05.04.2022
Laboratuvar gibi bir yer düşünün tamam mı? Ama bunu bir delinin tasarladığını unutmayın.
"B-Buraya girmek istemiyorum." Düşünmek istemiyorum. Düşünme. Hayır!
"Sadece iğne yapacağım." Odanın kapısında durmuş, girmemek için kapıyı sıkı sıkı tutuyordum. İstemiyorum işte zorlamasana.
"Hayır, hayır istemiyorum!" Kriz geçirmek istemiyorum! Bu durumda, bu salağın önünde...
"Tamam, sakin ol." Dolan gözlerimden mi bahsediyor, yoksa titreyen vücudumdan mı?
Anladı mı? Anlamasın..
Güçsüz yanımı biliyor artık...
Beni bir anda kucakladı, korkuyla çığlık atarak kollarımı boynuna sardım. Ne yapıyor bu!
"Girmiyoruz, tamam mı? Yatağına gideceğiz. Sakin ol." Kafamı omzuna yasladım. Gözlerim daha fazla tutmak istemiyor gibi, gözyaşlarımı serbest bıraktı.
Beyaz önlüğü, gözyaşlarımla ıslanırken hiçte umurundaymış gibi görünmüyordu.
Bedenimi yavaşça yatağa bıraktı. Ellerimi boynundan çekmedim. Tek kalmak istemiyorum. Tamam, sevmiyorum falan ama tek kalmaktansa yanımda birinin olmasını yeğlerim.
"Gitme." Fısıltımı duymuştur umarım.
"Tamam, gitmiyorum." Beni kucağına alarak tekrar yatağa uzandı.
Ellerim beline sarılmış hâlde yatakta yatarken, sadece uyumak istiyordum. Bunun mümkün olmadığını bilmeme rağmen...
Bir eliyle sırtımı okşarken, diğer eli saçımdaydı. Kafam göğsünde duruyor ve beni zincirlememiş olması.. Ona o kadar minnettarım ki!
"Uyumak ister misin?" Bilmiyorum. İstiyorum ama nasıl yapacağını bildiğim için korkuyorum. Bir süre iğne görmek istemiyorum.
Kafamı iki yana salladım. İstemiyorum.
"İğneden bahsetmemiştim." Bu adam benim zihnimi mi okuyor? Kafamı hafifçe aşağı yukarı salladım. "Ben buradayken kimse sana zarar veremez. Ben dahil. Bunu unutma olur mu?" Ağzımdan bir hıçkırık kaçtı. Kim bu adam? Neden bana bu kadar iyi davranıyor? İstese çok rahat oraya sokabilirdi.
Aradan bir süre geçti ama zaman algımı yitirdiğim için ne kadar oldu bilmiyorum. Ağlamam durdu, gözyaşlarım bitti, hıçkırıklarım sustu, geriye sadece iç çekişlerim kaldı. Bu sürede, Davis -galiba ismi buydu, ismini sadece sözleşmede gördüm- hiçbir şey söylemedi. Sadece sarıldı. Ona minnettarım..
Uykum geldi. Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlarken kendimi serbest bıraktım. Kollarım hala Davis'e sarılı ve bende onun kolları arasındayım hala.
"Denek 1, Not 2: Sarılmak güvende hissettiriyor.
"Denek 1, Not 3: Laboratuvar / Hastane korkusu var. Travma boyutunda olabilir.
"Denek 1, Not 4: Gerçek bir little. Ageplay onun için iyi olabilir.
"Denek 1, Not 5: Güven aşaması tamamlandı.
—Kitap bxb olmayacak—
ŞİMDİ OKUDUĞUN
denek 1
Paranormaldenek serisi ~boy --- "Emin misin? Geri dönüşü olmayabilir." "Eminim. O paraya ihtiyacım var."