" GRUAJA PA ZEMER"

CHAPTER 42 😠😡😤

Mishel: "Ncc, ajo seshte per mua! Ajo femer eshte mesuar me lukse dhe gjera te shtrenjta! Kush eshte ajo dhe kush jam une! Pfff!" thote Misheli gjith inat.
Lolo: "Une mendoj se ajo zonje na e solli  tersin! Une ju thash qe sduhej te hipte asnji femer ne vark dhe ja ku doli fjala ime!"
Mishel: "Mire,mjaft folem per te se me ngrihen nervat! Nuk do shkoni ne pune ju?"
Santiago: "Po, ja tani eja cuna se do behemi vone!"
Kristian: "Do vim perseri kur te jet pushimi drekes te shohim"
Lolo: "Ikem! Kujdesu per veten kapiten!"
Mishel: "Ehe,ciao!"

Pasi Gabriela mbaron mbledhjen vjen orari drekes dhe ajo iken me cunat ne spital te shohi Mishelin dhe pse eshte e merzitur me te.
Ata shkojne ne spital dhe Gabriela futet e fundit pas cunave,Misheli e sheh dhe ben nje shikim te inatosur dhe kthen koken nga dritarja nga ana tjeter.
Gabriela teper serioze: "Si je? Ndihesh me mire?"
Misheli pa e pare ne fytyr: "Ehe,jam shum mir,me mir nga cmund ta imagjinosh!"
Gabriela: "Duket! Te ka bere mir qendrimi i asaj kamarieres ketu dje."
Mishel nenqesh me ironi: "Hehe, dhe ti dukesh shume ne forem sot" i thote ai duke e pare ne sy me nje vetull ngritur gjith inat.
Cunat qe spo kuptojn asgje ca po ndodh shohin njeri tjetrinnne sy.
Santiago: "Cuna eja marim nga nje kafe aty perball!" dhe dalin per ti len vetem te dy .
Gabriela ulet tek nje karrige aty afer.: "Cfare do te thone keto ironit e tua sot,Mishel?"
Mishel: "Ironii??? Une spo bej ironi!"
Gabriela e nxehur: "Ateherrr ca dreqinnnnn po flett dhe pse po sillesh keshtuu????"
Misheli nxehet gjithashtu dhe nuk e mban dot me inatin: "Po tiii per ca dreqinnn shkonn takohesh me ate te krekosurinnn e Amaritt??? Heeee per cfare shkove me te ne hotellll Gabrielaa?? "
Gabriela shtangett dhe ngel pa fjal: "Cfare?"
Mishel: "Pergjigjuuu!! Pse ma mohon qe ti dhe ai jeni te te dashurr? Eshte mese e qart Gabrielaa ske pse genjenn! Ti jee e dashura e Amarit!"
Gabriela e sheh e shtangur, e habitur. Ajo se priste nje reagim te till nga Misheli dhe aq me teper nje akuze te tille.

Lorena shkon tek kompania dhe pyet asistenten e Gabrieles per zyren e Amarit. Ajo ja tregon dhe Lorena futet brenda.
Amar: "Cfare kerkon ktu ti?"
Lorena: "Duhet te tregoj dicka qe do te pelqej tejmase!" dhe ulet ne karrige i tregon foton qe i beri dje.Amari habitet dhe pastaj qesh: "Pa shikoo!! Dole me e zgjuar nga cprisja!"
Lorena: "E imagjinon se cdo ndodh kur tja tregoj Mishelit kte foto?"
Amar: "Duhet tja tregosh sa me pare! Me kete ata te dy do largohen nga njeri tjetri pergjithmon."
Lorena: "Pa merak Amar, ma ler mua kte pune!"
Dhe te dy qeshin duke e veshtruar njeri tjetrin si dy demone.

Gabriela: "Mishelll je ne vetee?? Cfare budalliqesh jan keto qe po thua? Une me Amarin ne hotel?? Kjo sesht e vertet!"
Mishel: "Mua nuk me genjen dot! Mund te genjesh te tjeret por mua joo! "
Gabriela: "Nuk eshte ashtu si mendon ti! Une e takova Amarin por jo ..."
Sa degjon kete fjale Misheli e nderpret : "Aaaaa, e shehhh?? E paske takuar tani? Tani me thua qe po e kam takuar kur me para po e mohoje?"
Gabriela tenton te shpjegoj situaten por ai nuk e le te flase.
Mishel: "E sheh si je? Je nje genjeshtare! Ik qe ktu! Largohu!"
Gabriela e sheh e merzitur dhe syt i mbushen me lot: "Mishel je i sigurt? Vertet po ma kerkon kete?"
Mishel: "Poo largohu qe ketu! Shko tek Amari se mbase eshte duke te pritur! Vendi jot eshte atje me te,jo ketu me mua!"
Gabriela mjaft e prekur nga fjalt e tij mer canten,ngrihet dhe iken e inatosur.Ne ate moment hyje cunat dhe shohin Gabriel duke dal e nervozuar.
Kristian: "Cfare ndodhi Mishel?"
Santiago: "Debatuat perseri? Zonja doli shume e nxehur."
Mishel: "Ahh,te dali si te doje,ajo eshte nje mashtruse,nje femer e shtirur!"

Gabriela shkon ne zyre duke ecur ne kompani e futur ne mendime dhe e merzitur. Amari del nga zyra dhe e sheh: "Zonjush,ka ndodhur gje? Jeni mir?"
Gabriela si flet dhe futet ne zyre,ulet ndersa Amari futet mbrapa saj dhe ulet.
Amar: "Zonje,po me beni merak,cfare keni? Dukeni e zbehur ne fytyre dhe e merzitur!"
Gabriela: "Nga e nxori Misheli qe ne te dy kemi shkuar ne hotel dje?"
Amari cuditet ne fakt as ai se di kete sepse e shpiku Lorena vet.
Amar: "Une...une se di ju betohem! Une se kam takuar Mishelin fare,skam folur me te! Te betohem qe po me habit!"
Gabriela: "Nejse une do shkoj ne shtepi te qetsoj pak trurin se smund te perqendrohem dot,merru ti me punet ketu!"
Amar: " Pa merak zonje,me keni mua per cdo gje! Dhe nese deshironi te flisni me dike apo te heqesh mendjen mjafton tme besh nje telefonat,une jam ketu per ju ne cdo moment"
Gabriela cohet dhe del nga kompania ndersa Amari qesh i kenaqur nga kjo veper.

Lorena shkon ne spital te vizitoj Mishelin.: "Ckemi Mishel! Si je sot?"
Mishel: "Ckemi! Jam shum mir faleminderit!"
Lorena: "Sa mir!" dhe ulet tek karrigia perball tij.
Mishel: "Si je ti?"
Lorena: "Mire,mire me mendjen tek ty ! Mungon shume tek bari, e ndjej shume mungesen tende!" i thote ajo duke i kapur doren.
Mishel: "Cte besh, dhe une spo duroj dot me ketu,dua te dal sa me shpejt"
Lorena:" Mishel dua te te tregoj dicka pak delikate!"
Mishel: "Cfare? Cfare ka ndodhur?"
Lorena: "Qetesohu!" dhe nxjer telefonin i tregon foton e Gabrieles dhe Amarit duke u puthur.
Lorena: "Kur po shkoja ne shtepi pash Gabrielen dhe Amarin po putheshin dhe doja te ta tregoja per te te hapur syte, dhe te tregoja fytyren e vertet te asaj femre qe hiqet si e mir."
Misheli e sheh dhe sikur ti ngulnin nje thike ne zemer. Lendohet aq shume saqe i mbushen syt me lot.