Hatırlar mısın sevgilim " alın yazım" diye selenirdin bana. Kelebeğim derdin. Alın yazın olacaktım kelebeğin oldum ömrüm tükendi , gittim.. Gitmeye mecbur bırakıldım. Seninle geçtiğimiz her yer artık bana dikenli yol gibi geliyor. Hatırlar mısın sevgilim en son bana " seni seviyorum" dediğin yeri . O durağı . O durağa her gidişimde bir sensizlik kaplıyor beni , yokluğun bir ayrı sızlatıyor içimi . Belki diyorum belki döner gelir buraya .. Bekliyorum.. Bekliyorum... Yine gelmiyorsun. Sensizlik alevi yakıyor içimi. Gel diyorum .. Gel , son bir vedaya izin ver. Ve gideceksen yine git!
Ihanetin oldu yanlızlığım, olmayışını sevip olmayışınla inledim. Yokluğunda kaybettim belki de kendimi hükümsüz sayıp. Sahi kimdim ben??
