-𝐓𝐇𝐈𝐒 𝐈𝐒 𝐌𝐄 𝐓𝐑𝐘𝐈𝐍𝐆-

𝐏𝐞𝐞𝐤 𝐧𝐮𝐦𝐛𝐞𝐫 𝐅𝐢𝐯𝐞

|𝚂𝚘𝚗𝚐: 𝚂𝚊𝚝𝚎𝚕𝚕𝚒𝚝𝚎 𝚋𝚢 𝙷𝚊𝚛𝚛𝚢 𝚂𝚝𝚢𝚕𝚎𝚜|

زنده بودن و زندگی کردن و نفسی که هراز گاهی از لا به لای لبهای کبود و زیبای انسان بیرون می‌رفت.

زنده بودن و زندگی کردن و دستهایی که برای چنگ زدن به طنابِ "هَستی" خلق شدن.

زنده بودن و زندگی کردن و نگاهی که برای گره خوردن به نگاه دیگه ای، دنیا رو به خون میکشید.

زنده بودن و زندگی کردن و آدمیزاد. آدمی زیبا با موهای بلوطی رنگی که مقابل تیکه های شکسته ی قلبش می ایسته و کف پاهای برهنه ش رو با کرختی روی تیکه های بزرگتر فشار میده

زنده بودن و زندگی کردن و خدا،
خدا!، خدایی که انسان دلیل تمامِ اشتباهاتش رو گردنش بندازه و لبهاش رو برای نفرین کردنش از هم فاصله بده.

زنده بودن و زندگی کردن و خون،
خون روی پیراهن سفید،
خون روی گونه های رنگ پریده،
خون روی دست های لاغری که به وقت ناراحتی میلرزیدن.
خون روی سرانگشت‌هایی که به خطوط اسرار آمیز پوست هویت می‌بخشید.
گوشه های نرم ناخن هایی که خراش میخوردند و قطرات خونی که از میون پوست های کنده شده روی بند انگشتها جاری میشد.

انگشتهای بکهیون روی زنجیر ظریف طلای سفید دور گردنش مشت شدن و سطح صاف ناخن های یاسی رنگش پندانت C رو با اضطراب خراشیدن؛ از صبح که کنار مرد از خواب بیدار شده بود، چشمهاش به دنبال صندوقچه ی جواهراتش روی میز آرایش مقابل تخت می‌چرخید و بکهیون بعد از گرفتن دوش صبحگاهیش و حین خشک کردن موهاش مقابل آینه از یاد نبرده بود تا گردنبندی که تمام روز بهش فکر میکرده از درون صندوقچه ی چوبی بیرون بیاره و دور گردنش بندازه.

چانیول برگشته بود و بکهیون دوست داشت تا برای چند ساعت هم که شده به یاد بیاره متعلق به اون مرد بودن چه لذتی داشته!؛ به یاد بیاره که چقدر تمام این مدت سعی کرده تا دلتنگیهاش رو به روشی که حتا روش خودش هم نبود محو کنه اما درآخر‌، فقط ناراحت تر و تنها تر از همیشه خودش رو روی تخت بزرگ اتاقشون پیدا کرده.