ညဆယ်နာရီထိုးခါနီးအချိန်ရှိလာသောအခါ လမ်းပေါ်တွင် ယာဉ်ကြောပိတ်ဆို့မှုများ တဖြေးဖြေး နည်းပါးလာသည်။
1*လုရိသည် ရေချိုးခန်းသုံးပစ္စည်းများ၊ သန့်ရှင်းသောအဝတ်အစားများနှင့် သပ်သပ်ရပ်ရပ်စီရီထားသော ထမင်းထုပ်များကို ယူဆောင်ကာ တက္ကစီဖြင့် ရဲစခန်းတံခါးပေါက်ဝဆီသို့သွားခဲ့သည်။
သူသည် 2*အပိုင်းနှစ်ခုဖြင့် လေကာအင်္ကျီအနက်ရောင်ကို(trench coat) ၀တ်ဆင်ထားပြီး တွဲကျနေသောအင်္ကျီလက်များက လက်နှစ်ဖက်၏ လက်ခုံတစ်ဝက်ကို ဖုံးအုပ်နေလေသည်။ သစ်သားချောင်းကဲ့သို့ ပိန်ပါးကာ နှာရိုးပေါ်တွင် အနားကွပ်မဲ့ မျက်မှန်တစ်ရံနှင့် မျက်နှာမှာဖြူဖျော့ပြီး ပေါ့ပေါ့ပါးပါး လမ်းလျှောက်နေသည်မှာ သရဲတစ္ဆေတစ်ကောင်လိုပင်။
လုရိသည် ဧည့်သည်များအားလက်ခံတွေ့ဆုံရာအခန်းဆီသို့ တစ်လျှောက်လုံး 3*လွင့်မြောသွားပြီးနောက် ရပ်လိုက်ကာ ဖုန်းခေါ်ရန် သူ့လက်ကိုင်ဖုန်းကို ထုတ်လိုက်ပြီးဖုန်းတစ်ဖက်မှအခြားသူကိုပြောလိုက်သည်။ “ကျွန်တော်ရောက်နေပြီ၊ အစောင့်ကို ပြောပြီး ဝင်ခွင့်ပြုအုံး”။
စကားပြောပြီးနောက် အစောင့်ကို ဂရုမစိုက်စွာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်- "ဟယ်လို ငါ..."
အစောင့်၏ အပြုံးသည် ကူကယ်ရာမဲ့ ဖြစ်သွားရလေသည်- "ခင်ဗျားက ဆရာလုဘဲ၊ ကျွန်တော်သိပါတယ်၊ ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ်က ကျွန်တော် ခင်ဗျားနဲ့ အကြိမ်တစ်ချို့လောက် စကားမပြောခဲ့ကြဘူးလား"လုရိ၏ မျက်နှာသည် သရဲတစ္ဆေနှင့်တူပြီး သူ့မျက်လုံးများက ရှုပ်ထွေးနေလေ၏။
ဖုန်း၏အခြားတစ်ဖက်ရှိလူကအူလှိုက်သည်းလှိုက်ဖြင့်ရယ်မောလေတော့သည်။
"ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်က ကျောင်းမှာနေတဲ့ သူ့ညီမဆီ တစ်ခုခု ယူလာဖို့ သူတို့မင်းကိုပြောခဲ့တယ်လေ၊မင်းလုပ်နိုင်လား။
မင်းဦးနှောက်မှာ ပြဿနာရှိနေတယ်လို့ သံသယဖြစ်မိလို့ အခုချက်ခြင်း ငါလာခဲ့ပြီ။ ဆာလောင်နေတဲ့လူတွေက ထမင်းကျွေးဖို့ စောင့်နေတယ် ရဲဘော်ရေ!"
ဆရာလု က သူ့မျက်မှန်ကို ကိုးရိုးကားရားနဲ့ တွန်းတင်လိုက်ပြီး 4*ရှောင်ကျန်း ကို ပုံသေပုံစံနဲ့ ပြုံးပြ၍ သူ့ခြေထောက်ကို မထိဘဲ ကျော်သွားသည်။
YOU ARE READING
狗 _ Dog [ Myanmar Translation ]
Short StoryTitle - 狗 // Dog Author - Priest Chapters - 8 chapters