one

14 1 0
                                    

öncelikle merhabaa!!
fic yazma konusunda biraz acemiyim aklımda çok güzel kurgular var ama yazamıyorum çöxcmvncvbcöçnv neyse bölüme geçelim. iyi okumalarr.

----------

Ben lise son sınıf olan Lee Felix 12. sınıfın ilk günündeydim heyecanlıydım bir yandan da okulun ilk günü olmasına rağmen herkesin dilinde dolanan yeni transfer öğrenciyi merak ediyordum adı neydi ve neden son sene transfer olmuştu?  nasıl birisiydi? aynı sınıfa düşer miydik? bunlar ve bunlara benzer sorular beynimi işgal etmişti neyse diyerek eski heyecanımın vücüdümü ele geçirmesine izin verdim.

Hızlı adımlarla sınıfa doğru ilerledim sınıfa gidip en arka sırada cam kenarına oturdum eşyalarımı çıkarıp zilin çalmasını bekledim zaten kısa bi süre sonra zil çaldı ve bütün öğrenciler doluşmaya başladı. Öğretmenler zili çaldıktan sonra hoca sınıfa girip " merhaba çoçuklar ben yeni felsefe hocanız Do Kyung Soo yeni yılınızı kutlarım umarım iyi anlaşırız çocuklar şimdi derse geçelim." dedi ve derse başladık. Felsefe dersini hic sevmem cunku anlamıyorum?? neyse derse odaklanmalıyım.

Dersin ortasında kapı tık tıklandı hocanın 'gel' komutundan sonra içeriye birisi girdi sınıfta fısıldaşanlar oldu dedim kim ki lan bu fısıldaşıyorlar kafamı kaldırmamla 'ananı!? bune lan meteor gelmiş sınıfa meteor görünümlü meteor bey düşeceğiniz yeri karıştırdınız herhalde'. Hoca "merhaba hyunjin sınıfa hoş geldin yerine geçmeden önce sınıfa kendini tanıtır mısın?" onaylar bi şekilde başını salladıktan sonra "selam ben Hwang Hyunjin x okulundan trasfer oldum sizlerden bi yaş büyüğüm mümkünse çok konuşmayalım cok samimyet ve muhabbt sevmem bu kadar yeterli olur sanırım şimdi yerime geçebilir miyim hocam?" hoca sınıfa göz gezdirkten sonra " felix'in yanına geçebilirsin hyunjin felix elini kaldır"  gözleri beni arayıp bulduktan sonra hızlı adımlarla yanıma geldi "selam" dedim yüzüme baktı gözlerini devirip oturdu 'mala bak insan bi cevap verir it' aklımdan geçen bu düşünceyi kovaladıktan sonra derse odaklanmaya başladım kısa bi süre sonra mayıştığım için kafamı sıranın üstüne koydum ve uyumaya başladım.

--------

Nihayet ders bitmişti sanırım felsefe dersini asla sevemicem hocanın değişmiş olması da bu gerçeği değiştiremicek olması üzücü ahbeabi.

Tam normal oturuş pozisyonumu alıcaktım ki omzumda bi ağırlık hissettim kafamı çevip baktığımda hyunjin mışıl mışıl uyuyordu ' ite bak hep bana göz deviriyo hemde omzuma yatıyo' sen şimdi görürsün it " kalksana lan beygir gibi kurulmuşsun omzuma ayı" demiştim, bi hışımla kafasını kaldırdığında omzumu hissetmeye başlamıştım omzum uyuşmuş aq " kusura bakma mayışmışım omzun içinde üzgünüm" demişti gözlerini ovuştururken "tamam tamam önemli değil neyse kalk sana okulu gezdireyim" tamam anlamında kafasını  salladiktan sonra sınıftan  çıkmıştık.

Okulun belirli kısımlarını gezdirdikten sonra kütüphaneyi ilk once eski olanı göstermek istedim sonra da yeni yapılanı gösteririm. İlk eski olan kütüphaneye gittik.

"Buraya çok öğrenci gelmez çünkü yeni yapıldı orası daha geniş ve bir sürü yeni kitap var burası daha çok eski kitapları okumak isteyenler için kullanılıyor bu yuzden istemediğin kadar eski püskü kitap var"
"Güzel sevindim, peki müzik sınıfı var mı? "
"Tabiki var gel götüreyim seni oraya"

Müzik sınıfına girdiğimizde 'vay canına çok güzel burası' diye fısıldadı sirittim  "çok sevdin burayı sanırım hm?"
"Evet evet bayıldım" "tamam o zaman hadi seni resim sınıfına da götüreyim"  şaşırmış olduğunu belli edercesine ağzını kocaman açmıştı 
"resim odası da mı var"
"Evet ama ağzını kapatmazsan sinek kaçacak" dedim sırıtarak.

Sevinçle bana sarilidi afallamistim bir şey demeden bende sarildim. 
"Hadi gidelim gidelim" diyerek beni çektirmeye başladı "dur lan bekle düşücem"  "dusmezsin  tutuyorum ben seni" deyip elimi sıkıca kavradı bi saniye kalbim neden göğüs kafesimden çıkacakmış gibi hissediyordum?

Resim sınıfına geldiğimizde hyunjin teneffusun uzun olmasını fırsat bilerek yada ben oyle düşünmüştüm bi tuvalin onune oturup fircalari ve boyaları yanına alarak resim cizmeye başladı bense onu izliyordum.

Canim sikilmisti telefonumu cikartiyordum ki hyunjin bikkinlikla "felix bi kıpırdama ya" dedi. NE?! ne diyosun cnm sen?  şaşkınlıkla "ne" diye sormuştum "ne ne? Seni çiziyorum bi dur yerinde" "ne"  bıkkınlıkla "off felix sus ve biraz sabret tamam mi" birsey demeden susup beklemeye basladim.

Aradan geçen bir kaç dakikda sonra hyunjin bağırarak ayağı fırladı noldu dercesin yüzüne baktığımda ise elinde tuttuğu resmi gördüm pardon düzeltiyorum benim olduğum resimi gördüm bi saniye çok güzel çizmişti.OF HYUNJIN ADAM SEN MÜKEMMELSIN YA.

Hayranlıkla bir ona bir resme bakıyordum ilk defa birisi beni  çizmişti ve çok güzel olmuştu ağlamak üzereydim ama mutluluk ve şaşkınlıktan bi saniye lan neden mutluyum aq.

Ayağa kalkıp koşarak ona sarildim "teşekkür ederim çok güzel olmuş" gözümden benden izinsiz akan göz yaslarima engel olamiyordum " heeey aglaman için cizmedim mutlu olman için cizmistim ağlama lütfen" yüzünü yüzüme sabitleyip göz yaslarimi sildi daha sonra resim sınıfından ayrıldık. 

  -----------

bölümü beğendiniz mii? biraz sacma oldu sanki ya neyse  düşüncelerinizi yorumlara yazın lütfen ve vote vermeyi unutmayın <3

ya bi git amkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin