part 8

226 27 2
                                    

ကားေမာင္းလာတဲ့တစ္ေလွ်ာက္
အေတြးေတြမ်ားေနတာေၾကာင့္
အိမ္ေရွ႕ကိုဘယ္လိုျပန္ေရာက္လာမွန္းေတာင္
ထယ္ေယာင္းမသိလိုက္။

......................................................................
အိမ္ကိုျပန္ေရာက္တာေတာင္
စိတ္မၾကည္ေသးတာမလို႔
အျပင္သြားခါနီးကေတာ့ေရခ်ိဳးထားေပမဲ့
အခုေနာက္တစ္ေခါက္ေရထပ္ခ်ိဳးဖို႔
ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

စိတ္ေတြတအားေထြးၿပီးရႈပ္ေနတာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးရင္းနဲ႔ေခါင္းပါေလ်ာ္ျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

ညဝတ္အက်ႌလဲၿပီးေနာက္
ေရစိုေနတဲ့ဆံပင္ေတြကို dryerနဲ႔
ခဏေလာက္ေျခာက္ေအာင္မႈတ္လိုက္တယ္။

ဒီ့ထက္ပိုၿပီး
ဘာမွဆက္လုပ္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့တာေၾကာင့္
ဆံပင္ေတြလည္းေသခ်ာေျခာက္သည္အထိမေစာင့္ေတာ့ဘဲ
အိပ္ယာေပၚျပစ္လဲလိုက္ၿပီး အနားယူလိုက္ေတာ့သည္။

အရင္တုန္းကလည္း တစ္ေန႔တာက
ဒီလိုပဲပင္ပန္းရသလား မေတြးႏိုင္ေတာ့ေပ။

...........................................................

ဆရာရဲ႕စာရွင္းျပသံကလြဲလို႔
စာသင္ခန္းထဲတိတ္ဆိတ္ေနၿပီး
အနည္းငယ္ပ်င္းရိဖို႔ေကာင္းတဲ့မနက္ခင္း။

ထိုင္ခုံမွာေသခ်ာထိုင္ကာ
ေရွ႕ကဆရာေျပာတာကို
မွတ္စုလိုက္မွတ္ေနတဲ့ဂ်ဳံးကု။

စာနားေထာင္ေနတယ္ထင္ရေပမဲ့
တကယ္တမ္းက်ေတာ့
စိတ္ထဲမွာမေန႔ကကိစၥကိုေတြးေနမိျခင္း။

သူလည္းဒီေလာက္ထိရႈပ္သြားမယ္မွန္း
မထင္ခဲ့ေခ်။

ႏူးနာကလည္း ႐ုတ္တရက္ေရာက္ခ်လာတာမလို႔
အလိုက္သင့္ေနေပးလိုက္ရသည္။

ကင္မ္ထယ္ေယာင္းရဲ႕
သူ႔ကိုထိန္းခ်ဳပ္ျပဳျပင္ေပးႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့မာနကို
သူမုန္းေနတာေလ။

အဲ့တာေၾကာင့္ သ႐ုပ္မွန္ေပၚလာေအာင္
နည္းနည္းႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ေနတာ။

ဒါေပမဲ့ စာလာသင္ေပးတဲ့ဆရာ မလို႔
ဘိုးေတာ္ကိုျပန္တိုင္မွာလည္းစိုးရေသးတယ္။

professor Kim VWhere stories live. Discover now