iyi okumalar:)
gece olmuş aybike ise aklı o çocuğun yazdığı cümlelerin etkisinden çıkamamıştı. çıkmak mümkünmüydü çok etkikeyici sözler yazmıştı. daha dün berk ile kavga etmişken şimdi neyi düşüneceğini şaşırmıştı. aybike her ne kadar berki sevse de ismini bilmediği kızılın sözlerinden etkilenmişti.berki sevdiği için kendine kızıyordu. o kendisini o kadar çok üzmüşken kızın yine de onu hâlâ sevmesi cidden saçmaydı.
hele o son yaptığı şey aybike'nin babasını hastanelik etmişti.kız o olaydan sonra berkten nefret etmeye başlamıştı. ama o nefretin içinde hâlâ küçük bir sevgi vardı. ben ne yapabilirim o da bu kadar karizmatik ve yakışıklı olmasaydı. diye düşünüyordu kız.
berk'i her gördüğün de ona daha çok aşık oluyordu. ve 2 haftadır berkten uzak durmaya çalışıyordu. ama ne yapsa nafile o kaçtıkça berk dibinde bitiyordu.berkle her konuştuğun da berkin kendisi ile dalga geçiceğini ve kalbini kırıcağını bildiği için onu duymazlıktan gelip yanından geçmeye çalışıyordu. ama dün yaşadığı olaydan sonra kafası çok karışıktı.
flash back♡
okul çıkışın da toparlanırken sınıfta tek kendisi kalmıştı.toparlanıp tam sınıftan çıkıcakken berk geldi. kapının önüne geçip bir kolunu kapıya dayadı. aybike göz devirip yanından geçip gidecekken,berk izin vermeyip kapının ortasına geçti. aybike berk ile göz göze gelmek istemediği için ona bakmıyarak soğuk bir tavır ile berk'e
"ne istiyorsun?" dedi.
berk ise aybike'nin ona bakmaması canını sıkmıştı.
"tatlım sabahtan beri yüzüme bakmıyorsun bir gülümse gamzelerin gözüksün içim açılır belki ha" dedi Berk.
aybike berkin onunla alay ettiğini düşündüğü için sessiz kaldı. ama berk söylediklerin de ciddiydi. ama tabii kıza 'ben ciddiyim' dese kız onunla yine alay ettiğini düşününecekti. bu yüzden söylemedi.
"hadi ama Aybik konuşmayacak mısın?" dedi berk.
genç kız sinirlenmişti. yine çocuğun yüzüne bakmayarak
"çekil geçeyim." dedi sakince kız.
"cık olmaz sana bir şey soracam onu cevapladıktan sonra gidebilirsin." dedi çocuk.
kız sessizce ofladı. sonra elleri ile Berki geriye itti. Berk savruldu. aybike salak diye mırıldandı.
sonra sınıftan çıktı. çocuğa bakmadan yürüyüp gidecekken berk kızın bileğinden acıtmadan tutup kendine doğru çevirdiğin de fazla yakınlardı. kız bu kadar yakın oldukları için yutkundu. uzun zamandır ilk defa çocuğun gözlerine bakıyordu. berk ne zamandır soramadığı soruyu sormak istiyordu ve sordu.
"niye benden kaçıyorsun aybike?" dedi.
kız sessiz kaldı. çocuk daha çok yaklaştı kıza.
ellerini kızın beline koymuştu. aybike başkası olsa hemen geri çekilirdi ama karşısın da berk vardı. berk bu yaptıklarının ne kadar yanlış olduğunu bilse de geri çekilmek istemedi. aybike'nin geri çekilmemesini fark eden berk sevinmişti. kıza mümkünmüş gibi biraz daha yaklaştı. Aybike bir an afalladı. Berk kıza yaklaşıp onu öpmeye çalıştı. kız o an kendine geldi. ve çok hızlı bir şekilde berki arkaya itti. berk ne olduğunu anlamadan kendini yerde buldu. aybike'nin gözlerinden öfke fışkırıyordu. Berk ilk defa aybikeyi böyle görüyordu. ve korkmuştu. bir an kız bağırmaya başladı.
"SENDEN NİYE KAÇTIĞIMIMI SORUYORSUN" dedi. kız duraksadı gözleri dolmuştu. sesini alçaltıp
"yoruldum berk hemde çok bıktım senden ve bitmeyen alaylarından, belki sana yüz vermessem benimle uğraşmazsın diye düşündüm. ama durmadın. Berk niye nefret ediyorsun benden, niye bana zorbalık yapıyorsun...sana ne yaptım ben okula geldiğim ilk günden beri benimle uğraşıp durdun. ben cidden artık katlanamıyorum. lütfen bırak beni rahatsız etme ben artık yokum kendine yeri bir eğlence bul." kız düşen göz yaşını eli ile sildi. "hoşçakal" dedi ve arkasın da ağlayan bir berk bırakıp gitti...
Berk eve gelmiş yol boyu ağlamıştı. aklı hâlâ Aybike'nin dediklerinde idi. kızı çok üzmüştü farkındaydı. ama bu kadar çok üzüldüğünü tahmin etmiyordu. o kadar pişmandı ki aybikesiz ne yapıcağım diye düşünüp kendine kızıyordu. odasına çıktı. ne yapmalıydı bilmiyordu. yatağın da ağlayıp duruyordu. sonra aklına anonim olma fikri geldi ilk başta saçma buldu sonra düşündü düşündü ve yaptı. Aybike anonimin berk olduğu bilmiyordu.
Aybike eve geldiğin de annesine bir kaç yalan uydurup odasına geçti. ağladı sadece ağladı.
ölmek istedi bu zalim dünyadan kurtulmak istedi. neden? diye soruyordu kendine.
berke aşık olduğu için kendinden nefret ediyordu. lanet etti böyle aşka.
uykusu geldiği için yattı. uyandığın da bilinmeyen bir numara ona yazmıştı...
flash back end♡
Aybike odasın da oturup düşünürken bütün kızıllar beni buluyor diye düşündü. berkle bu gün hiç konuşmamış göz göze bile gelmemişti. ve hep böyle olmasını istedi. ve berki hiç düşünmek istemedi.
kız ara ara kızılın yazdıklarını okuyor ve tebessüm ediyordu. bu kızıl çocuk ona berki unutturuyordu.
bilmiyordu ki o kızıl berkti...
hiç kimse ona aşık olmamıştı. bu tipimle kim beğenir ki beni diye düşünürdü hep kız. hiç kimsenin ona bu kadar aşık olacağını düşünmezdi. canını sıkan bir konuda o çocuğu tanımamasıydı. uykusu geldiği için önündeki kimya kitabını çantasına koydu. ve pijamalarını giyindi. kendini yatağa attı. aklında ki sorular ile uyumaya çalıştı.
kızıl çocuk acaba bizim okul da mi?/
gerçekte de böyle romantik mi?/
hiç onu gördü mü?/
yakışıklı mı?/
adı ne?/
falan filan
genç adam hâlâ yaptığının doğru olup olmadığını sorguluyordu. kıza belki tanınmayarak onu sevdiğini söylemiş olabilir ama bunu gidip yüzüne söylese onuna yine alay ettiğini düşünüp inanmayacağını düşünüyordu. adam ona ben berk özkayayım dese kız çok üzülmez miydi?
ama ona olan duyguları çok netdi ona sırılsıklam aşıktı. ama kız buna inanmayıp çocuktan daha çok nefret edebilirdi. zaten kızın berkten fazlasıyla nefret etmesi çocuğu derinden üzüyordu. keşke kıza zorbalık etmek yerine ilk başta onu sevmeye çalışsaydım. diyordu kendine. Berk çok kızgındı kendine. ama ne yapabilirdi ki daha sevmek ne demek onu bilmeyen berk özkaya aybike erene aşık olmuştu hemde çok...
bölüm sonu^^
872 kelime...
evet çok uzun oldu oylarsanız çok sevinirim:)
yeni bölüm için takipte kalın<3
