狗 _ Dog [ Myanmar Translation ]

Final - Pavlov's dog

ချင်ကျောင်း၏ယဉ်ကျေးပျူငှာမှုသည်ချောက်ချားတုန်လှုပ်ဖွယ်ရာဖြစ်သည်။

"ထိုင်ပါဦး ရေသောက်ပါဦး" သူသည် လုရိအတွက် ရေတစ်ခွက်ထည့်ပေးသည်။ ဆရာလုကို ခဏလောက်ကြည့်ကာ ရုတ်တရက်ပြုံး၍ နှုတ်ဟလိုက်သည်။ "ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"

လုရိသည် ပြန်မဖြေဘဲ ရေခွက်ကိုလည်း မရွှေ့ချေ။ နှစ်ယောက်သားသည် မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေကြသည်။ အလင်းရောင်နှင့် အသံပိုင်းဆိုင်ရာ အကျိုးသက်ရောက်မှုများဖြင့် သူတို့သည် မိတ်ကပ်မလိမ်းပါဘဲ သရဲအိမ်တစ်လုံးကို အောင်မြင်စွာသရုပ်ပြနေကြလေသည်။

ခဏအကြာ ချင်ကျောင်းသည် လုရိနှင့် မျက်လုံးချင်းဆုံ၍စိုက်ကြည့်နေသည်ကို ရပ်တန့်လိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးများက ဖရိုဖရဲနှင့် ကွဲပြားခြားနားမှုမရှိဖြစ်လာပြီး လက်လွတ်စပယ် သူ့ကိုယ်သူပြောလိုက်သည်။ "ဒီနေ့ ငါ့မှာ အရမ်းအေးချမ်းတဲ့ဘဝရှိနေတယ်၊ ငါ့ကို စောင့်ကြည့်နေတဲ့လူက ထွက်သွားပြီလို့ ခံစားရတယ်။ ဒါပေမယ့် ငါ ငှက်ကသေသွားပြီဆိုတာ မေ့နေတာဘဲ "

သူသည် လက်လွတ်စပယ် သူ့ကိုယ်သူရေရွက်နေပြီး ရုတ်တရက် အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားစွာ မတ်တပ်ထရပ်ကာ တည်ရှိမနေသည့်သူတစ်ဦးအားရည်ညွှန်းသကဲ့သို့ လေကိုကြည့်၍ပြောလိုက်သည်။
"ငါ့ငှက်ကို ယူသွားကြပြီ၊ ဆိုလိုတာက ငါ့နေရာက ပေါက်ကြားသွားခဲ့ပြီ၊ သူမကြာခင် ငါ့ဆီ လာလိမ့်မယ်၊၊ ငါဘာလုပ်ရမလဲ..ငါဘာလုပ်ရမလဲ..."

...ဒီကောင့်ရဲ့ ဆေးပမာဏက ပြောင်းသွားတာလား။ ငါတို့ ပထမဆုံးစတွေ့တုန်းကထက် ပိုရူးသွပ်သွားသလို ခံစားနေရတယ်...နောက်ဆုံးတော့ လုရိက စကားပြောလာသည်။ "မင်းရဲ့ငှက်က အသက်ရှင်နေသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျောက်ရှောင်ဟွာကတော့
သေသွားပြီ၊ သူရဲ့အလောင်းကို ငါတို့ရှာတွေ့ခဲ့တယ်...အတိအကျပြောရရင် အလောင်းရဲ့အကြွင်းအကျန်အပိုင်းအစတွေလေ။ သူ့အဖေရဲ့ အတွင်းရေးမှူးက အပိုင်းပိုင်းဖြတ်ပြီး ပန်းခြံထဲကရေကန်ထဲကို ပစ်ထားခဲ့တယ်"

"သေပြီလား၊ ကျိုးပဲ့ပြတ်တောက်ကုန်တာလား" ချင်ကျောင်းသည် ခဏလောက် အံ့အားသင့်သွားပြီး ရုတ်တရက် မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားကာ အခန်းထဲတွင် အရူးတစ်ယောက်လို လှည့်ပတ်နေလေသည်။ "မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး၊ ဒါက လုပ်ထုံးလုပ်နည်းတစ်ခုလည်း ဖြစ်တယ်၊ အဲဒါက ဒီကမ္ဘာက တကယ့်အစစ်ပါဆိုပြီး မင်းကိုခံစားရစေမယ်။ အခု ငါ့အတွက် ဆေးသောက်ရမယ့်အချိန်မဟုတ်သေးဘူး။
အရမ်းခက်တယ်၊ အရမ်းခက်တယ်၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘူး "