MİTAKE(kanto manji mikey)

BÖLÜM 12

sabah belimde bana sarılan iki çift kol hissetmemle gözlerimi açmam bir oldu ilk başta nerde olduğumu hatırlamaya çalıştım ama  hatırlamayınca arkama döndüm ve uzun saçlı sarı kafa gördüm bu
mikey-kun amk hemen önüme döndüm onun kollarından kurtulmaya çalıştım ama  homurdanıp beni  kendine daha çok  çekti "takemichy bi rahat dur" diyip yüzünü boynuma gömdü
ama ben kalkmak istiyordum yaa
kalkamayınca öyle boş boş durmaya başladım aynı zamanda dün olanları hatırlamaya çalışıyordum en son barda bizimkilerle içiyordum ve gerisini hatırlamıyordum niye lan 2 bardak içmiştim ben onlamı sarhoş oldum amk
bir süre sonra canım sıkıldı oflayarak mikey-kundan daha sert ayrılmaya çalıştım kollarından.
Bi anda mikey-kun beni altına aldı ve uyku sersemiyle aynı zamanda sinirle bana bakmaya başladı benim tek fark ettiğim şeyse üstünde bişi olmamasıydı utanıp geri yüzüne baktım ve o konuşmaya başladı
"ben sana ne dedim rahat dur demedimmi" diyip göğsüme yattı bende kalkmak istediğim için
"mikey-kun kalkmak istiyorum lavaboya gitcem" bi yalan uydurup inanmasını umarak beklemeye başladım
göğsümde yatarken kafasını kaldırmadan alttan gözlerime baktı ve
oflayıp "tamam hadi git" dedi ve beni serbest bırakıp yana attı kendini bende bu fırsatı değerlendirip hemen yataktan kalktım
lavaboya gitceğim zaman fazla uzaklaşmadan bişi fark edip durdum
üstüme baktım ve sadece uzun tişört giydiğimi fark ettim ve bazı yerlerimde izler görünce arkamı dönüp
mikey-kuna baktım o zaten bana bakıyordu benim ne anlatmak istediğimi anlamış olacakki sırıtarak
"uzun zaman önce benimdin şimdi aynı zamanda bedeninde benim oldu takemichy" dedi ve ben utancımdan hemen lavaboya koşup kapıyı açıp sert bir şekilde kapıyı kapattım onun içerden eğlenirmiş bir şekilde kahkasını duydum.

klozete oturmuş hayatımı sorguluyordum şuan kaç dakka geçti bilmiyorum ama dışarı çıkmak istemiyordum bir süre sonra
mikey-kun kapıyı çaldı ve sabırsız bir ses tonuyla "takemichy ne zaman çıkmayı düşünüyorsun çıkmassan kapıyı kırmak zorunda kalıcam" dedi ben yok olayım ya nolur gittiğimi sansın diye ses çıkartmadım aynı zamanda kapıyı dinliyordum bir süre sonra ses kapı sesi geldi ve gittiğini düşünüp hemen dışarı çıktım etrafıma bakıp kiyafetlerimi aradım hızlıca bulamayınca hemen gardıroptan bana uyan eşofman alıp giydim ve hızlıca dış kapıya doğru koştum tam çıkacaktımki kapıya bir el dayanıp kapıyı sertçe kapattı
gitmedimi bu
korkudan arkamı dönmedim
mikey-kun kulağıma yaklaşıp
"nereye gittiğini sanıyorsun takemichy" dedi ve benim belimden tutup koltuğa doğru taşımaya başladı
koltuğa oturtturup bişi demeden odadan çıktı ben anlamaz bir şekilde kapıya bakarken bir süre sonra mikey-kun geldi ve eline baktığımda bir yiyecek poşeti tutuyordu
yanıma gelip oturdu ve kucağıma poşeti koyup içinden 2 tane çocuk boy hamburger ve cola çıkarıp yemeye başladı ben öylece durmuş onu izlerken bana döndü ve "ye acıkcaksın sonra " dedi ve yediği şeye geri döndü
bende zaten acıkmıştım elimi poşete daldırıp bana ait olan hamburgeri aldım benimki en azından çocuk boy deildi bunun verdiği mutlulukla yemeye başladım

ikimizde yemeklerimizi bitirmiş öylece otururken bi anda kapı çaldı ve içeri koko girdi ikimizde kafamızı koko ya çevirip ona bakmaya başladık
koko karşımıza geçti ve beni hiç takmayarak konuşmaya başladı
"lider yapman gereken işler var " dedi ve mikey -kundan cevap beklemeye başladı ilk önce kafasını bana çevirdi ve oflayıp konuştu"tamam geliyorum"
dedi koko cevabı alır almaz gitti bende hemen mikey-kun a dönüp
"mikey-kun ne zaman gitcem bak işte işin var ben sana yük olmıyım ha ne dersin chifuyular beni merak etmiştir şimdi" dedim mikey-kun donuk gözlerle bana bakıp"hayır hiçbir yere gitmiyorsun artık benim yanımdasın" dedi ayağa kalkıp gardıroba yürüdü ve üniformasını giymeye başladı
ben o sırada şaşırmış bir şekilde ona bakıyordum bi anda sinirlenip ayağa kalkıp onun yanına yürüdüm ve bağırmaya başladım" istediğin gibi beni yanına alamassın unutma ben bir çetenin lideriyim" o sadece sakince üstünü giyinip bana baktı ve "artık çeten yok ait olduğun yer burası sözümden çıkma" bunu duymamla dellenip ona yumruk atmaya çalıştım ama o hemen elimi büküp arkama geçti ve sinirli bir sesle"sakın sözümü dinlememeye kalkışma sonun kötü olur" dedi ve kolumu biraz daha büktü bunun acısıyla büyük bir çığlık atıp ondan kurtulmaya çalıştım ama nafile kollarını biraz daha sertleştirdi itiraz istemeyen bir tonla" beni anladınmı"
kolum çok acıdı için "tamam" diyebildim beni yatağın yanına attı ve o kapıya doğru yürüyüp kapıyı açtı ben o sırada yatağın kenarına kollarımı dayamış daha deminki acıdan ağlamaya başlamıştım onun konuşmasıyla ona dönüp onu dinlemeye başladım " ben gelene kadar bekle sakın bir yere ayrılma yoksa hayatında en çok değer verdiğin kişilerin cenaze töreninde bulursun kendini" bunları dedi ve kapıdan çıkıp gitti birden kapı kilitleme sesi duydum ve gözlerim fal taşı gibi açıldı şaşkınlıktan hemen ayağa kalktım ve kapıya doğru koşup kapıyı açmaya çalıştım ama açılmıyordu  ve çoktan o gitmişti ne yapmaya çalışıyor bu
birisi duyar da beni burdan çıkartır  umuduyla kapıya hızlıca vurmaya başladım "beni çıkartın buradan" ama gelen geçen yoktu umutsuzlukla sırtımı kapıya dayadım ve ağlayarak aşağı doğru kayıp dizlerimi kendime çekip kafamı koydum dizlerime

HİÇ KONTROL ETMEDIM VALLA YANLIŞIM OLABILIR ŞİMDİDEN SORRY
Menma_236 top sende darling♡