អារម្មណ៍កើតឆ្គួតម្ដងទៀតម្ដងក៏ប្រាប់ថាស្រឡាញ់ម្ដងក៏ប្រាប់ថាមិនស្រឡាញ់គិតចុះឡើងក៏ប្រាប់ថាជាការគិតវិលវុលរកដែនកំណត់គ្មានចំពោះស្នេហាបើប្រាប់ថាស្រឡាញ់សម្រាប់គេត្រូវមានមូលហេតុកើតមកពីអ្វីទើបត្រូវស្រឡាញ់?
" សូមព្រះរាជទានទោស" អុីបូ ដឹងកំហុសក៏និយាយឡើងភ្លាម
" មិនអីទេយើងមិនចង់ប្រកាន់ទោសអ្វីច្រើន ចាន់ មកដល់ហើយយើងក៏រីករាយ" ទោះបីជាមានអារម្មណ៍ម៉ួម៉ៅបែបណាក៏ដោយក៏មិនអាចព្រោះតែវត្តមានរាងតូចតែម្នាក់គត់អាចជាថ្នាំពៅរងាប់អារម្មណ៍
" មុខមាត់ស្រស់បស់គួរឲ្យស្រឡាញ់ត្បិតថាមិនដូចគ្នាតែក៏មានលក្ខណៈប្រហាក់ប្រហែលគ្នា" ម្ចាស់ស្រីឧទានសរសើរពីលក្ខណៈរបស់សម្បតិ្តរាងតូចមើលជាទីពេញចិត្តគាប់ហឬទ័យពិតមែន
" ចំពោះ...ស៊ាវហ្វុង មែនទេ?" ចាន់ សង្ខើញសំនួរទាំងភ័យខ្លាចក្នុងចិត្តខ្លាចថាត្រូវធ្វើឲ្យខឹងព្រហើនដែលហ៊ានសួរតែក៏ភ្លេចពីឋានៈខ្លួនឯង
" មិនចំពោះអ្នកណា សំខាន់ អ្នកចំពោះមុខនេះ ស្ថិតនៅត្រង់នេះ ជាមនុស្សម្នាក់នេះរហូតទៅ" ម្ចាស់ស្រីតបឆ្លើយដោយការមិនប្រកាន់ជាមួយរាងតូចព្រោះតែទ្រង់មានអារម្មណ៍ថាស្រឡាញ់ពេញចិត្តនឹងក្មេងប្រុសម្នាក់នេះខ្លាំងណាស់
អុីបូ អាល់បឺឡាដូ បន្ទាប់ពីបានយកប្រពន្ធមកផ្ញើរនឹងម្ចាស់ក្សត្រីរួចហើយនាយក៏អស់ភារកិច្ចប៉ុន្តែមិននឹងទៅនៅឆ្លៀតទាញកាយភរិយាមកថើបថ្ងាស់ជាអនុស្សាវរីយ៍ដ៏ផ្អែមល្ហែមនៅចំពោះមុខម្ចាស់ក្សត្រីដោតគ្មានការខ្មាស់អៀនប៉ុន្តែអ្នកដែលគួរឲ្យខ្មាស់បែរជាម្ចាស់ក្សត្រីទៅវិញដែលមកឈរមើលប្ដីប្រពន្ធញេធ្វើអ្វីស្វីតបែបនេះ
មួយអាទិត្យទាំងយប់ទាំងថ្ងៃរួចពីកិច្ចការបានត្រឹមលួចមើលស្រស់នួនល្អងពីចំងាយនៃសូម្បីតែពេលគេងក៏រាងក្រាស់ប្រើសមន្តអាគមឆ្លុះមើលតាមកញ្ចក់ឆ្លុះមើលភ័ក្ត្រប្រពន្ធខណៈពេលផ្ទំជាប្ដីខូចខិលលួចមើលប្រពន្ធនៅពេលសំអាតកាយក៏មាន
គ្រាន់តែដល់ពេលចំនួនកំណត់ត្រូវយកភរិយាត្រឡប់មកវិញនាយមកទទួលលឿនជាងថ្ងៃដែលដែលយកមកឲ្យទៅទៀតថ្នាក់ម្ចាស់ក្សត្រីចង់ខឹងនឹងនាយទៀតផង
