10.Bölüm

232 12 18
                                    

Ölmedim hayattayım.Sonunda yazıyorum canlar.İyi okumalar.

Barış hastaneden taburcu olmuştu.Fakat yinede durumu pek iyi olmadığından Büge ona bakıyordu.Barış hafif topallayarak mutfakta olan Bügenin arkasına geçti.Boynuna küçük bir öpücük kondurdu.

Barış:Benim güzeller güzeli eşim kalkmışta bize kahvaltımı yapıyormuş?

Büge:Barış sen daha tam iyileşmedin.Git yemek hazır olana kadar uzan.

Barış:Birde benimi düşünürmüş?Yerim seni ama ben.

Büge: Hadi Barış hadi.

Barış:Tamam tamam gidiyorum.

Barış yatağa kadar gitmeye zahmet bile etmeyip koltuğa uzandı.Büge ise hala mutfakta yemek yapmakla uğraşıyordu.Bu sırada Zahit Yesarinin evinde yine kavga vardı.Tomris valizini hazırlarlen bir yandan da Zahite laf yetiştirmeye çalışıyordu.Zahit ise delirmiş gibiydi.Bir anda Zahitin gözü döndü.Gözüne yataktaki yastık takıldı.Bir hışımla yastığı aldı ve Tomrise saldırdı.Tomris bütün gücüyle kalkmaya çalışıyor,Zahit ise onu boğuyordu.Bu esnada Barış,Büge ve Can kahvaltılarını etmekıe meşkuldü.

5 Saat sonra.

Barış kanapede Bügeyle birlikde oturmuş televizyon izliyordu.Bügenin telefonu çalmaya başladı.

Büge:Alo?

Telefondaki ses:Büge hanım üzülerek belirtiyorum ki,Tomris Yesari bu gün vefat etti.

Büge duydukları ile şoka uğramış,gözünden yaşlar gelmeye başlamıştı bile.Bunu Barışa nasıl söyliyeceğini düşünürken telefonu kappattı.

Büge titrek bir şekilde:Barış.

Barış:Efendim Büge.Ne oldu sana iyimisin?

Büge:Barış,Annen öldü...

Barış duydukları ile ne hissedeceğini şaşırdı.Kulakları çınlıyor,başına inanılmaz bir ağrı giriyordu.Bir anda başı döndü,sendeledi.Ve anında yerle kavuştu.

2 Saat sonra.

Barış gözünü yine hastanede açtı.İlk önce ne olduğu aklına gelmedi.Ama gelince,bunun bir kabus olmasını diledi.

Barış:Büge,benim annem gerçekten öldü mü?
Kendisi de bilmeden titrek çıkmıştı sesi.Büge göz yaşlarına hakim olamadı.Sadece kafasını sallayarak onayladı.Barış hayattan kopmuş gibiydi.Sanki olanlar gerçek dışıydı.Gözlerinden yaşlar süzülmeye başladı.

Büge:Barış,bekle.Ben bi su alıp geliyorum.

Barışın eline fırsat geçmişti.Anında ayağa fırlayıp kolundan iyneyi çıkardı.Üstünde neyseki kendi kiyafetleri vardı.Çabucak kendini hastaneden dışarı attı.Büge arabayla gelmişti.Bu yüzden arabayı alıp hızla eve doğru sürmeye başladı.

Karar vermişti.İntihar edicekdi.Eve geldikten sonra bir hışımla silahın olduğu solaba yöneldi.Silahı alıp,dolu olduğunu yokladıktan sonra tekrar arabaya yöneldi.Hep kafasını dinlendirmek için gittiği bir yer vardı.Oraya gidicekti.Barış binaya vardı.Başı dönüyordu.Yarım topallayarak en üst kata çıktı.Burdan hep gök yüzünü izlerdi.Ama bu defa bunun için gelmemişti.Silahı eline aldı.Kafasına doğru götürdü.Gözlerinden yaşlar süzülüyor,son kez Bügeyi düşünüyordu.



Evett bölüm sonuna geldik.Biliyorum kısa oldu ama idare edin.Sonunda yazmayı başardım.Görüşürüzz.❤️

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 13, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Bir Aşk HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin