Bira kaç dakikanın ardından evime gelmiştik arabadan inip "teşekkürler hyunjin"
"rica ederim güzelim her zaman"
"hyunjin yapma şöyle"
"nası yapmayayım güzelim" sırıtarak söylemişti eşşek ya yapma iste yapma yumusuyorum
"şöyle işte güzelimler falan filan"
"peki sen nasıl istersen güzelim" dedikten sonra kikirdamisti of kikirdamasi bile güzel ağzını yüzünü yedigimin neyse yumuşamıyoruz abcm.
ben evime doğru gelirken arkamdan "beni de beklesene olum ya" olum mu? hyunjin iyi misin birader? az önce güzelim muzelim diyordun pasam nolduu? demedim tabiki.
"tamam bekliyorum da neden ki bende bir sey mi unuttun geçen gün"
"ha- evet evet sende bir sey unuttum onu alayim giderim"
" tamam gel hadi"
biraz sonra gelmişti iceriye girdiğimizde
"sen ne unutmuştun hyunjin yukarıda mı getireyim mi?"
"benden çaldığın kalbi- evet ceketimi unutmuştum alırım ben sen yorulma"
"tamam yukarıda soldaki oda benim odam"
tamam anlamında kafasını sallayıp çıkmıştı yukarıya.
(hyunjiden)
yukarı çıktığımda hemen felixin dolabına doğru adımladım bir tane t-shirt ve sweathirt çıkardım ve onları çantama attim BECAUSE WHY NOT? heheheh çantamda ki ceketimi çıkarıp elime aldım çünkü felix onu burda unuttuğumu sanıyor safik çocuğum ya. aşağı indiğimde salonda felixi görememiştim felixe seslendigimde "mutfaktayım hyunjin gel buraya"
görmesede kafamı sallayıp mutfağa doğru adımladım.
mutfağa gittiğimde tezgahta bir şeylerle uğraşıyordu arkasına geçip belinden sarıldım çenemide omzuna koymuştum.
"napıyorsunuz hamarat bey"
"browni"
"ooohh bugünde midemiz bayram edicek desene sen şuna" diyip boyun girintisini öpmüştüm
ardından bi kikirdama duydum "hyunjin yapma huylanıyorum"
tekrar öptüm "hyunjin diyorum" tekrar kikirdamisti
bir daha öptüğümde arkasını hızlıca dönmüştü az kalsın dudaklarimiz birlesicekti of of abi keskee yaww
"sana yapma demistim"
"ama-
"amasi yok hyunjin daha seni affetmiş değilim ve senin yaptığına bak yapma diyorsam yapma"
bu acıttı iste abi.
"peki haklısın ben gideyim zaten ceketimi almak için gelmiştim baybay"
diyip birşey demesini beklemeden kapiyi çarpıp çıktım.
şuan bu kadar berbat hissetmem normal mi? evet normal çünkü sevdiğim çocuk beni sevmiyor ona acildigimda bile ağzını açıp tek kelime etmemişti.
arabama binip eve geldiğimde kıyafetlerimi çıkarıp pijamalarını giymiştim yatağa girip kafamı yastığa koydum gözlerim sızlamaya başlamıştı şey sanirim ağlıyorum.
geceye kadar ağlamıştım onu seviyordum ama o benden nefret bile ediyordu şaka gibi lan en başından o numaradan mesaj aldığımda felixe sorsaydım şuan daha mutlu olurduk belki daha fazla düşünmek istemedigim için gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ya bi git amk
Teen Fictionabcm anlık gelen bi hevesle yazılmış bir ficdir tsklr. yazım kurallarına dikkat etmeye çalıştım eksiğim varsa yorumlara yazmanız yeterli olur tsklr.