denek 1

44

07.04.2022

"Pşt, koca bebek!" Kulağımın dibinde bağıran geri zekâlıyla yüzümü buruşturdum. Uyanmak istemiyorum! Uykum var.

"Rahat bırak beni." Dedim ve yattığım yerde, diğer tarafa döndüm.

"Ariel! Aç şu gözünü." Ariel kim? Neyse ki ben değilim..

"Kalkmazsan, bezini değiştirmem ve pişik olursun!" Kafama birkaç kere parmağıyla vurmasıyla, sinirle gözlerimi açtım.

"Neden uyanmadın? İlaç yan etki mi yapmaya başladı acaba.." Sonlara doğru kısılan sesiyle gözlerimi biraz daha açtım.

"Ya arkadaşım! Beni bi rahat bırakır mısın? Uykum var benim."

"Uyumaman lazım. Senden bir şey isteyeceğim. "

"Ne istiyorsun?"

"Senden sakin olmanı ve o odaya girmeni istiyorum Ariel. Bunu yapabilir misin?"

"Ariel kim? Benim ismim Ash."

"Hayır, senin ismin burada kaldığın sürece Ariel."

"Neden? Ben ismimi seviyordum."

"Canım öyle istiyor ve duyguların umurumda değil. Hadi kalk." Derin bir nefes aldım ve yatakta önce oturur pozisyon alıp, ayaklarımı aşağıya sarkıttım. Boğazımda ki şeyle onun bileğine bağlıyım. Ellerimle gözlerimi ovuşturdum. Hâlâ uyanmış değilim. Ellerimi gözlerimden çekip, iki yanıma koydum ve bacaklarıma baktım.

Ananın a-

"Sapık! Pantolonum nerede lan? Ve bu beyaz şey de ne!"

"Önce bir sakin ol. Pantolon giydirmekten nefret ediyorum o yüzden giydirmedim ve altındakinin var olma sebebi ise mesanene yaptığım ilacın ayarını tutturamamam."

"İlacın etkisi ne kadar sürer? Bunlardan benim neden haberim yok?"

"Kriz geçirdin, tekrar uyanık sokmak istemedim. Uyurken hallettim işimi." Mantıklı..

"Anladım ama bu bez işini anlamadım. Tuvalet yok mu? Onu kullansam?"

"İkide bir tuvalete çıkaramam seni." Göz devirdim.

"Bez takmak istemiyorum!"

"Bağırma. Sana fikrini soran olmadı ayrıca." Tam bir şey söyleyecekken, tekrar konuştu. Bende haliyle bir şey söyleyemedim.

"Kalk, hadi." Bana biraz daha yaklaştı. Bir elini belime atarken, diğerini önüme uzattı. Tutmam için. Elinden güç alarak yataktan, indim.

Bacaklarım, onları hissetmiyorum!

Tam düşecekken, beni kucağına, yan bir şekilde aldı. Kendimi gelin gibi hissediyorum! Hahaha.

Refleksle ellerimi boynuna sardım. Bana yukarıdan, bakış atarak yürümeye başladı. Bir eli sırtımda, diğeri bacağımda. Bacağımdaki eli garip hissettiriyor..

"Nereye? Ayrıca pantolonumu giymek istiyorum."

"Onun yerine şort versem?" Kottan iyidir. En azından daha rahat.

"Olur." Ellerimi boynundan çekip karnımda birleştirdim. Hızlı adımlarla ilerleyip bir kapının önünde durdu.

"Aç." Dediğini yaparak, kapıyı açtım.

Gördüğüm şey rahatsız olmamı sağlarken, bir yandan da düşüncelerimi susturmaya çalışarak, tekrar bir kriz daha geçirmemeye çalıştım.

"Nefes alamayacak seviyeye gelirsen haber ver ama bu gün buraya girilecek." Kafamı onaylar anlamda salladım ama istemiyordum! Ellerimi yumruk yaparak sıkmaya başladığımdansa asla haberim yoktu. Korkuyorum..