Discord, sława i samotność [𝐍𝐚𝐩𝐢𝐞𝐫𝐚𝐤 𝐅𝐅]

6. Zasłużyłem sobie na to?

Kolejny dzień. Kolejne nagrywki. Kolejne kłamstwa, Kolejne wyświetlenia. Znowu gorzka pustka. Jako że dzień był jak co dzień, po prostu musiałem siedzieć na nagrywkach. Ale czemu musiałem? Przecież z własnej woli wkroczyłem w świat youtuba. To ja jeszcze nie dawno temu, zdecydowałem o staniu się rozpoznawalnym. Więc czemu żałowałem, tego co zazwyczaj mnie cieszyło i było ucieczką od świata. Od rodziców. O nich to szkoda gadać. Niby żyłem w tym już tyle lat, ale i tak czasem nie wytrzymywałem z nimi. Wtedy za każdym razem brałem słuchawki z muzyką na fula i czytałem komentarze, bądź sprawdzałem nasz serwer discord. Czyżby za dużo razy z tego korzystałem, że aż przestało to na mnie działać w ostatnim czasie? A może jestem masochistą i z własnej woli chce cierpieć? Moje pomysły były co raz bardziej absurdalne. Na szczęście za nim już kompletnie zgłupiałem, przypomniałem sobie o tym że dalej jestem na kanale, a chwilę temu miałem wrócić z powrotem. Odciszyłem się i poczekałem, chwilę by nie wbić się komuś w połowie zdania. 

-Emmm co? - zapytał kogoś Tobiasz. 
-Eeeeee sory już idę, nie jestem tu z własnej woli jak coś - niespodziewanie usłyszałem głos Lili. Mocno się zdziwiłem, dlatego właśnie teraz postanowiłem coś powiedzieć.
-Nie poczekaj - przerwał jej Michał - kim jesteś? 
-Dobra już jestem chłopaki, oo Lila co tu robisz? Znowu cię Blumdi przerzuciła? - zaśmiałem się na tyle ile byłem w stanie się wysilić. Byłem rozbawiony z podejrzanego przeze mnie pojawienia się na kanale dziewczyny, ale nie na tyle, by aż tak się zaśmiać. 
-Taaa, kiedyś ją za to zabiję - odpowiedziała, radośnie tak jak zwykle. Trochę zazdrościłem dziewczynie, tego optymizmu oraz jej radości, wyczuwanej z daleka. 
-To wy się znacie? - zapytał zdziwiony Tobiasz. No tego się nie spodziewał. W sumie racja skoro się izoluje od wszystkich, to skąd niby poznaje jakąś nieznaną innym dziewczynę.
-Tak, ostatnio gdy poszedłeś gdzieś z Julką. Pamiętasz Tobiasz co nie? No to ona przerzuciła Dia do mnie na kanał wtedy - wytłumaczyłem, drapiąc się po karku. Ostatnio co raz mniej wierzyłem w moją zaradność w usprawiedliwianiu swoich czynów. 
-Fajna historia, po za tym to nasza fanka czy coś? - wtrącił się tym razem Kubir.
-Nie, ona w ogóle nie wie zapewne kim jesteście - odpowiedziałem. 
-Ekhem, ale wy wiecie że tu dalej jestem - powiedziała lekko rozbawiona. 
-Serio? To ty nie miałaś już sobie pójść, jak już wspominałaś na początku - odezwał się chamsko Kuba. Co ona niby zrobiła za nim tu przyszedłem, że on już chce się jej pozbyć?
-Kuba, trochę milszy bądź, sam chciałem by ona została. Co ci z nią nie pasuje niby? - odpowiedział Tobiasz. No czyli ona nic nie zrobiła. Oznacza to że Kuba sam ma do niej problem, nawet jej nie znając. 
-Nie no racja miałam iść, sorki że przeszkodziłam. Byee - powiedziała zmieszana, w sumie jej się nie dziwię, sam bym nie wiedział co w takiej sytuacji zrobić.
-Nie idź, zos- próbowałem ją zatrzymać, ale w połowie mojego zdania wyszła z kanału - brawo Kuba. A teraz się pochwal co ona niby ci zrobiła, że ją tak potraktowałeś.
-Ona? Przeszkodziła nam w nagrywkach, po za tym wydaję się jakąś napaloną fanką. A ogólnie skąd w ogóle ją znasz? Przecież podobno masz TYLE nauki i tym podobne - za parodiował mój głos gdy mówiłem o nauce. 
-Człowieku w jakich nagrywkach? Skończyliśmy już je z 10 minut temu. Jesteś uprzedzony! Ona nie zna się na youtube, zapytaj Blumdi, bo to jej przyjaciółka z reala! To ona nas poznała, przerzucając ją na kanał do mnie, gdzie czekałem na Tobiasza! Jeśli nie znasz szczegółów, to po prostu się nie wypowiadaj. Pominę już fakt że w ten sposób wyglądasz na zazdrosnego! - krzyczałem, na przemian mówiąc normalnym głosem. Emocje znowu mi się mieszały. Pustka z gniewem próbowała zlewać się w całość. Jednakże tak jak olej z wodą, nie mieszały się. Były widoczne i można były je rozróżnić gołym okiem. Czemu za każdym razem, coś takiego się ze mną działo? Czemu w ogóle tak zareagowałem?! Tą dziewczynę znałem ledwo 10 minut. Czyżby zostało coś we mnie z poprawnego obywatela? A może zacząłem tak nienawidzić Busza, że kwestionuje każde jego słowo? To jest codziennie cięższe. 
-Bo jeszcze uwierzę! Znalazłeś sobie nowych znajomych, a na nas masz już wywalone! Obojętne ci z kim gadasz! Ważna jest dla ciebie jedynie sława! Gdyby ktoś inny cię wybił, to byś go wolał. Gdyby nie my, byłbyś nikim na youtubie i kwadratowej masakrze! - wykrzyczał, a ja nie wiedziałem co powiedzieć. Właściwie tak samo jak reszta. W sumie nie dziwię im się. Musieli przecież być bezstronni bo oboje byliśmy dla nich ważni. Dopiero po kilku sekundach, nabrałem pewności co chce mu powiedzieć. 
-Wiesz co? Może i masz rację. Wybiłem się na was. To dzięki wam jestem tu gdzie jestem. Już w sumie nie wiem czy żałuje czy nie. Ale i tak to jest już mało ważne. Mimo tego wszystkiego, dzięki za ciekawie spędzone chwilę, bo takich bym nie miał gdybym się wybił na przykład na nexe - pod koniec zaśmiałem się gorzko. Mówiłem za spokojnie jak na mnie. To zszokowało wszystkich na tyle, że już nawet Busz nic nie odpowiedział - Mam nadzieję że taka odpowiedź cię zadowoliła. No bo patrz w końcu powiedziałem coś innego niż wymówka z nauką. Czyżby nie tego oczekiwałeś? 
-J-ja - zaczął się jąkać, lecz szybko to zatrzymałem. 
-Nie tłumacz się już, powiedziałeś co chciałeś. Miłej gry - pożegnałem się i jak gdyby nic po prostu wyszedłem z kanału.