Seher'in doğumuna çok yaklaşmıştı. Artık günleri sayıyorlardı. Yaman bu süreçte Seher'e çok destek olmuş ve yanlarından bir an olsun ayrılmamıştı. Seher doğum kursuna gitmek istediğinde Yaman hemen iyi ve tecrubeli bir ebe bulup evde doğum oncesi egitim almıslardı. 9 ay huzur mutluluk bazen şaşkınlık bazen hüzün ile geçmişti. Seher son zamanlarda annelik hüznü ile sürekli bir kenarda oturmuş düşüncelere dalıyordu. Yaman bunu fark edip Seher'e hep destek verip doğumun güzel geçeceğini anlatıp bebekleri doğunca beraber geçirecekleri anları hayal edip Seher'in yüzünü güldüruyordu. Bebeklerine Şimal ve Kuzey isimlerini koymaya karar vermişlerdi. Seher'in aşermeleri olduğunda Yaman tüm imkanları kullanıp aşerebileceği tüm akla gelen ve akla gelmeyen meyveleri sebzeleri yurt dışından getirtiyordu. Seher bunları iştahla yeyip mutlu oluyordu.
Yaman Kırımlı Seher'in doğumu için küçük bir hastane yaptırmış ve en iyi doktorları hastaneye getirmisti. Artık kırımlı bebeklerin gelmesi bekleniyordu. Ferit bey Seher için konağa gelip doğum destek olmaya çalısiyordu. Ömer Kerimoğlu doğumdan sonra hemen uçakla kardeşini görmeye gelmişti.
Ziya yeni biri ile tanısıp aşık olup evlenmişti. Durumu gayet iyiydi artık ilaç kullanmıyor kalabalık alanlara girebiliyordu. Hatta bir bebekleri olacağıni ögrenince çok mutlu olmuş ve sokakta herkese kendi elleri ile lokum ikram etmişti.
Seher'in sancıları başlayınca hemen hastaneye gitmişlerdi. Yaman Seher'in elini hiç bırakmamış doğumda yanında olup doğumun her anında destek olup bu mucizevi ana tanıklık etmişti. Doğum boyunca ağlamıstı. Aslında dısarıdan biri görse Yaman Kırımlı olduğuna inanmazdı. Çok duygusal olmuştu. Ilk doğan Şimali kucagına verdiklerinde o an baba olduğunu daha iyi hissetmişti. O an içinden hep yanınızda olucagım elinizi bırakmayacağım diye söz vermişti. Hemşireler bebeklerin sağlık kontrolunu yaparken Yaman Seher'in yanında ona destek olmaya devam ediyordu. Seher'e olan aşkı daha da artmıştı. Seher'in dogum anında en net hatırladıgı şey Yaman'ın sürekli elini tutup destek olduğudur. Seher normal odaya geçmişti. Bebeklerinin yanına gelmesini bekliyordu. Doğdukları an emzirmiş ve bu duyguyu tatmıştı.
Kuzey ile Şimal odaya geldiklerinde uyuyordu. Yaman çok mutluydu. Hep istediği aileye kavuşmuştu. Konağa Seher'in ve bebeklerin iyi olduğu haberi gitmiştir. Yusuf evde onları beklememiş ve Cenger'e hastaneye gitmek istediğini soylemişti. Hastaneye gittiklerinde Seher yorgunluktan Yaman'a sarılıyoken uyuya kalmıştı. Yaman ailesi ile yaşlanmak için ve Seher'in hep yanında olması için dua ediyordu. Bir yandan eli Seher'in saçlarını okşuyordu. Yusuf odaya girdiğinde kardeşlerim nerede diyerek girmişti Seher'in uyuyor olduğunu görünce hemen susmuş ve önce Şimal'in sonra da Kuzey'in yanına gidip bakmıştı. Amcasının yanına gidip bunlar çok küçük amca nasıl büyüyecekler diyince Yaman gülümseyip sen gözünü açılıp kapayınca bir bakmışsın kocaman olmuşlar hatta diyeceksin ki bunlar ne ara bu kadar büyüdüler diyeceksin😉 demişti. Yusuf Seher'in yanagından öpüp amcasına ben gidiyorum Seher ablam uyuyor uyandığında benim geldiğimi söylersin deyip gitmişti.1 gün sonra Seher hastaneden bebekleri ile çıkıp kendi evlerine gitmişti. Bebekler çok uslulardı annelerinin uyumasına fırsat veriyorlardı. Yaman sürekli bebeklerin yanında Seher'in dinlenmesi ve kendinin toparlaması için yardımcı oluyordu.
Yaman artık yorgun düsüp koltuğa oturmuş şimalın gazını çıkartırken bebek ile uyumuştu. Seher Yaman'a bebeklerin kontrolu hakkında soru sormak için odalarına girince babası ile uyuyan Şimal'i görünce Yaman'ın yanına gidip yanağını öptü önce Şimal'i alıp beşiğe yatırdı sonra Kuzey'i kontrol edip Yaman'ı uyandırıp elinden tutup yatağa götürdü. Beraber yatağa uzandılar. Bebekleri yeni emzirdiği için 3 saat kadar tüm aile uyudular. Kuzey'in ağlaması üzerine Seher uyanıp bebegın bezini kontrol edip değiştirdi sonrada emzirdi. Şimalde yeni yeni uyanmaya başladı. Seher Kuzeyi yatağına yatırdı. Şimal'i yanına alıp bezini değistirip onuda emzirdi. Yaman son 5 günün yorgunluğu ile akşama kadar uyumuştu. Seher yemek vakti Yaman'ı uyandırmış yemeklerini yemişlerdi. Cevriye hala Seher'e yardım için gelmiş ve sohbet etmişleridi. Bebekleri işbirliği ile uyutup ihtiyaçlarını gideriyorlardı.
1 AY SONRA
Bebeklerin fotoğraflarını düzenli çeken Yaman ilk doğduklari günün fotoğrafı ile bugün çektiği fotoğrafa bakıp Yusuf'u çağırdı. Bak sana hastanede demiştim ya nasil büyümuşler diyerek gülüyordu. Ailecek çok mutlulardı.
Yaman çoğu zamanını çocuklarla ve Seherle geçiriyordu. Seher'e yardımcı olmaya çalısarak yükünü hafifletmeye çalısıyordu.
Seher Şimal ve Kuzey uyutma gitmişti. Tüm aile beraber salona geçmişti. Seher salona doğru yürürken gelen gülüşmeler duyunca gülümsedi. Tıpkı hayalinde kurduğu aileye kavuşmuştu. Gülümseyerek Yaman'ın yanına oturdu. Beraber ailecek güzel vakit geçirdiler.
*4 YIL SONRA
Seher Yaman ve çocuklar ile beraber tekne gezisine çıktılar. Yusuf Kuzey ve Şimal'e abilik yapmayı çok seviyordu. Seher 3 aylık hamileydi. Yaman söz verdiği tekne tatilini Seher üzülmesin diye ertelemek istememişti. Beraber geçirdikleri her ana dua ediyordu. Şimal aynı annesine Kuzey de babasına çekmişti.
Yaman dümenın başında mavi denize dalmış geçen yılları düşünürken Şimal babasının yanına ağlıyarak geldi. Yusuf abisi ve Kuzey'in onunla oynamadıklarını söyleyince Yaman Şimal'in göz yaşlarını silerek ben oynarım seninle babacım diyerek sarıldı. Dümeni kaptanı çağırıp ona devretti. Şimal ile son zamanlarda çok oynadıkları misafirimiz oyununu oynamak için tekneleri oyuncakların yanına geçti. Şimal oyuncak bardağa çay dökermiş gibi yapıp babasına verdi.Yaman hmm çok güzel olmuş benim prensesim her zamanki gibi harika yapmış dedi Şimal gülümseyerek babası ile oynamaya devam etti. Seher yorgun hissettiği için yatağa uzanmış ve uyuya kalmıştı. Kuzey ve Yusuf'un seslerine uyanınca saate baktı çocukların yemek vakti geçtiğini görünce acele ile mutfağa geçecekken Yaman Seher'in arkasından sarılıp çocukların yemeklerini yediklerini söyledi. Seher Yaman'a dönüp yanağından öpüp beni uyandırmayın ben hallederim deyince Yaman gülümseyerek sen iki canlısın ben hallettim hem herkesi anneler yapacak diye bir kural yok dedi. Sende acıktıysan bizde sandiviç hazırladım. Portakal suyunu yeni sıkmıştım. Beraber güvertede yiyelim deniz havası iyi gelir dedi. Çocuklar yoruldukları için Yusuf onları odalarına götürüp yatırdı kendiside onlarla konuşturdu için yatağına geçti yattı.
Seher ve Yaman beraber konuşup sandiviçleri yerken Seher kendininkini bitirip Yaman'ın sandiviçinden bir ısırık alınca Yaman gülümsedi. Seher de gülerek karnını gösterip ben normalde az yerim biliyorsun diyerek bir ısırık daha alınca Yaman anlaşıldı size hemen bir kaç sandiviç daha hazırlayalım diyerek mutfağa geçti. Sandiviçleri hazırlayıp beraber yedikten sonra hava kararınca beraber gök yüzünü izlemeye başladılar. Seher uykuya dalınca Yaman onu kucaklayıp yatağa yatırdı. Çocukları kontrol edip oda yattı. Sabah çocuklar koya demir attıklarını görünce sevindiler yüzmeyi çok seviyorlardı. Yaman ve ailesi güzel anılar biriktiriyorlardı.Ziya eşi ve kızıyla mutluydu.
Cevriye hala evde sıkıldığı için Seher'in kafesinin işletme kararı almıştı. Kafedeki işlerle uğraşıyordu. Ömer Kerimoglu işlerini büyütüp babasını yurt dışına götürmüştü. Ferit bey sürekli oradaki tarihi mekanları ve doğal güzellikleri geziyordu. Güzel bir emeklilik yaşıyordu.Tüm yaralar sarılmış gelecek için umut dolu günler geçiyordu.
Yaman Seher ve Yusuf ile başlayan hikayemiz benim için mutlu sonsuz bir anı olarak kalacak yazmayı çok istiyorum vaktim olmuyor yoğun bir tempoda geçiyor günlerim. Mutlaka sizinde öyledir. HER hikayenin mutlu bir sonu olmalı insana umut vermeli diye düşünüyorum bu yüzdende tam final gibi olmasa da bir son yazmak istedim sizleri beklettim için üzgünüm. Başta diziyi izlerken 10 bölüm yazabilirmiyim acaba diye düşünüyordum sizlerin sayesinde 25 bölümlük bir hikaye yazdım. Dizide istediğimiz gibi olmayan tüm anları silip kendi hayallerimdeki Yaman ve Seher'i hakettikleri mutlu sonu yansıtım. Umarım beğenmişsinizdir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaralı Kuşlar
FanfictionEmanet Dizisi Ana karakterleri Seher'in Yaman'ın ve Yusuf'un hikayesi