ZIGGY BYERS & ROBIN BUCKLEY

7.

~RANO~

Obudziłam się na dźwięk telefonu.

Po chwili dzwonienie ustało ale moja mama zaczęła mnie wołać.

-Ziggy!!- wołała mnie ciągle krzycząc moje imię.

Otworzyłam szerzej oczy i obróciłam głowę i zobaczyłam Robin pod kołdrą rozebraną tak samo jak ja ale ona jeszcze spała.

-Ziggy! choć to do ciebie!- mama ciągle krzyczy z kuchni.

Szybko wstałam i się ubrałam.

Wyszłam z pokoju i poszłam do kuchni do mojej mamy.

Wbiegłam do kuchni, zobaczyłam Jonathana przy stole siedzącym z Nancy.

-Kurwa znowu ona- przeklęłam w myślach.

-Jestem- powiedziałam.

-Masz- podałam mi telefon.

-Halo- powiedziałam do słuchawki.

-Hej Ziggy- powiedział jeden z komisariatu policji na którym pracowałam jako sekretarka.

-Hej co tam? czego chcecie?- pytam się.

-Mamy coś dla ciebie znaczy Hopper zostawił coś dla ciebie zanim no wiesz.....odszedł- powiedział smutniejszym głosem.

(Nie wiem jak się nazywa ten policjant)

-Mam przyjechać?- spytałam się.

-Tak- powiedział.

-Zaraz będę- powiedziałam i odłożyłam słuchawkę.

-Kto dzwonił?- spytał się Jonathan.

-(on ten policjant) muszę jechać do pracy- mówię.

-Po co?- spytał się Jonathan.

-Hopper....coś dla mnie zostawił na policji-

Zrobiła się cisza.

Wszyscy mieli smutne miny.

-To ja idę po kluczyki do auta- powiedziałam i poszłam do pokoju.

Weszłam do pokoju i zobaczyłam nadal śpiącą Robin.

Była słodka ale nie mogłam teraz o niej myśleć tylko o ty co zostawił dla mnie Hopper zanim......zginął.

~SKIP TIME DO MOMENTU NA POLICJI~

Przyjechałam na policje bo do mnie zadzwonili że Hopper jeszcze przed śmiercią coś dla mnie zostawił.

Miałam już samochód bo wczoraj Jonathan go odebrał.

Weszłam do budynku i się przywitałam.

-Hej jestem-

-Cześć Ziggy- mówi (nie wiem jak się nazywa ale mówi jeden z tych policjantów).

-Co dla mnie zostawił- powiedziałam spokojnie.

-To- powiedział i wręczył mi kapelusz.