yangın merdiveni/ yarı texting +18

6

Bir duş alıp bornozumla odama geri geldim. Yatağıma uzandım ve Kaya'dan gelecek mesajı bekledim.

Yazdığı mesaja görüldü atıp çıktım. Onunla karşılaştığımız ilk günü hatırladım.

Ortaokul, 8. Sınıftım. Ben ve arkadaşım Efsun öğle arasında yemeklerimizi aldık. Nerede yesek diye kararsız kaldık. Efsun "Kanka yangın merdiveninde yiyelim. Hem kimse de gelmiyor oraya."
"Saçmalama Efsun. Müdür gelse bizi mahveder."
"Olsun kızım. Yakalanmayız."
"İyi madem."

Efsun ile beraber yangın merdivenlerine gittik. Daha önce hiç oraya gitmemiştim.

Korku filmlerindeki yerlere benziyordu. Başta korkuyordum ama Efsun ne yaptığını biliyor gibiydi.

"Kanka sen şuradaki merdivenlerden birisine otur. Ben suyumu sınıfta unutmuşum. Alıp geleceğim."
"Efsun beni yalnız bırakma."
"Yemeyecekler seni. Sakin ol."

Yazar notu: yiyecekler

"Hızlı ol en azından."

Efsun hızlıca kapıyı açıp gitti. Ben de dediği gibi merdivenlere yöneldim. Üst kata çıkan merdivenlere oturdum.

Poşetteki yiyecekleri çıkarırken arkamdan bir ses duydum.

"Ne yapıyorsun burada?"

Yüreğim ağzıma geldi. Bir anda duyduğum sesin yanı sıra bir öğretmen olma korkusu tüm vücudumu kapladı.

Yavaşça arkamı döndüm. Büyük ihtimalle liseden bir çocuktu. 

"Arkadaşımı bekliyorum."
"Buraya girmen yasak değil mi?"
"Senin de öyle."

Çocuk güldü ve yanıma oturdu. Ben kenara kaydım. Cebinden sigara çıkardı.

"İstiyor musun?"
"Kullanmıyorum."
"Aferin. Çiğnediğin tek kural yangın merdiveninde öğle yemeği yemek mi? Ne kadar heyecan dolu bir hayat."
"İstesem çok tehlikeli şeyler yapabilirim."
"Ne gibi? Daha önce hiç öpüştün mü mesela?"

Bir şey diyemedim. Kafamı kapıya çevirdim.

"Efsun neredesin ya?"

"Soru sordum."
"Her sorduğun soruya cevap vermek zorunda değilim."
"Kızma sarışın. Bir şey demedik."

Ona baktım. Sigarasını yakmadı. Sadece elinde tutuyordu. Sigarayı merdivenin bir üst basamağına bıraktı.

Ardından eliyle yüzümü tutup kendine yaklaştırdı ve beni öptü. Ben şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemedim. Küçük bir öpücük verdikten sonra geri çekildi. Benim gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.

"Afiyet olsun şimdiden."

Dedi ve üst merdivenden sigarasını alıp  ayağa kalktı. Üst merdivenleri kullanarak gitti ve yangın merdivenlerinden çıktı.

Bense olduğum yerde donup kalmıştım.  Birkaç dakika sonra Efsun geldi.

"Geldim! Ölmedin değil mi?"

Yanıma geldi.

"Elif?"

O gün benim için her şey değişmişti. Birkaç yıl sonra bu çocuğu buldum.

Her zaman uslu bir kız olmaya devam ettim. Ancak onun için içimdeki vahşiliği uyandırmak benim için zevkti.

İlk öpücüğüm o gün o adamın yangın merdiveninde verdiği öpücüktü. Ne yalan söyleyeyim aşık olmuştum. Her zaman aradım onu. Teneffüslerde arkasından kostüm. Beni görmesini engelledim tabii ki. Duyduğuma göre bir kere sınıfıma gelmiş. Ben tekrar sınıfına gitmedim. Onu görmeye çok utanıyordum.

Bir hafta kadar önce - ona yazdığım ilk gün- günlüğümü buldum. Keşke korkmasaydım diye uzun uzun yazmışım.

Artık cesur olmaya karar verdim. Ona dediğim gibi daha tehlikeli olabilirim. uzun süre düşündükten sonra onunla konuşmanın en tehlikeli yolu bilinmeyen bir telefon numarasından ona  çıplak resimlerimi göndermekti.

Büyük ihtimalle o bu şekilde bir tehlikeden bahsetmiyordu ama olsun. Ben bu şekilde iyiyim. Kaya'yı çok seviyorum. O öpücükten sonra tüm hayatım onun olmuştu sanki.

Yangın merdivenlerinden sonra olayı bir yıl sonra ancak arkadaşım Efsun'a anlatabilmiştim.

Lise 1 olmuştuk. O da lise son sınıftı. Efsun o artık cesaretimi toplamam gerektiğini söyledi.

Ben de kabul ettim. Bir yıl sonra ilk defa korkmadan yanına gidecektim. Ancak onların koridoruna çıktığımda işler değişti. Sınıflarının önüne geldim. Kapıda bir erkek vardı. Ona Kaya'yı sorduğumda bana içeride bir kızla olduğunu  söyledi. Tabii ki inanmadım. Kapıyı bir şiddetle açtım. İkisi de ne olduğunu anlamadan ayrıldı. Kaya bana baktı.

"Sarışın?"

Gözlerim doldu. Öpüşüyorlardı.  Koşarak onların katını terk ettim. O günden sonra bir daha onu hiç görmedim. Sınavları yaklaştığı için açığa geçmişti.

Bir ay önce tekrar peşine düştüm. Üniversiteyi bitirip bir şirkette finans direktörü olarak çalışmaya başlamış. Ben hala üniversitedeyim.

Evet, 8. Sınıftan üniversite 3 e kadar aynı kişiye aşık oldum. Hala daha ona aşığım.

Beni hatırlar mi bilmiyorum. Ama umarım hatırlar. Çünkü onu çok seviyorum. O 15 saniyelik konuşma benim için çok özeldi. Ayrıca başka bir kızla opusebilirdi. Sevgili değildik. Beni öpmesinin üstünden koskoca bir yıl geçmişti. Ama sonradan öğrendiğime göre kız eski sevgilisiymiş.

"Duydunuz mu olanları?"
"Ne olmuş?"
"Kızım Yasemin , Kaya'nın dudaklarına yapışmış. Hem de Kaya'nın sınıfında."
"Hadi be. Ciddi misin sen?"
"Evet. Kaya , zavallım sadece konuşacak sanıyormuş. Durur mu o kancık, öpmüş çocuğu. Her yerde de anlatıyor."
"Vay be."

O gün yanlışlıkla kulak misafiri olduğum konuşma beni yerle bir etti. Keşke o gün o sınıftan koşarak gitmeseydim diyorum. Fakat yapacak bir şey kalmadı maalesef.