Selam okurlarımm
Nasılsınıız
Bölümü yazarken duygulandım aslında fazla duygusal birşey yazmadım ama bir anda gözlerim doldu hshshs
İyi okumalarr
Genç adam ile genç kız el ele Berk'in arabasının yanına gidiyordu. Kızıl kıza döndüğünde suratının asık olmasını beklemiyordu. Eli ile çenesinden tutup kendisine çevirdi.
"Güzelim yüzün niye asık? Ne oldu?"
"Berk ben ailemin vereceği tepkiden korkuyorum. Ya istemezlerse..."
"Bak tatlım ben sana söz veriyorum ailene affettiricegim kendimi. Üzme kendini lütfen."
Aybike gülümsedi.
"Sana inanıyorum."
Berk'te gülümsedi...
~
Aybike'nin evine gelmişlerdi. Şuan tam evlerinin kapısının önündelerdi. Aybike başını berk'e döndü. Berk kafasını salladı. Aybike de önüne dönüp kapıyı çaldı. Kapıyı açan Şengül oldu. Şengül Aybike ile Berk'i görmesi ile afalladı.
"Senin ne işin var burda!?"
"Anne içerde mi konuşsak?"
"Kim gelmiş yenge?"
Aybike içerden Ömer'in sesinin gelmesiyle gergince dudağını dişledi.
"Bu kızıl şeytan evime giremez!"
Ömer Şengül'ün yanına geçip ikiliyi gördü. İlk Aybike'ye baktı. Sonra Berk'e öldürücü bakışlar attı. Tam kız söze girecekken Berk konuştu.
"Efendim rahatsızlık verdiğim için özür dilerim. Ama sizinle konuşmak istiyorum. Belki anlatacağım olaya karşı geleceksiniz istemeyeceksiniz bağırıp çağıracaksınız. Ama ben bunların hepsini göze alarak sizinle konuşmaya geldim. İzin verin bir konuşalım konuşmadan yargılamayın."
"Ne söyleceksen söyle sonra defol!"
"Ama şimdi ayakta kalmasa-
"Lan de ne diyeceksen sabrımızı taşırma!"
Ömer söylediğinden sonra Aybike'ye döndü.
"Aybike sende durma orda buraya gel."
"Ben burdan memnunum. Berk'in yanından."
Şengül Aybike'nin dediği ile gözlerini fal taşı gibi açıldı. Ömer ise gözlerini devirdi.
"Bakın efendim geçmişim pek parlak değil. Size yaptıklarımın affı yok. Ama bilmenizi istediğim şeyler var. Ben geçmişte yaşananlar için çok pişmanım. Aybike'ye, Ömer'e ve Orhan beye karşı yaptıklarım için özür dilerim. Özür dileyince birşey değişmiyor biliyorum. Keşke diyorum şimdi, biliyorum keşkeler ile af kazanılmıyor. Ama keşke bunları yaşamasaydık, kötü bir şekilde değil de güzel bir şekilde tanışsaydık diyorum. Yaptıklarım küçük çaplı şeylerde değil biliyorum. Beni affetmeyeceğinizi de biliyorum. Çektiğim vicdan azabı yüzünden geldim buraya. Biraz da Aybike'ye güvenimi arttırmak için. Efendim birazdan söyleyeceğim şeye karşı gelecekseniz, istemeyeceksiniz ama..."
Berk kıza döndü. Ve gülümseyerek konuşmasına devam etti.
"Ben kızınızı seviyorum, herşeyden. Ve şuan onunla bir ilişkinin içindeyim. O benim artık kız arkadaşım. Belki de daha ötesi yüreğim, yaşama sebebim... Sevmeyi sevilmeyi o öğretti bana. Yalnız olmadığı o söyledi bana. Kimsenin bana göstermediği sevgiyi o bana tattırdı. O olmasa belki yine eskisi gibi duygusuz olucaktım. Ama o kurtardı benio iğrenç bataklıktan... Ona herşey için çok minnettarım. onu bulduğum için kendimi çok şanslı hiss ediyorum. Siz de öyle güzel, iyi kalpli bir kızının olduğu için çok şanslısınız..."
Aybike akan göz yaşını eliyle sildi. Ve Berk'e gülümsedi. Sonra annesine döndü. Annesinin gözlerinin dolduğuna şahit oldu. Ömer'e döndüğünde Ömer'in bakışları yerdeydi.
"Bak evladım ben bakışlarından, sözlerinden anladım, kızımı çok sevdiğini. Pişman olduğun ise her halinden belli. Geçmişte yaşananlar evet kötüydü. Sende geldin özrünü diledin. Kızım ile sevgili olmanıza ben karışamam. Aybike ne yaptığını biliyordur. Senden tek isteğim olucak.
Kızım sana emanet, onu üzmeyeceksin."
"Söz veriyorum ki kızınıza gözüm gibi bakıcağım. Ve onun hiç bir şekilde üzülmesine izin vermeyeceğim."
Şengül kızıla gülümsedi. Sonra başını salladı. Kızıl da ona gülümsedi. Berk Ömer'e döndü. Ömerden tepki bekliyordu.
"Kuzenimi üzmek yok!"
"Asla."
Ömer gülümsedi.
Aybike olanlara hâlâ inanamıyordu. İlk kez herşey istediği gibi gitmişti. Çok mutluydu hiç mutlu olmadığı kadar.
"O zaman efendim ben daha fazla sizi tutmayım. Size iyi akşamlar daha sonra görüşürüz."
"Bekleriz oğlum."
Berk başını sallayıp arkasına dönerek arabasına doğru gitti. Aybike de peşinden gitti. Aybike ve Berk bahçenin dışına çıktığında Aybike biri bakıyor mu diye evine doğru baktı. Kimsenin olmadığını görünce önüne dönüp Berk'in boynuna atladı. Berk gülümseyerek Aybike'nin beline sarıldı. Ayibke Berk'in kulağına fısıldadı.
"Seni çok ama çok seviyorum, unutma olur mu?"
"Bende seni çok seviyorum bebeğim."
Aybike geri çekilip parmak ucuna çıkarak Berk'in dudağından öptü. Ve geri çekildi.
"Teşekkür içindi."
"Ne teşekkürü?"
"Benimle beraber evime gelip ailem ile konuştuğun için ve beni çok sevdiğin için."
Berk kıza yaklaşıp "O zaman" diyip dudağından öptü.
"Bu da benim teşekkürüm."
"Bu ne teşekkürü?"
"Bana sevmeyi sevilmeyi öğrettiğin için."
Ayibke gülümseyip Berk'e sarıldı.
"Seni herşeyden çok seviyorum..."
"Seni herşeyden çok seviyorum..."
Her ayrıntım sayıklıyor
Sükünetim deliliğimden
Aşk yok olmak diyor biri
Yar ben yokum yok zaten
Ayyaş ruhum sayıklıyor
Her zerrem sende çarpıyor
Aşk yok olmaksa şimdiden
Yar ben yokum ben de zaten
(Mabel Matiz-aşk yok olmaktır)
Sevdiğim bir şarkı diyelim:)
Aşklarımm
Bu bölüm içime sinmedi, Hiç bir bölüm sinmiyorki hshshs
Neyse beğendiniz mi ayol siz beğendiyseniz benim için okeydirr
Görüşürüzz
