan ko naman ang kamay nito para pakalmahin siya.

"Lucian, wants to say something" saad naman ng isang proffesor na may salamin at mukhang strikta dahil sa napakalamig na boses nito.

"I'm not talking to you, Grayll" sagot naman ng pinsan ko dito kaya napa-roll eyes na lang Ito sa kanya.

"Calm down, please... I'm alright no need to worry" bulong ko dito. Tumango naman ito sa akin at humarap sa mga kasama namin dito.

"What's the deal, why are you here?" tanong nito kay Lucian at tinignan ito ng maigi.

"I would like to apologize to her. I didn't mean to do it. Mainit lang po ang ulo ko dahil tambak ang kailangan sa student council tapos dumagdag pa siya. I'm really sorry miss" mahabang ani nito habang nakayuko.

"It's alright! I'm okay naman.. OA lang talaga itong si Miss.Zharifa" sabi ko dito bago tuluyang ngumiti. Mukha naman talagang mabait siya yun nga lang halatang bad tempered ito.

"Hoy, anong OA dun ha? You know why i care so much about you. You're hurt remember? Look at your wrist it's swelling. Now, sinong OA?" mahabang angal nito sa sinabi ko. Napanguso naman ako at yumakap ulit dito.

"I know naman Ate, pero di na po ako bata" sagot ko naman dito at umalis sa kandungan nito.

Lumapit naman ako kay Lucian at nagpakilala.