ᴋɪʀɪᴋ ᴘᴀʀçᴀʟᴀʀ|ɢᴀʏ

çᴀᴋıʀ ᴋᴀʀᴀʙᴇʏ

Miran'dan

İki gün hızlıca geçmiş ve bu gün eve geri dönüyoruz tabi ki Yıldırım aileside bizimle geliyor.
Her şey hazır havalimanına gidiyoruz şimdi.

Bu arada Gün biraz Kartalı kıskanmış olabilir çünkü Kartala baya iyi anlaşdık sürekli sohbet ediyoruz kartal bana sarılıyor öpüyor filan benim küçük oğlumda beni kıskanıyor.

Dördüzlerimden sadece Kartala yakınım diğerleriyle tam anlamıyla konuşmadık bile.Savaş abi ve Barış abiyle yakınlaşmaya başladık.
Sanırım en çok Umutu seviyorum tıpkı bebek gibi.

İlk başlarda anlaşamayacağımızı filan düşündüm amma şimdi öyle düşünmüyorum galiba kan çekiyor.
Emre daha başka benim için onu oğlum gibi görüyirum tatlı bebeğim benim.

Bide o gizemli adam var o günden sonra aklımdan hiç çıkmadı.
Kokusunu sesini düşündüğümde kalbim çok hızlı atıyor bu hissler bana yabancı olduğu için anlamadım ilk başda tabi Savaş abiye sorduğumda aşık olmak veya hoşlantı olduğunu söyledi.

Tabiki aşık olmadım amma hoşlantı galiba hoşlandım.
Kim olabileceğini düşündüm o adamın amma bulamadım.

Boynumu öpmesi sarılması kokumu içine çekmesi beni korkutmadı aksine hoşuma gitdi.
İlk başda korktum daha sonra kendimi güvende hiss etmeye başladım garip hemde çok garip bir duygu hiç bir zaman birinden hoşlanacağımı düşünmedim sadece bebeklerimle ilgilendim onlara aşığım çocuklarıma bu hayatda tek mutluluğum olan yavrularıma.

Havalimanına vardığımızda özel uçağa bindik.
"Anne uykum var."dedi Gün kulağıma doğru"Hadi uyu bebeğim."dedim kafasını boynuma gömüp gözlerini kapadı.
Su ve Emre çizgi filime bakıyor bereber.

********
Gün kafasını boynumdan kaldırıdı elini gözüne atıp ovalayarak uykulu uyklu etrafa baktı.
"Eve gelmedik'mi daha?"dedi
"Az kaldı bebeğim arabaya gidiyoruz."dedim oğlumun yanağına öpücük kondurarak.

Su kadirin Emre Savaşın kucağında arabaya bindik.
İyi ki Güneşe araba yollamasını söylemişim bu kadar kişi benim arabama sığmazdık.

Benim arabama Derin Su Gün Emre ve Katre ben bindik diğer araba büyük olduğu için Ata bey Kiraz hanım Savaş abi Barış abi ve dördüzlerim bindi.

Umut ve Asya sevgilileriyle geçdikleri için onlara ayrı araba hazırlatdım yanlız kalsın çiftler di'mi.

Eve geldiğimizde çocuklar araba durar durmaz evin kapısına koşdu.
Derin eve girince kendisini yere atarak "evin gibisi yok."dedi
"Güzelim sen bizimle kalmıyon ki?"
"Olsun senin evin benim evim'mi var?"
"Yok güzelim."dedim kıkırdayarak.

*******
Her kes odalara çekildi bende miniklerle ilgileniyorum ah çiçeklerimle ev temizdi çünkü Güneş temizliği önceden haletmesini söylemişdim.

Kapı çalınca yerimden kalkdım
"Buyrun kimsiniz?"dedi Asya
"Kaan çağırırmısın?"dedi sesi o adamıdı bana sarılan.

Senin hoşlandığın adam bebeğim.
Susarmısın canım?
He tamam.

Kapıya doğru yürüdüm arkası dönük olduğu için yüzünü göremiyordum amma benim iki katımdı bu adam be.
"Ah Kaan misafirin geldi."dedi Asya
Adam bana döndüğünde yüzünü gördüm.
Gözleri zümrüt yeşili saçları simsiyah çok yakışıklı ve yüzündeki yara izi daha da karizmatik yapıyordu.
"Miran?"Asyanın seslenmesiyle irkildim birden.

"He?"dedim başımı iki yana salladım ayılmak için kendimi sarhoş gibi hiss ediyorum.
"Neden kapıda toplaşdınız siz kimsiniz?"dedi Arkadan gelirken Ateş.Adam Ateşe kimsin sen gibisinden baktı."Çalışma odama gidelim."dedim

Odaya girince koltuğa oturdum oda karşıma oturdu.
Şort giydiğim için bacaklarıma kaşlarını çatarak bakdı.Sinirli sinirli bana baktıktan sonra derin nefes aldı.

"İlk önce isiminizi söylermisiniz Patron bey?"dedim
"Çakır Karabey"dedi
"Evet şimdi asıl soru beni nerden tanıyorsunuz ve neden peşimize adam taktınız?"dedim gergince
"İlk önce sizi bizi kaldıralım.Sorduğun sorulara cavap vereyim güzelim.
3 yıl önce öyrendim sizi çocuklarımız ve seni.Sizi korumak için taktım işde Musa seni korkutmak için çakı filan çekmiş hergele özür dilerim bebeğim."dedi sakince

Ben Çakıra irileşmiş gözlerimle bakarken derin nefes almış kalkıp yanıma oturdu.
"Sakin ol güzelim."dedi yumuşak sesiyle."Devam et en başdan anlat."
"Şimdi ben yurt dışında yaşıyordum. Bebek için tahliler filan verdim.1yıl önce doktor bana gelip seni sizi anlatdı yapdığı hatayı anlatdı."sözünü kesip"Amma ben bebeklerimin babasını aradım bana öldüğünü söylediler çocuklar sorduğunda fotorafını göstermek için fotorafını istedim vermediler?"

"Güzelim ölmedim öldü gösterildim düşmanlarım vardı siz gözümün önündeydiniz ama ben size dokunamıyordum."
"Şimdi ne değişdi?"

"Düşmanlarım yok artık güvendesiniz sen,çocuklarımız güvende"dedi anlıma öpücük kondururken.
Derin nefes aldım sakinleşmek için.
"Kaanım çocuklarımızla mutlu bir aile olalım onları görebilirmiyim?"dedi
"Tabiki seninde çocukların onlar."

Biraz kafam karışık nasıl oldu bölüm?

Yazım hatalarımı yarın düzelticem şimdi uyuyacağım hatalar için kusura bakmayın.

Aslında aklımda bambaşka bir bölüm yazmak vardı amma olmadı:(

Sadece bu sahneleri bitirip Miran ve Çakırın sahnelerini yazmak istiyorum çünkü kitabı ilk yazarken Aile kitabı olsun dedim.
Miran ve Çakırın ailesi.

Çakırın ağzından yazıcam diğer bölümlerde inşallah.
Sevimli aile tablosu istiyorum daha çok.

Bu arada Çakır Mirana aşık bebeklerim tam 1 yıldır.
Ay çok heycanlandım ben.

Çakır baba olmak için veriyor o tahlileri taşıyıcı filan ama sonra düşmanları olduğu için vazgeçiyor.