Fotoğraf+18

3

Havva elimdekileri bırakıp odadan çıktı. Aras yavaşça yürüyerek önüme kadar geldi.

"Bunlar ne?"
"Giymen için gönderdim."
"Sen ne iması yapmaya çalışıyorsun? Kimlerin bu kıyafetleri giydiğini biliyoruz."
"Benim evimde genç kızların giyinmesine alışkın olduğum kıyafetler. Seninki gibi beden ölçülerine sahip olan kızların."

Tırnaklarımı etime geçirdim. Yüzüm olabildiğince sakin duruyordu. Sesimi kontrol etmek için hafifçe öksürdüm

"Böyle konuşmayı doğru bulmuyorum. Ayrıca aklınızı başınıza alın Aras Bey. Burada sadece bir anlaşma için kalıyorum. Olacak şey: Sabah uyanıp akşama kadar gelmeyeceğim, Akşam da geç bir saatte gelir uyurum. Birbirimizin yüzünü görmeyeceğiz. Saçma sapan kalıplar altında kalmak istemiyorum."
"Çok akıcı bir Türkçen varmış. Ben sana olacakları söyleyeyim mi?"

Aras elleri cebinde bir adım bana yaklaştı. Ben de aramızdaki mesafeyi korumak için bir adım geri attım.

"Kahvaltı ve akşam yemekleri beraber yenecek. Gittiğin yerler bilgi dahilimde olacak. Telefonun her daim açık olacak ve takip uygulaması yükleyeceğiz tabii ki. Kaçmaya çalışsan nerede olduğunu bilelim en azından."

Cevabım gözlerimi dikerek dinlemeye devam etmek oldu.

"Evde nasıl rahatsan o şekilde gezebilirsin tabii ki. Ama basit pijamalar senin gibi tatlı bir kıza yakışmaz. Ortaya çıkarabileceğin bir fiziğin var. Neden saklayasın ki?"
"Sahip olduğum tek şey fiziğim değil çünkü. Neden fiziğim ile öne çıkayım?"
"Neymiş sahip oldukların?"
"Bilmeniz gereken şeyler değil. Şimdi çıkarsanız üstümü değiştirip dinlenmek istiyorum."
"Ayni evde yaşayan insanlar için biraz fazla resmi değil mi?"
"Evli değiliz. Anlaşma üzerine burdayım."

Biraz daha yaklaştı . Sırtım dolaba çarptı.

"Ayrıca bu evde ben ne istersem o olur Eylül. Ben ne istersem onu yapacaksın. Hayır demek gibi bir hakkın yok. Anladın mı?"

Kafamı salladım.

"Güzel."

Aras arkasını dönüp odadan çıktı. Kendimi çok rahatsız hissediyordum.

Üstüme evden getirdiğim pijamalarimdan giydim. Kendimi yatağa bıraktım. Çok yorgundum ama uyuyamiyordum. İçten içe korkuyordum. Çok rahatsızdım. Bir süre burası benim evimdi. Buraya alışmak zorundaydım.

Ya borcu ödedikten sonra ne yapacağım? Bu para için hem evimi hem kitapçıyı satmamiz gerekebilir. Her geçen gün faiz vurmaya devam edecekti. Ama bir kere bulaşmıştım bu işe. Artık cikamazdim.

Hem kitapçı hem ev gittikten sonra ben ne yapacaktım? Kenara para atma şansım yoktu. Bir iş bulmam ve kazandığım tüm parayı Aras'a vermem gerekiyordu.

Yardım isteyebileceğim kimsem yoktu. Nefes alamayacak duruma gelmiştim. Tüm gece uyumadan tavanı izlemiştim.

Sabah gün aymaya başlayınca yataktan kalktım. Madem istiyordu ona kahvaltı hazırlayacaktım. Kalkıp banyoya gittim ve işlerimi hallettim. Ardından odama geri dönüp kıyafet dolabını açtım. Süslü puslu gece elbiseleri vardı. Günlük kıyafet diyebileceğim hiçbir şey yoktu. Her şey çok abartiliydi. Evden getirdiğim kıyafetlere baktım.