𝔓𝔯𝔬𝔣𝔢𝔰𝔬𝔯𝔦 ℑ𝔪 (ᗷᒪᗩᑕKᗷIᖇᗪ2) ✓

23

Arja PoV
Natën e djeshme s'do harroj kurrë, pikturova trupin e tij nudo, trupin e tij që nuk mërzitem se puthur apo së prekur. Mbaj mend që bojërat përfunduan nëpër trupat tanë, sikur ishim duke pikturuar njëri tjetrin. Paul kishte vendosur kokën e tij sipër gjoksit tim, dora e tij rrethonte belin tim, dhe një këmbë ndodhesh sipër meje, më kishte përqafuar sikur të isha një arush duke harruar që kisha nevojë të merrja pak frymë, por aroma e tij më pëlqen më shumë.

"Zemër duhet të cohemi" i them duke i përkëdhelur kokën

"Më lërë dhe 5 minuta" më përqafon më fortë

"Duhet të shkojmë në shkollë, jam studente e përpiktë, shkoj në orar tek ora e profesorit tim të preferuar"

"Dhe kush na qenka ky" Më pyet ndërsa lëvizte duart e tij tek barku

"Është një profesor hot, o zot. Nuk e ke idenë Paul, t'a hash mish, aq i mirë është" doja të tallesha me të

"Mhmmm" më shikon drejt e në sy "Kaq i mirë qenka hë."

"Po zemër, shum i mir është. Dhe është vetëm i imi" puth buzët e tij, puthja e mëngjesit, të shijoj buzët e tij pa hapur mirë sytë nuk ka gjë më të bukur. E kafshoj pak lehtë buzën e tij të poshtme"të thashë që je aq i mirë sa të hash mish"

"Nëse do" Paul më zhvendos poshtë tij "Nëse do, un mund të ha të gjithë tani, çdo pjesë të trupit tënd"

"Prit prit, duhet të ikim ne shkollë. Çohu" e shtyjë që të largohet por s'po lëvizte

"Herën tjetër kujdes kur luan me zjarrin, sepse s'do e kontrolloj më veten time" buzët e tij të ngrohta preken qafën time të ftohtë që kishte shumë nevojë për puthjet e tij, e për gjuhën e tij që luan me lëkurën time. Paul më thith fortë tek qafa, duke më lënë një shenjë shumë të dukshme

"Paul, çfarë bën?" Shikoj veten time në pasqyrë

"Bëhu gati" më hedh këmishën e tij pasi isha lakuriq, këmisha e tij që mban aromën e tij, nuk dua t'a heq, do t'a mbaj veshur sot. "Gati jam" pas 20 minuta shkoj tek kuzhina.

"Çfarë është ajo që ke veshur?"

"Këmisha jote, dua t'a mbaj veshur sot. Pse ke ndonjë problem, çdo gjë e jotja tani është e mia" më puth dhe largohemi që të dy.

Ndalojë afër shkollës, që askush mos t'na shikonin që jemi të dy bashk. Paul largohet me makinën e tij, ndërsa unë vazhdoj rrugën për në shkollë në këmbë. Në orën e parë kam mësim me Pual, skam si t'a filloj ditën më bukur se kaq.

Hyjë në klasë, po prisja që të vinte Paul por apo dukesh, ndonjëherë harroj që jam duke pritur profesorin tim. Por tashmë ai është i dashuri im, s'kam faj që s'mund të rri dot pa e parë, Paul shfaqet. Dëgjoj reagimet e vajzave, më vinte të ngrihesha nga bank ku isha ulur, të shkoj drejt tij e t'a puthja, për t'i treguar atyre që Paul është vetëm i imi.

"Mirëmëngjes student" thotë ëmbëlsisht Pual

"Mirëmëngjes Profesor" i themi të gjithë njëherësh

"Profesor" kthejë kokën nga vajza që thërriti Paul "E ke pak kravatën keq"

"A mund të vish t'a rregullosh?" Thotë në një mënyrë provokuese Paul, sikur të kishte harruar që unë ndodhem këtu, përballë tij. Shtrëngoj grushtin fortë dhe marr frymë thellë.

"Sigurisht profesor" ngrihet e shkon drejt Paul, po ecte në një mënyrë sensuale "Më lini t'ju ndihmojë" ata po flirtoni me njëri tjetrin

"Faleminderit" më shikon drejt në sy, çfarë do të thuash Paul, që në shtëpi më ke mua ndërsa në shkollë të pëlqejnë e vajzat e tjera. Të urrejë