Bruises of yesterday (PUBLISHED ON IMMAC)

#BOY25

"Your father was so worried na gusto na niyang baliktarin ang mundo. Ginawa na niya ang lahat upang mahanap ka pero hindi ka namin mahanap. Ilang beses niyang nabugbog si Travis dahil wala kaming ibang masisi sa bigla mong pagka wala."

Kasalukuyan kaming nasa dining room ngayon at doon ipinagpatuloy ang pag-uusap.

My parents are so fond of my daughter. Na ngayon ay kandong pa ito ng daddy ko at ito ang nagpakain sa bata.

Magkatabi kami ni Lyle habang nasa tapat naman namin na magkatabi ang mommy at kuya.

They were so confused when I introduced Carlisle to them, but they had not said anything yet. Alam ko namang malaking katanungan para sa kanila ang pagkawala ko tapos may ibang lalaking dala pagkabalik.

"I'm really sorry, mom and dad, that I vanished just like that. I was...in so much pain that the only thing I had in my head was to leave the place and people who reminded me of him."

Ngumisi ang kapatid ko. "She's nervous because she thought you were angry with her."

Kumunot ang noo ng mommy at naiiyak na naman. Ang daddy ay nakikinig lamang at hindi pa nagsalita. Inasikaso lamang ang kanyang apo.

"I will never be mad at you, Red. We were more hurt and worried that you left. Kada may mabalitang lumalabas sa TV na may babaeng nawawala o nagagahasa kaagad kaming kinakabahan at nagdarasal na sana hindi ikaw iyon."

Malungkot kong nginitian ang mommy. Bumuntong hininga ako at kumuha ng lakas upang mas magpaliwanag pa sa biglaang pag alis ko noon.

"How are you with the Fords, my?"

Ang malambot niyang mukha ay biglang naging galit.

"I never spoke to them ever since you went away. Hindi nila matanggap na sinisisi namin ang anak nila sa biglaang pagkawala mo. Who else are we going to blame? He is your husband kaya dapat sa kanya ka namin hahanapin. That makes me wonder every night of the reason why you left us with no words, Red. And now, you're back...but with another man. Can you tell us what really happened, Red?"

Humugot ako ng lakas ng loob at pinisil ang kamay ni Lyle bilang pagpapakalma sa kalooban.

Inulit ko lang ang mga sinabi ko kay kuya.

"I heard your plan that morning. When you saw how wrecked I was when I learned that he was going to get married, I heard how you planned to sabotage the Ford's company and help them after in a way that Travis has to marry me. Ang nasa isip ko noon, dream come true ko na iyon kasi mapapasa akin na sa wakas ang taong noon ko pa kinababaliwan. I had a chance to prevent you from doing your plan, but deep inside, I knew I liked it too. I did not think of the consequences after and just lived with it."

Nakinig lamang sila sa akin. Kahit na ang kuya na narinig na ang lahat ay matiim paring nakikinig sa akin pati na ang daddy na nilaro laro ang apo pero alam kong nakikinig ito.

"I thought I could change his mind and own his heart. I did everything just for him to finally love me. But instead of love, I..."

Medyo nanginig ang boses ko at nag aalalang tingin ang ibinigay sa akin ng mommy ko.

"He would always hurt me every time we had an argument. He would always hurt me physically and force me to have sex with him."

My mom gasped. Naluluha ito tumingin sa akin habang ang daddy ko ay naka igting ang pangang matiim na nakatingin sa akin.

"Why did you not say anything, Red? We thought you were okay."

I swallowed hard.

I continued to tell them everything, saying, Nang matapos ay galit na lumuluha ang pamilya ko.

"That son of a bitch! I'm sorry, anak. I'm sorry kasi ipinakasal kita sa kanya. I just thought that you would have the chance to change his mind kapag kasal na kayo. Now I'm regretting my decision kung bakit ko pa ginawa iyon!"

"It's not your fault, mom. I had the chance to prevent you from doing your plan, but I did not do anything kasi gusto ko rin iyong mangyari. Huwag niyong sisisihin ang sarili n'yo, please."

"Naawa pa naman ako sa kanya kasi kitang kita namin kung gaano ito nabaliw noong mawala ka! Ilang ulit bumalik dito sa bahay umaga hanggang gabing nakatayo sa labas at hinihintay ka. Akala niya ay itinago ka namin sa kanya. Palaging lasing na pumupunta dito at hinahanap ka."

Kunot noo kong pinakinggan si mommy. Hindi ko alam kung bakit wala akong maramdaman kahit na konting awa para sa lalaki.

My mom looked at Lyle. "Do you really love my daughter? Because, to be honest, I can't afford to lose her again."

Tumikhim si Lyle bago sumagot.

"More than anything and more than myself, ma'am, sir. I know of her pain and her story like she knows mine. I will do everything for her and for our daughter."

Ngumiti naman ang mommy ko na tila ba satisfied sa sagot ni Lyle.

"What about Blue? When do you plan on telling his father about her?"

Mahinang tanong ni daddy. Nagkatinginan kami ni Lyle.

"Lyle and I already talked about this, dad. I plan to talk to his father pagkatapos naming kausapin si Blue. Kasi sa totoo lang, kung hindi kami bumalik dito ay wala sa plano kong sabihin sa kanya ang tungkol sa anak ko. Pero alam kong hindi deserve ni Lyle ang gawing kabit. Kasi aminin man natin o hindi, kasal ako sa iba."

Patuloy kami sa pag-uusap nang biglang pumasok ang isa sa mga katulong namin.

"Ma'am, nandyan ho si sir Travis sa labas. Nagpipilit pong pumasok."

Ganoon nalang ang kabog ng dibdib ko at napahigpit ang kapit sa kamay ni Lyle. Binigyan niya ako ng isang ngiti na hindi abot sa mata, kaya nginitian ko rin siya ng isang ngiti na nay kasiguraduhan.

Kasiguraduhan na siya na ang mahal ko ngayon, kahit pa ilang beses kaming magharap ng taong una kong minahal.