Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ORMAN MAHUR SAFKAN
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
MESİH ARSLAN KARA
♤
"Küçük bir mutluluk istiyorum O kadar küçük olsun'ki İstemesin kimse benden onu."
♤
Bazı yaralar geçmez . Sadece acısı hafifler. izi kalır. Ne izi bırakan için önemi olur nede senin onun bıraktığı yarayı taşımanın. İçimdeki duygularla beraber ,taşıdığın acılar'da bir zaman sonra ağır gelmeye başlar iyice. Ne oluyor biliyormusunuz ? Sizin canınızı yaktıklarını bir kenara bırakıp en azından bıraktıkları acıyı taşımakla yetinmeye başlıyorsunuz.
Sonra kalbinizde kocaman bir boşluk oluşuyor kimsenin dolduramayacağı bir boşluk ..
Artık iyileşmem dediğiniz bir boşluk . Kalbimdeki boşluk çok acıdı. İçimdeki ufacık sızı ,dünyalar oldu .
Acıdı..
Ufacık bir sızı böylesine acıyabilirdi . Sonra ;sonra o geldi daha doğrusu ben ona gittim kader yollarımızı benliğimi kaybettiğim,kendimi unuttuğum ,hayatımı sadece tek bir şeye adadığım anda ,artık boşver senin için umut kalmadı sadece ailen için yaşa dediğim anda kesiştirdi .
Gözlerimiz ilk birbirine kavuştuğunda önce kalbimde minik bir sızı oluştu ,acı çektim sonra nefes alıyorum sandım ,tekrar ,insan gibi ,yaşıyormuş gibi...
O kalbimdeki boşluğu doldurdu ,canımın yangınını söndürdü,yaralarımı tek tek sardı.En az benim kadar yaralıydı,en az benim kadar muhtaç birbirimize nefes olduk biz... biz değil bir olduk .
Ben ORMAN MAHUR SAFKAN namıdeğer KÜL ve o MESİH ARSLAN KARA Külü küllerinden doğuran adam .
Bu ikimizin biz değil,bir olma hikayesi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
